Luz – Η αγάπη είναι η μεγαλύτερη πραγματικότητα…

Αγαπημένα παιδιά της Αμόλυντης Καρδιάς μου, η Θεία Αγάπη δείχνει την υπακοή Της. Αυτή είναι η μέρα του μεγάλου μαθήματος για την αγάπη για τον πλησίον: μια βιωματική αγάπη, μια αγάπη που γεννιέται με πράξεις προς τους άλλους, μια αγάπη που δεν συγκρατείται στο να δίνεται σε όσους έχουν ανάγκη, μια αγάπη που τα παιδιά μου ενσαρκώνουν μέσα τους. για να εργάζομαι και να ενεργώ όπως ο Γιος μου.

Ποιος θα αρνηθεί την αγάπη για τον άπορο, την αγάπη που βοηθάει, που βγαίνει να συναντήσει, που ανακουφίζει από τον πόνο, που δίνεται για τον αδερφό του και τον βοηθά να κουβαλάει τον καθημερινό του σταυρό – την αγάπη που λέει «ναι» όταν είναι μέσα του φτάσει και μοιράζεται λόγια βοήθειας, εγγύτητας, αδελφοσύνης;

Με το «Ναι» Του στον Πατέρα, ο Θείος Υιός μου έδωσε τον εαυτό Του για τις αμαρτίες της ανθρωπότητας και τις έφερε. Είναι ένα μεγάλο μυστήριο αγάπης που μνημονεύεται αυτή τη Μεγάλη Πέμπτη. Χωρίς να λαμβάνω υπόψη ποιον, πώς ή πότε, η αγάπη είναι η μεγαλύτερη πραγματικότητα ανάμεσα στους σταυρούς του καθενός από τα παιδιά μου. Στο πλύσιμο των ποδιών, ο Θεϊκός μου Υιός σου δείχνει τι είναι να γίνεσαι μικρός, ώστε τα αγαπημένα σου πρόσωπα να είναι τότε ζωντανές μαρτυρίες της Θείας Αγάπης.

Αγαπημένα παιδιά, ο Θεϊκός μου Υιός σας δίνει τη μαρτυρία της αγάπης Του, την αγάπη της απάρνησης. Τα ανθρώπινα όντα πρέπει να απαρνηθούν αυτό που θέλουν, τις προτιμήσεις τους. Όποιος απαρνείται τα γούστα και τις ανθρώπινες επιθυμίες του εισέρχεται στην πληρότητα της αγάπης: όσο περισσότερο δίνετε τον εαυτό σας στους αδελφούς και τις αδελφές σας, τόσο μεγαλύτερος είστε. Η αγάπη που διδάσκει ο Θείος Υιός μου είναι η αγάπη να μοιράζεσαι και να βοηθάς τον αδερφό σου να σηκώσει τον σταυρό του όταν είναι πολύ βαρύς. είναι να αγαπάς τον πλησίον σου ανά πάσα στιγμή και ακόμη περισσότερο όταν υποφέρει.

Αγάπη σημαίνει ελευθερία για τον πλησίον να επιλέξει και να πει πότε να σταματήσει, πότε επιθυμεί βοήθεια ή την αγάπη που του προσφέρεται. Προσευχηθείτε λοιπόν παιδιά μου! Θα έρθει η στιγμή που θα σπάσει η πέτρινη καρδιά και η αγάπη.

Αγαπημένα τέκνα της Καρδιάς μου, ο Θείος Υιός μου δίνεται στους αγαπημένους Του αποστόλους, γεννώντας έτσι τον θεσμό της Ιεράς Ιεροσύνης, ως ανάμνηση της εξιλέωσής Του, όχι μόνο για τους αποστόλους, αλλά έτσι ώστε στην παρούσα στιγμή ο καθένας Τα παιδιά του μπορούν να συμμετέχουν σε αυτόν τον αξέχαστο Ιερό Δείπνο. Έσπασε το ψωμί, το ευλόγησε και το έδωσε στους αποστόλους Του και τους είπε: «Λάβετε, φάτε, αυτό είναι το σώμα Μου». Έπειτα πήρε το ποτήρι με το κρασί, το ευλόγησε και το έδωσε στους αποστόλους Του λέγοντάς τους: «Αυτό είναι σε ανάμνηση του Αίματός Μου, που χύνεται για την άφεση των αμαρτιών σας». (πρβλ. Ματθ. 26:26-28)

Αγαπημένα παιδιά, αυτός ο Ιερός Δείπνος τελείται με πολύ μεγάλη επισημότητα για το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, αλλά ταυτόχρονα με συναισθήματα θλίψης για τη φυλάκιση του Θείου Υιού μου. Τι λέει μια μητέρα στον γιο της πριν φύγει;

Κοιταζόμαστε στα μάτια και μιλάμε ο ένας στον άλλο χωρίς λόγια. Συγχωνευμένες στο Θέλημα του Πατέρα, οι καρδιές μας αγκαλιάζουν και, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, γίνονται ένα. Αγκαλιάζουμε και ζούμε εκδηλώσεις στο διάστημα μιας στιγμής που θα διαρκέσει μέχρι το τέλος του χρόνου. Με αυτή την αγκαλιά, οι ψυχές θα ενθαρρύνονται στις στιγμές του πόνου, της χαράς, της ελπίδας, της φιλανθρωπίας και της πίστης. Τίποτα δεν μένει χωρίς φρούτα. Η ευλογία μου στον Θείο μου Υιό πρέπει να επαναληφθεί από τις μητέρες στα παιδιά τους, και η ευλογία μου φέρει, ταυτόχρονα, την ευλογία του Ιωσήφ, του υποτιθέμενου πατέρα Του.

Ο Θεϊκός μου Υιός φεύγει, αλλά δεν είμαι μόνος: πηγαίνω μαζί Του μυστικά. Μοιράζομαι την αυτοδιδοσία Του, ώστε αργότερα να με δώσει στην ανθρωπότητα, γινόμενος έτσι η Μητέρα της ανθρωπότητας.

Αγαπημένα παιδιά, εκπληρώστε την τέταρτη Εντολή. γονείς, αγαπήστε τα παιδιά σας. Να θυμάστε τον νόμο της αγάπης: αγαπάτε ο ένας τον άλλον όπως σας αγάπησα εγώ (Ιω. 13:34-38).

Σε κουβαλάω στη μητρική μου Καρδιά. 

Παναγία

Χαιρετίστε τη Μαρία πιο αγνή, συλληφθεί χωρίς αμαρτία

Χαιρετίστε τη Μαρία πιο αγνή, συλληφθεί χωρίς αμαρτία

Χαιρετίστε τη Μαρία πιο αγνή, συλληφθεί χωρίς αμαρτία

Σχόλιο της Luz de María

Αδέρφια και αδελφές, ενωμένοι στην απέραντη αγάπη, ας προσευχηθούμε με την καρδιά μας:

Θαρραλέα μητέρα,

ταπεινός σαν λουλούδι του χωραφιού,

κρύβεσαι μέσα σου

το αγαπημένο τριαντάφυλλο του πατέρα,

στον οποίο κοίταξε

να εκπληρώσει το Θέλημά Του από αγάπη.

Σήμερα σε συνοδεύω κάθε στιγμή.

φαίνεται να είσαι μακριά από τον γιο σου, 

αλλά είσαι πιο κοντά

απ' όσο μπορεί να φανταστεί κανένα πλάσμα,

αφού ζεις συγχωνευμένος μαζί Του σε μια ενιαία καρδιά. 

Coredemptrix, Λυπημένη μητέρα,

Τα βάσανά σου με κάνουν να λιποθυμώ.

με κοίταξες,

παραδίδοντας αυτόν που γέννησες.

Πώς να μην σε αγαπώ!

Πώς να μην σε ευχαριστήσω!

Πώς να μην σε επαινέσω,

αν έχεις δώσει τον Πανάγιο σου Υιό

για να είμαι ελεύθερος!

Ξέρω καλά ότι δεν υπάρχει γιος χωρίς μητέρα.

Ευλογημένη Καρδιά, Παναγία αγνή, του Πατέρα εκλεκτή, 

Θέλω να είμαι στο πλευρό σου,

όχι για να με σφίξεις στους κόλπους σου,

αλλά να σε σφίξω στο δικό μου,

που, αν και ανάξια για σένα,

σε αναγνωρίζει ως Βασίλισσα. 

Σήμερα θέλω να είμαι αυτός που περιμένεις

να σου κάνω παρέα,

αυτός που πλησιάζει τον Υιό σου με μετάνοια

και Τον αναγνωρίζει ως Κύριο και Κύριο της ζωής του/της.

Καθώς Τον αγαπάς, βοήθησέ με να Τον αγαπήσω, 

για να μην είμαι εγώ ο βασανιστής

που μαστιγώνει τον αγαπημένο σου Υιό.

Δώσε μου την αγάπη σου για να Τον αγαπήσω,

δώσε μου τα χέρια σου να σκουπίσω το Θεϊκό Του Πρόσωπο,

δώσε μου, μητέρα, τα μάτια σου να δω όπως βλέπει, 

δώσε μου την πίστη σου να μην Τον αρνούμαι άλλο. 

Mystical Rose, Βοήθεια Χριστιανών,

είσαι η ουσία της αγάπης,

που σήμερα μπροστά μου λέει:

«Κοίτα, αυτός είναι ο Γιος μου: Τον παρατάω για σένα –

έτσι σε αγαπώ, έτσι σε αγαπώ,

με την αγάπη του Γιου μου. έτσι σε αγαπάμε».

Ας προσευχηθούμε:

Δεν συγκινούμαι, Θεέ μου, να Σε αγαπώ

στον ουρανό μου υποσχέθηκες,

ούτε είναι η κόλαση που φοβάμαι τόσο

που με κινεί να σταματήσω να Σε προσβάλλω εξαιτίας αυτού.

Με συγκινείς, Κύριε! Με συγκινεί να Σε βλέπω

καρφωμένοι σε ένα σταυρό και χλευασμένοι,

Με συγκινεί η θέα του πληγωμένου κορμιού σου,

Με συγκινούν οι προσβολές εναντίον Σου και ο θάνατός σου.

Τελικά, η αγάπη σου είναι που με συγκινεί,

και με τέτοιο τρόπο,

ότι ακόμα κι αν δεν υπήρχε παράδεισος, θα σε αγαπούσα,

κι αν δεν υπήρχε κόλαση, θα Σε φοβόμουν.

Δεν χρειάζεται να μου δώσεις τίποτα για να σε αγαπήσω,

Γιατί ακόμα κι αν δεν ήλπιζα σε αυτό που ελπίζω,

Θα σε αγαπούσα όπως σε αγαπώ.

(Σονέτο στον Εσταυρωμένο Χριστό, Ανώνυμα Ισπανικά, που αποδιδόταν παλαιότερα στην Αγία Τερέζα της Άβιλα)