Γραφή – Δημιουργία Αναγεννημένη

Θα χτυπήσει τους αδίστακτους με τη ράβδο του στόματος του,
και με την ανάσα των χειλιών του θα σκοτώσει τους κακούς.
Η δικαιοσύνη θα είναι το συγκρότημα γύρω από τη μέση του,
και πίστη μια ζώνη στους γοφούς του.
Τότε ο λύκος θα είναι φιλοξενούμενος του αρνιού,
και η λεοπάρδαλη θα ξαπλώσει με το κατσικάκι.
το μοσχάρι και το νεαρό λιοντάρι θα ψάξουν μαζί,
με ένα μικρό παιδί για να τους καθοδηγήσει.
Η αγελάδα και η αρκούδα θα είναι γείτονες,
Μαζί θα ξεκουραστούν τα μικρά τους.
το λιοντάρι θα φάει σανό σαν το βόδι.
Το μωρό θα παίξει στο άντρο της κόμπρας,
και το παιδί έβαλε το χέρι του στη φωλιά του αθροιστή.
Δεν θα υπάρξει ζημιά ή καταστροφή σε όλο το ιερό μου βουνό.
γιατί η γη θα γεμίσει με γνώση του Κυρίου,
καθώς το νερό καλύπτει τη θάλασσα. (Η πρώτη μαζική ανάγνωση σήμερα; Ησαΐας 11)

Οι πρώτοι Πατέρες της Εκκλησίας μετέδωσαν ένα σαφές όραμα και ερμηνεία του «χίλια χρόνια,» σύμφωνα με την Αποκάλυψη του Αγίου Ιωάννη (20:1-6· βλ. εδώ). Πίστευαν ότι ο Χριστός θα εγκαθίδρυε, με κάποιο νέο τρόπο, τη Βασιλεία Του μέσα στους αγίους Του - μια εκπλήρωση του «Πάτερ ημών», όταν θα ερχόταν η Βασιλεία Του και «Θα γίνει στη γη όπως γίνεται στον Παράδεισο». ^[1]Ματ 10:6; βλ. Αληθινή ειλικρίνεια

Οι Πατέρες της Εκκλησίας μίλησαν επίσης για σωματικές προεκτάσεις των πνευματικών ευλογιών που θα προέκυπταν από αυτόν τον θρίαμβο, συμπεριλαμβανομένου του αντίκτυπου του Βασιλείου σε δημιουργία εαυτό. Προς το παρόν, είπε ο Άγιος Παύλος…

…η δημιουργία περιμένει με ανυπομονησία την αποκάλυψη των παιδιών του Θεού. γιατί η δημιουργία υποτάχθηκε στη ματαιότητα, όχι από μόνη της αλλά εξαιτίας αυτού που την υπέταξε, με την ελπίδα ότι η ίδια η δημιουργία θα ελευθερωνόταν από τη σκλαβιά της διαφθοράς και θα συμμετείχε στην ένδοξη ελευθερία των παιδιών του Θεού. Γνωρίζουμε ότι όλη η δημιουργία στενάζει στους πόνους του τοκετού ακόμα και μέχρι τώρα… (Ρωμα 8: 19-22)

Τι παιδιά; Θα φαινόταν το παιδιά της Θείας Θέλησης, που ζουν αποκατασταμένοι στην αρχική τάξη, σκοπό και τόπο για τον οποίο δημιουργηθήκαμε από τον Θεό. 

«Όλη η δημιουργία», είπε ο Άγιος Παύλος, «στενοχωρεί και εργάζεται μέχρι τώρα», αναμένοντας τις λυτρωτικές προσπάθειες του Χριστού για την αποκατάσταση της σωστής σχέσης μεταξύ Θεού και δημιουργίας του. Αλλά η λυτρωτική πράξη του Χριστού δεν αποκατέστησε από μόνη της όλα τα πράγματα, απλώς έκανε το έργο της λύτρωσης δυνατό, ξεκίνησε τη λύτρωση μας. Όπως όλοι οι άνθρωποι συμμετέχουν στην ανυπακοή του Αδάμ, έτσι όλοι οι άνθρωποι πρέπει να συμμετάσχουν στην υπακοή του Χριστού στο θέλημα του Πατέρα. Η εξαργύρωση θα ολοκληρωθεί μόνο όταν όλοι οι άνδρες μοιράζονται την υπακοή του… - Υπηρέτης του Θεού π. Walter Ciszek, Με οδηγεί (Σαν Φρανσίσκο: Ignatius Press, 1995), σελ. 116-117

Έτσι, περιγράφεται η πλήρης δράση του αρχικού σχεδίου του Δημιουργού: μια δημιουργία στην οποία ο Θεός και ο άντρας, ο άντρας και η γυναίκα, η ανθρωπότητα και η φύση είναι αρμονικά, σε διάλογο, σε κοινωνία. Αυτό το σχέδιο, αναστατωμένο από την αμαρτία, υιοθετήθηκε με έναν πιο θαυμάσιο τρόπο από τον Χριστό, ο οποίος το υλοποιεί μυστηριωδώς αλλά αποτελεσματικά στην παρούσα πραγματικότητα, στην προσδοκία του φέρνοντάς το στην εκπλήρωση...—POPE JOHN PAUL II, Γενικό Κοινό, 14 Φεβρουαρίου 2001

Αλλά πριν από αυτό»αποκατάσταση των πάντων εν Χριστώ«, όπως το ονόμασε ο Άγιος Πίος Χ, τόσο ο Ησαΐας όσο και ο Άγιος Ιωάννης φαινομενικά μίλησαν για το ίδιο ακριβώς γεγονός: έναν εξαγνισμό της γης από τον ίδιο τον Χριστό:^[2]πρβλ Κρίση των Ζωντανών και  Οι τελευταίες κρίσεις

Θα χτυπήσει τους αδίστακτους με τη ράβδο του στόματος του, και με την ανάσα των χειλιών του θα σκοτώσει τους κακούς. Η δικαιοσύνη θα είναι το συγκρότημα γύρω από τη μέση του, και πίστη μια ζώνη στους γοφούς του. (Ησαΐας 11: 4-5)

Συγκρίνετε με αυτό που έγραψε ο Άγιος Ιωάννης αμέσως πριν από την Εποχή της Ειρήνης ή τα «χίλια χρόνια»:

Τότε είδα τους ουρανούς να ανοίγουν, και εκεί ήταν ένα λευκό άλογο. Ο αναβάτης του ονομαζόταν «Πιστός και Αληθινός». Κρίνει και πολεμά με δικαιοσύνη…. Από το στόμα του βγήκε ένα κοφτερό σπαθί για να χτυπήσει τα έθνη. Θα τους κυβερνήσει με σιδερένια ράβδο και ο ίδιος θα πατήσει στο πατητήρι το κρασί της οργής και της οργής του Θεού του παντοδύναμου. Έχει ένα όνομα γραμμένο στον μανδύα του και στο μηρό του, «Βασιλιάς των βασιλιάδων και Κύριος των κυρίων»… αυτοί [οι αναστημένοι άγιοι] θα βασιλέψουν μαζί του για [τα] χίλια χρόνια… Οι υπόλοιποι νεκροί δεν ήρθαν στη ζωή παρά μόνο τα χίλια χρόνια είχαν τελειώσει. (Αποκ. 19:11, 15-16· Αποκ. 20:6, 5)

Μετά έρχεται Η Ανάσταση της Εκκλησίας, ο Θρίαμβος της Αμόλυντης Καρδιάς και το Βασίλειο της Θείας Θέλησης, αυτό που οι Πατέρες της Εκκλησίας ονόμασαν «έβδομη ημέρα» — μια προσωρινή «περίοδο ειρήνης» πριν από την τελευταία και αιώνια «όγδοη ημέρα».^[3]πρβλ Τα Χίλια Χρόνια και Το ερχόμενο Σάββατο ανάπαυσης Και αυτό δεν μπορεί παρά να έχει αντίκτυπο στη δημιουργία. Πως? 

Διάβασε Αναγέννηση δημιουργίας στο The Now Word. 

- Ο Mark Mallett είναι ο συγγραφέας του Η λέξη Τώρα, Η τελική αντιπαράθεση, και συνιδρυτής του Countdown to the Kingdom