Γραφή - Ανακατέψτε στη φλόγα το δώρο

Για το λόγο αυτό, σας υπενθυμίζω να ανακατεύετε στη φωτιά
το δώρο του Θεού που έχεις μέσα από την επιβολή των χεριών μου.
Γιατί ο Θεός δεν μας έδωσε πνεύμα δειλίας
αλλά μάλλον δύναμης και αγάπης και αυτοκυριαρχίας.
(Πρώτη ανάγνωση από το Μνημόσυνο των Αγίων Τιμόθεου και Τίτου)

 

Περί δειλίας

Από τα Χριστούγεννα, ομολογώ, νιώθω λίγο καμένος. Δύο χρόνια αντιμετώπισης των ψεμάτων κατά τη διάρκεια αυτής της πανδημίας έχουν κάνει τον φόρο τους, καθώς πρόκειται για μια μάχη, τελικά, μεταξύ πριγκιπάτων και εξουσιών. (Σήμερα, το Facebook μόλις με ανέστειλε ξανά για 30 ημέρες επειδή δημοσίευσα μια σωτήρια θεραπεία με κριτική στην πλατφόρμα τους πέρυσι. Δίνουμε μάχη με τη λογοκρισία της αλήθειας σε κάθε βήμα, μια αληθινή μάχη μεταξύ καλού και κακού.) Επιπλέον , η σιωπή του κλήρου —αυτό που μπορεί κάλλιστα να είναι η «δειλία» για την οποία μιλάει ο Άγιος Παύλος— ήταν βαθιά θλιβερή και, για πολλούς, συντριπτική προδοσία.^[1]πρβλ Αγαπητοί Ποιμενικοί… Πού είσαι;; Όταν ήμουν πεινασμένος Όπως έγραψα στην αρχή της πανδημίας, αυτό είναι Το Gethsemane μας. Και ως εκ τούτου, ζούμε την υπνηλία τόσων πολλών,^[2]πρβλ Καλεί ενώ κοιμόμαστε τη δειλία τους, και τελικά, την εγκατάλειψη της κοινής λογικής, της λογικής και της αλήθειας — όπως ακριβώς εγκαταλείφθηκε εντελώς και ο Ιησούς, που είναι η Αλήθεια. Και όπως συκοφαντήθηκε, έτσι και εκείνοι που μιλούν την αλήθεια δαιμονοποιούνται με ψεύτικες ταμπέλες: «ρατσιστής, μισογυνιστής, λευκός υπέρμαχος, θεωρητικός συνωμοσίας, αντιθαμβωτές κ.λπ.». Είναι μάλλον ανόητο και νεανικό — αλλά υπάρχουν και όσοι είναι αρκετά αφελείς για να το πιστέψουν. Ως εκ τούτου, υπάρχουν επίσης οι καθημερινές εντάσεις της ανάγκης να αντιμετωπίσουμε εκείνους στην οικογένειά μας ή τις κοινότητές μας που οδηγούνται τώρα από ένα πνεύμα φόβου και που ενεργήστε ανάλογα. Είναι μια θεαματική εκπαίδευση σε πραγματικό χρόνο για πολλούς από εμάς να δούμε ακριβώς πώς κοινωνίες, όπως η Γερμανία ή αλλού, αποδέχθηκαν τη δικτατορία και τη γενοκτονία, ακόμη και να συμπαραταχθούν μαζί της.^[3]πρβλ Μαζική Ψύχωση και Ολοκληρωτισμός Φυσικά, ποτέ δεν πιστεύουμε ότι θα μπορούσε να συμβεί σε εμάς - μέχρι που κοιτάμε πίσω δεκαετίες αργότερα λέγοντας, «Ναι, συνέβη - όπως μας είχαν προειδοποιήσει. Αλλά δεν ακούσαμε. Δεν το κάναμε θέλω για να ακούσω." Ίσως ο Βενέδικτος XVI το είπε καλύτερα όταν ήταν ακόμα καρδινάλιος:

Είναι προφανές σήμερα ότι όλοι οι μεγάλοι πολιτισμοί υποφέρουν με διάφορους τρόπους από τις κρίσεις αξιών και ιδεών που σε ορισμένα μέρη του κόσμου παίρνουν επικίνδυνες μορφές… Σε πολλά μέρη, βρισκόμαστε στο χείλος της απαρατήρητης. — «Ο μελλοντικός πάπας μιλάει» catholiculture.com, 1η Μαΐου 2005

Και έτσι, μπορούμε εύκολα να αποθαρρυνθούμε. Αλλά ο Άγιος Παύλος στέκεται από πάνω μας σήμερα σαν μεγάλος αδερφός λέγοντας: «Περιμένετε λίγο: δεν σας έχει δοθεί πνεύμα φόβου και δειλίας. Χριστιανός είσαι! Ανακατέψτε λοιπόν αυτό το θείο δώρο στη φλόγα! Είναι δικαιωματικά σου ιδιοκτησία!». Μάλιστα, είπε ο Πάπας Άγιος Παύλος ΣΤ':

… Τόσο μεγάλες είναι οι ανάγκες και οι κίνδυνοι της σημερινής εποχής, τόσο απέραντος ο ορίζοντας της ανθρωπότητας παγκόσμια συνύπαρξη και ανίσχυρη για να το επιτύχει, ότι δεν υπάρχει σωτηρία γι 'αυτό εκτός από ένα νέα έκχυση του δώρου του Θεού. Αφήστε τον τότε να έρθει, το πνεύμα δημιουργίας, να ανανεώσει το πρόσωπο της γης! —POPE PAUL VI Gaudete στο Ντόμινο, Μάιος 9th, 1975, www.vatican.va

Και έτσι, αυτή η Λειτουργική ανάγνωση δεν θα μπορούσε να είναι πιο επίκαιρη μια υπενθύμιση ότι θα έπρεπε να προσευχόμαστε καθημερινά για μια νέα Πεντηκοστή στην Εκκλησία και στον κόσμο. Και αν είμαστε λυπημένοι, καταθλιπτικοί, αποθαρρυμένοι, ανήσυχοι, ξεφουσκωμένοι, εξαντλημένοι… τότε υπάρχει ελπίδα ότι η στάχτη μέσα μας μπορεί να αναδευτεί ξανά στη φλόγα. Όπως είναι γραμμένο στον Ησαΐα:

Εκείνοι που ελπίζουν στον Κύριο θα ανανεώσουν τη δύναμή τους, θα πεταχτούν στα φτερά των αετών. θα τρέξουν και δεν θα κουραστούν, θα περπατήσουν και δεν θα λιποθυμήσουν. (Ησαΐας 40: 31)

Αυτό δεν είναι ένα πρόγραμμα αυτοβοήθειας, ωστόσο, ένα είδος κινητήριας συνεδρίας επευφημίας. Μάλλον, είναι θέμα επανασύνδεσης με τον Θεό που είναι η Πηγή αυτής της δύναμης, της αγάπης και της αυτοκυριαρχίας. 

 

Power

Ενώ οι εβδομήντα δύο μαθητές βγήκαν μαζί με τους εξουσία του Ιησού για να εκδιώξει τους δαίμονες και να αναγγείλει τη Βασιλεία, μόνο όταν «γεμίστηκαν με Άγιο Πνεύμα»^[4]Πράξεις 2: 4 την Πεντηκοστή που οι καρδιές συγκινήθηκαν μαζικά σε μετατροπή — τρεις χιλιάδες σε μια μέρα.^[5]Πράξεις 3: 41 Χωρίς τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, η αποστολική τους δραστηριότητα ήταν περιορισμένη αν όχι στείρα. 

… Το Άγιο Πνεύμα είναι ο κύριος παράγοντας της ευαγγελισμού: Είναι αυτός που αναγκάζει κάθε άτομο να κηρύξει το Ευαγγέλιο, και Αυτός είναι στα βάθη της συνείδησης που κάνει τον λόγο της σωτηρίας να γίνει αποδεκτός και να γίνει κατανοητός. —POPE PAUL VI Ευαγγέλι Νουντιάντι, ν. 74; www.vatican.va

Ως εκ τούτου, έγραψε ο Πάπας Λέων XXII:

… Πρέπει να προσευχηθούμε και να επικαλεστούμε το Άγιο Πνεύμα, γιατί ο καθένας από εμάς χρειάζεται πολύ την προστασία και τη βοήθειά Του. Όσο περισσότερο ένας άνθρωπος είναι ανεπαρκής στη σοφία, αδύναμος στη δύναμη, επιρρεπής σε προβλήματα, επιρρεπείς στην αμαρτία, θα έπρεπε λοιπόν να πετάξει περισσότερο σ 'αυτόν που είναι η αδιάκοπη πηγή φωτός, δύναμης, παρηγοριάς και αγιότητας. -Divinum Illud Munus, Encyclical on the Holy Spirit, αρ. 11

Είναι η δύναμη του Αγίου Πνεύματος αυτή είναι η διαφορά. Στην πραγματικότητα, ο ιεροκήρυκας της παπικής οικογένειας λέει ότι βαφτιστήκαμε μπορούμε να «δέσουμε» τη χάρη του Αγίου Πνεύματος στη ζωή μας και να εμποδίσουμε το Πνεύμα να ενεργήσει. 

Η καθολική θεολογία αναγνωρίζει την έννοια ενός έγκυρου αλλά «δεμένου» μυστηρίου. Ένα μυστήριο ονομάζεται δεμένο εάν ο καρπός που πρέπει να το συνοδεύει παραμένει δεσμευμένος λόγω ορισμένων μπλοκ που εμποδίζουν την αποτελεσματικότητά του. — π. Raneiro Cantalamessa, OFMCap, Βάπτισμα στο Πνεύμα

Επομένως, χρειάζεται να προσευχόμαστε για αυτό το «λύσιμο» του Αγίου Πνεύματος, λέει, για να ρέουν οι χάρες Του σαν ευωδία στη χριστιανική ζωή, ή όπως λέει ο Άγιος Παύλος, «να ανακατευτούν στη φλόγα». Και πρέπει μετατρέψετε για να αφαιρέσετε τα μπλοκ. Ως εκ τούτου, τα μυστήρια του Βαπτίσματος και της Επιβεβαίωσης είναι μόνο η αρχή της δράσης του Αγίου Πνεύματος στον μαθητή, ακολουθούμενα από τη βοήθεια της Εξομολόγησης και της Ευχαριστίας.

Επιπλέον, βλέπουμε στη Γραφή πώς να «γεμίζουμε με Άγιο Πνεύμα» ξανά και ξανά:

• μέσω της κοινής προσευχής: «Καθώς προσεύχονταν, σείστηκε ο τόπος όπου ήταν συγκεντρωμένοι, και γέμισαν όλοι με Άγιο Πνεύμα…». (Πράξεις 4:31· ​​σημειώστε, είναι πολλές μέρες μετά Πεντηκοστή)

• μέσω της «θέσης των χεριών»: «Ο Σίμων είδε ότι το Πνεύμα δόθηκε με την τοποθέτηση των χεριών των αποστόλων…» (Πράξεις 8:18)

• μέσω της ακρόασης του Λόγου του Θεού: «Ενώ ο Πέτρος έλεγε ακόμη αυτά τα πράγματα, το Άγιο Πνεύμα έπεσε πάνω σε όλους όσους άκουγαν τον λόγο». (Πράξεις 10:44)

• μέσω της λατρείας: «…να γεμίσετε με Πνεύμα, απευθυνόμενοι ο ένας στον άλλον με ψαλμούς και ύμνους και πνευματικά τραγούδια, τραγουδώντας και μελοποιώντας τον Κύριο με όλη σας την καρδιά». (Εφ 5:18-19)

Έχω βιώσει αυτή την «πλήρωση» του Αγίου Πνεύματος πολλές φορές στη ζωή μου μέσω των παραπάνω. Δεν μπορώ να εξηγήσω πως Ο Θεός το κάνει. Απλώς ξέρω ότι το κάνει. Μερικές φορές, λέει ο π. Cantalamessa, "Είναι σαν να έχει τραβήξει το φις και να ανάβει το φως." Αυτή είναι η δύναμη της προσευχής, η δύναμη της πίστης, του να ερχόμαστε στον Ιησού και να ανοίγουμε τις καρδιές μας σε Αυτόν, ειδικά όταν είμαστε κουρασμένοι. Με αυτόν τον τρόπο, γεμάτοι με Πνεύμα, υπάρχει δύναμη σε αυτό που κάνουμε και λέμε, σαν το Άγιο Πνεύμα να γράφει «ενδιάμεσα στις γραμμές». 

Συχνά, τόσο συχνά, συναντάμε ανάμεσα στις πιστές, απλές ηλικιωμένες γυναίκες που ίσως δεν ολοκλήρωσαν ούτε το δημοτικό σχολείο, αλλά που μπορούν να μας μιλήσουν για πράγματα καλύτερα από οποιονδήποτε θεολόγο, επειδή έχουν το Πνεύμα του Χριστού. —POPE FRANCIS, Homily, 2 Σεπτεμβρίου, Βατικανό Zenit.org

Από την άλλη πλευρά, αν δεν κάνουμε τίποτα άλλο από το να γεμίσουμε το πνευματικό μας κενό με μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τηλεόραση και ευχαρίστηση, θα παραμείνουμε άδειοι — και το Άγιο Πνεύμα θα «δεθεί» από την ανθρώπινη θέλησή μας. 

…μη μεθύσετε από το κρασί, στο οποίο έγκειται η ασέβεια, αλλά να γεμίσετε με το Πνεύμα. (Εφ 5:18)

 

Αγάπη

Καθισμένος στο κελί του περιμένοντας τη δίκη μπροστά σε ναζιστικό δικαστήριο, ο Fr. Ο Alfred Delp, SJ έγραψε μερικές ισχυρές ιδέες για την πορεία της ανθρωπότητας που είναι πιο επίκαιρες από ποτέ. Σημειώνει ότι η Εκκλησία έχει γίνει πάρα πολύ σκάφος διατήρησης του status quo, ή χειρότερα, συνεργός της:

Σε κάποια μελλοντική ημερομηνία ο έντιμος ιστορικός θα έχει πικρά πράγματα να πει για τη συμβολή των Εκκλησιών στη δημιουργία του μαζικού νου, του συλλογισμού, των δικτατοριών και ούτω καθεξής. —Φρ. Alfred Delp, SJ, Συλλογή φυλακών (Βιβλία Orbis), σελ. 95; Ο π. Ο Ντελπ εκτελέστηκε επειδή αντιστάθηκε στο ναζιστικό καθεστώς

Συνεχίζει να λέει:

Εκείνοι που διδάσκουν τη θρησκεία και κηρύττουν τις αλήθειες της πίστης σε έναν άπιστο κόσμο ενδιαφέρονται ίσως περισσότερο να αποδείξουν ότι έχουν δίκιο παρά να ανακαλύψουν και να ικανοποιήσουν πραγματικά την πνευματική πείνα εκείνων στους οποίους μιλούν. Και πάλι, είμαστε πολύ έτοιμοι να υποθέσουμε ότι γνωρίζουμε, καλύτερα από τον άπιστο, τι τον ταλαιπωρεί. Θεωρούμε δεδομένο ότι η μόνη απάντηση που χρειάζεται περιέχεται σε τύπους, τόσο οικείους σε εμάς, που τους εκφέρουμε χωρίς σκέψη. Δεν καταλαβαίνουμε ότι ακούει, όχι για τα λόγια, αλλά για αποδείξεις σκέψη και αγάπη πίσω από τις λέξεις. Ωστόσο, αν δεν μεταστραφεί αμέσως από τα κηρύγματά μας, παρηγορούμαστε με τη σκέψη ότι αυτό οφείλεται στη θεμελιώδη διαστροφή του. -από Alfred Delp, SJ, Συλλογές φυλακών, (Βιβλία Orbis), σ. xxx (δική μου έμφαση)

Ο Θεός είναι αγάπη. Πώς μπορούμε να μην καταλάβουμε, λοιπόν, τη σημασία του να αγαπάμε ο ένας τον άλλον – ειδικά τους εχθρούς μας; Η αγάπη είναι αυτό που ενσαρκώνει τον Θεό — και είμαστε τώρα τα χέρια και τα πόδια του Χριστού. Τουλάχιστον, υποτίθεται ότι είμαστε. Είναι μέσω της «απόδειξης σκέψης και αγάπης» σε αυτό που επιλέγουμε να κάνουμε και λέμε ότι ο κόσμος θα πειστεί από εμάς — με περισσότερες από χίλιες εύγλωττες λέξεις χωρίς αγάπη, χωρίς Άγιο Πνεύμα. Φυσικά, υπάρχουν πολλοί που κάνουν πολλές πράξεις καλοσύνης, κλπ. Αλλά ο Χριστιανός είναι κάτι περισσότερο από κοινωνικός λειτουργός: είμαστε παρόντες στον κόσμο για να φέρουμε τους άλλους σε μια συνάντηση με τον Ιησού. Ως εκ τούτου,

Ο κόσμος απαιτεί και αναμένει από εμάς απλότητα της ζωής, το πνεύμα της προσευχής, τη φιλανθρωπία προς όλους, ειδικά προς τους φτωχούς και τους φτωχούς, υπακοή και ταπεινότητα, απόσπαση και αυτοθυσία. Χωρίς αυτό το σημάδι αγιότητας, ο λόγος μας θα δυσκολευτεί να αγγίξει την καρδιά του σύγχρονου ανθρώπου. Κινδυνεύει να είναι μάταια και στείρα. —POPE ST. ΠΑΥΛΟΣ VI, Ευαγγέλι Νουντιάντι, ν. 76; vatican.va

Υπάρχουν ένα εκατομμύριο βιβλία γραμμένα για τη χριστιανική αγάπη. Αρκεί να πούμε, λοιπόν, ότι αυτό που μένει είναι να το κάνουν οι Χριστιανοί, για να είναι αυτό που μοιάζει με την αγάπη.

 

Αυτοέλεγχος

Ενώ ο κόσμος μπορεί να μας αδειάσει από τις ανθρώπινες ενέργειές μας και να προσπαθήσει να μειώσει την αποφασιστικότητά μας, ακόμη και την ελπίδα μας, υπάρχει ένα συγκεκριμένο «άδειασμα» που is απαραίτητη. Και αυτό είναι το άδειασμα της αυτοβούλησής μας, του εγώ, του Μεγάλου «εγώ». Αυτό το άδειασμα ή κίνωση είναι απαραίτητο στη χριστιανική ζωή. Σε αντίθεση με τον Βουδισμό, όπου κάποιος αδειάζει αλλά ποτέ δεν γεμίζει, ο Χριστιανός αδειάζεται από τον εαυτό του για να γεμίσει με το Άγιο Πνεύμα, στην πραγματικότητα, την Αγία Τριάδα. Αυτή η «αυτοκτονία» έρχεται με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος οδηγώντας μας στην «αλήθεια που μας ελευθερώνει»: ^[6]βλ. Ιωάννης 8:32; Ρωμαίους 8:26

Διότι εκείνοι που ζουν σύμφωνα με τη σάρκα έχουν το νου τους στα πράγματα της σάρκας, αλλά εκείνοι που ζουν σύμφωνα με το Πνεύμα έχουν το νου τους στα πράγματα του Πνεύματος. Το να βάλεις το μυαλό στη σάρκα είναι θάνατος, αλλά το να βάλεις το μυαλό στο Πνεύμα είναι ζωή και ειρήνη…. αν ζεις σύμφωνα με τη σάρκα θα πεθάνεις, αλλά αν με το Πνεύμα πεθάνεις τις πράξεις του σώματος θα ζήσεις. (πρβλ. Ρομ 8: 5-13)

Γι' αυτό, λέει ο Άγιος Παύλος, «μην συμμορφωθείτε με αυτόν τον κόσμο, αλλά μεταμορφωθείτε με την ανανέωση του νου σας».^[7]Rom 12: 2 Πρέπει να κάνουμε συνειδητές επιλογές για να ακολουθήσουμε τον Ιησού, να «μετανοήσουμε» για τις αμαρτίες μας και να αφήσουμε πίσω τη «σάρκα» ή το «γέρος», όπως το θέτει ο Παύλος. Η τακτική εξομολόγηση, μηνιαία αν όχι εβδομαδιαία, είναι απαραίτητη για τον σοβαρό χριστιανό. Και ναι, μερικές φορές αυτή η μετάνοια πονάει γιατί κυριολεκτικά θανατώνουμε τις επιθυμίες της σάρκας. Το Πνεύμα που μας δόθηκε δεν είναι πνεύμα να κάνουμε ό,τι θέλουμε, αλλά να ζούμε στα γόνατά μας — να ζούμε υποταγμένοι στο Θέλημα του Θεού. Αυτό μπορεί να ακούγεται σαν μια βαφτισμένη μορφή σκλαβιάς, αλλά δεν είναι. Η Θεία Θέληση είναι το ένδοξο αρχιτεκτονικό σχέδιο της ανθρώπινης ψυχής. Είναι η ίδια η Σοφία του Θεού που δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να επικοινωνεί μαζί Του μέσω της νόησης, της θέλησης και της μνήμης. Στον αυτοέλεγχο δεν χάνουμε αλλά βρίσκουμε τον εαυτό μας. Η χριστιανική παράδοση είναι γεμάτη με εκατομμύρια μαρτυρίες και μάρτυρες εκείνων που, αρνούμενοι την αμαρτωλή σάρκα, ανακάλυψαν το παράδοξο του Σταυρού: υπάρχει πάντα μια ανάσταση σε νέα ζωή στον Θεό όταν θανατώσουμε τον παλιό εαυτό. 

Ο Χριστιανός που ζει με τη δύναμη, την αγάπη και τον αυτοέλεγχο του Αγίου Πνεύματος είναι μια υπολογίσιμη δύναμη. Άγιοι πάντα είναι. Και πώς τους χρειάζεται ο κόσμος μας τώρα. 

Το να ακούμε τον Χριστό και να τον λατρεύουμε μας οδηγεί να κάνουμε θαρραλέες επιλογές, να παίρνουμε μερικές φορές ηρωικές αποφάσεις. Ο Ιησούς απαιτεί, γιατί επιθυμεί την πραγματική μας ευτυχία. Η Εκκλησία χρειάζεται αγίους. Όλοι καλούνται στην αγιότητα, και μόνο οι άγιοι άνθρωποι μπορούν να ανανεώσουν την ανθρωπότητα. —POPE JOHN PAUL II, Μήνυμα Παγκόσμιας Ημέρας Νεότητας για το 2005, Πόλη του Βατικανού, 27 Αυγούστου 2004, Zenit

Για όποιον ζητά, λαμβάνει. και αυτός που ψάχνει, βρίσκει. και σε αυτόν που χτυπάει η πόρτα θα ανοίξει… πόσο περισσότερο θα δώσει ο Πατέρας στους Ουρανούς το Άγιο Πνεύμα σε όσους τον ζητούν… (Luke 11: 10-13)

 

- Ο Mark Mallett είναι ο συγγραφέας του Η τελική αντιπαράθεση και  Η λέξη Τώρα, και συνιδρυτής του Countdown to the Kingdom

 

Σχετική ανάγνωση

Η Χαρισματική Ανανέωση είναι κάτι του Θεού; Διαβάστε τη σειρά: Χαρισματικός?

Ο ορθολογισμός και ο θάνατος του μυστηρίου