Αξιοπρέπεια… Στην αγκαλιά του Πατέρα

Τι συμβαίνει στο μυαλό των ανθρώπων όταν ο πολιτισμός τους - αυτό που ο Ιωάννης Παύλος Β' ονόμασε κουλτούρα θανάτου - τους πληροφορεί ότι η ανθρώπινη ζωή δεν είναι μόνο μίας χρήσης αλλά προφανώς ένα υπαρξιακό κακό για τον πλανήτη; Τι συμβαίνει με την ψυχή των παιδιών και των νεαρών ενηλίκων μας που τους λένε επανειλημμένα ότι είναι απλώς ένα τυχαίο υποπροϊόν της εξέλιξης, ότι η ύπαρξή τους «υπερπληθίζει» τη γη, ότι το «αποτύπωμα άνθρακα» τους καταστρέφει τον πλανήτη; Τι συμβαίνει με τους ηλικιωμένους ή τους άρρωστους όταν τους λένε ότι τα προβλήματα υγείας τους κοστίζουν πάρα πολύ στο «σύστημα»; Τι συμβαίνει με τους νέους που ενθαρρύνονται να απορρίψουν το βιολογικό τους φύλο; Τι συμβαίνει με την αυτοεικόνα κάποιου όταν η αξία του καθορίζεται, όχι από την εγγενή αξιοπρέπειά του αλλά από την παραγωγικότητά του;