Παναγία του Zaro di Ischia να Simona στις 8 Ιανουαρίου 2024:
Είδα τη Μητέρα: ήταν ντυμένη στα λευκά, με ένα στεφάνι από δώδεκα αστέρια στο κεφάλι της και ένα φαρδύ λευκό μανδύα που κάλυπτε επίσης τους ώμους της και κατέβαινε μέχρι τα ξυπόλυτα πόδια της, που ήταν τοποθετημένα στον κόσμο. Η μητέρα είχε τα χέρια της ανοιχτά σε ένδειξη καλωσορίσματος και στο δεξί της ένα μακρύ κομπολόι φτιαγμένο σαν από σταγόνες πάγου.
Είθε ο Ιησούς Χριστός να επαινείται.
«Αγαπητά μου παιδιά, σας αγαπώ με απέραντη αγάπη. Παιδιά μου, έρχομαι σε εσάς για να σας δείξω τον δρόμο, να σας οδηγήσω στον αγαπημένο μου Ιησού. Παιδιά μου, έρχομαι ανάμεσά σας εδώ και πολύ καιρό, αλλά αλίμονο, παιδιά μου, δεν με ακούτε και συχνά καταφεύγετε σε μάγους, μάγους, μάντεις και μάγους, που σας οδηγούν σε λάθος μονοπάτια. Παιδιά μου, επιστρέψτε στον Πατέρα: δεν υπάρχει αμαρτία που, αν εξομολογηθεί με μετάνοια, δεν θα συγχωρηθεί και δεν θα ακυρωθεί. Επιστροφή στον Πατέρα μέσω του μυστηρίου της Ιεράς Εξομολογήσεως. Παιδιά μου, επιτρέψτε με να σας βοηθήσω: πιάστε το χέρι μου και θα σας οδηγήσω σώοι και αβλαβείς στο σπίτι του Πατέρα. Παιδιά μου, προσευχηθείτε, προσευχηθείτε για τη μοίρα αυτού του κόσμου. παιδιά, μόνο στον Χριστό υπάρχει αληθινή αγάπη, αληθινή ειρήνη, αληθινή χαρά, Αυτός μόνο μπορεί να σας δώσει αληθινή ειρήνη, Αυτός μόνο είναι η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή. Σας αγαπώ, παιδιά μου, σας αγαπώ και θέλω να σωθείτε όλοι. Παιδιά μου, προσευχηθείτε και διδάξτε τους άλλους να προσεύχονται.
Τώρα σου δίνω την ιερή μου ευλογία.
Ευχαριστώ που έσπευσες κοντά μου."
Παναγία του Zaro di Ischia να Angela στις 8 Ιανουαρίου 2024:
Σήμερα το βράδυ η Παναγία εμφανίστηκε ως Βασίλισσα και Μητέρα όλων των λαών. Φορούσε ένα πολύ ανοιχτό ροζ φόρεμα. ήταν τυλιγμένη με ένα μεγάλο, φαρδύ, γαλαζοπράσινο μανδύα, με τον ίδιο μανδύα να καλύπτει και το κεφάλι της. Η Παναγία είχε στέμμα της βασίλισσας στο κεφάλι της, τα χέρια της ήταν δεμένα σε προσευχή, στα χέρια της ένα μακρύ ιερό κομποσκοίνι, λευκό σαν το φως. Ήταν επίσης σε ένα εκθαμβωτικό φως. Τα πόδια της ήταν γυμνά και τοποθετήθηκαν στον κόσμο [σφαίρα]. Η Παναγία είχε ένα θλιμμένο πρόσωπο: τα μάτια της ήταν γεμάτα δάκρυα. Η μητέρα γλίστρησε μέρος του μανδύα της πάνω από ένα μέρος του κόσμου, καλύπτοντάς το. Ο υπόλοιπος κόσμος ήταν τυλιγμένος σε ένα μεγάλο γκρίζο σύννεφο.
Δεξιά της Παναγίας ήταν ο Άγιος Μιχαήλ ο Αρχάγγελος σαν μεγάλος καπετάνιος.
Είθε ο Ιησούς Χριστός να επαινείται.
«Αγαπητά παιδιά, σας ευχαριστώ που ανταποκριθήκατε σε αυτό το κάλεσμα μου, σας ευχαριστώ που είστε εδώ.
Παιδιά, αφήστε τον εαυτό σας να τυλιχθεί από το φως μου, αφήστε τον εαυτό σας να τυλιχθεί από την αγάπη μου, μη φοβάστε.
Αγαπημένα παιδιά, αν είμαι ακόμα εδώ, είναι επειδή σας αγαπώ, είμαι εδώ από το απέραντο Έλεος του Θεού, που επιθυμεί να σωθεί κάθε ένα από τα παιδιά Του.
Αγαπημένα παιδιά, αυτές είναι στιγμές δοκιμασίας και πόνου. σε περιμένουν δύσκολες στιγμές.
Παιδιά, σήμερα το απόγευμα σας ζητώ να προσευχηθείτε για ειρήνη – ειρήνη στις καρδιές σας, ειρήνη στις οικογένειές σας, ειρήνη για αυτήν την ανθρωπότητα που απειλείται όλο και περισσότερο από το κακό, όλο και πιο μακριά από το καλό.
Αγαπητά παιδιά, σας ζητώ προσευχή: προσευχή από καρδιά και όχι [μόνο] με τα χείλη.
Παιδιά, η προσευχή του Αγίου Ροδαρίου είναι μια απλή προσευχή, αλλά είναι μια δυνατή προσευχή, μια δυνατή προσευχή.
Παιδιά, προσεύχεστε ακατάπαυστα. να είσαι επίμονος, αλλά πάνω απ' όλα να είσαι σε εγρήγορση, να μη σε μπερδεύουν οι ψεύτικες ομορφιές αυτού του κόσμου.
Παιδιά μου, απόψε πάλι σας τυλίγω όλους με τον μανδύα μου, κοιτάζω τις καρδιές σας και βλέπω ότι πολλοί από εσάς, παρά την παρουσία μου, έχετε καρδιές σκληρές, πληγωμένες καρδιές.
Παιδιά, παραδοθείτε σε εμένα: είμαι εδώ για να σας οδηγήσω όλους στον Ιησού, σας δείχνω το δρόμο αλλά δεν με ακούτε.
Κόρη, τώρα προσευχήσου μαζί μου!»
Προσευχήθηκα με την Παναγία: προσευχηθήκαμε για την Εκκλησία και για τον Εφημέριο του Χριστού. Ενώ προσευχόμουν με την Παναγία, είδα οράματα να περνούν μπροστά μου.
Τότε η μητέρα άρχισε πάλι να μιλάει.
«Παιδιά, προσευχηθείτε, προσευχηθείτε, προσευχηθείτε».
Ολοκληρώνοντας ευλόγησε τους πάντες. Στο όνομα του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.
Γιατί η Simona και η Angela;
Αλίσια Λεντσέφσκα
Ελισάβετ Κίντελμαν
Μέσα από αυτό που έγινε Το πνευματικό ημερολόγιο, Ο Ιησούς και η Μαρία δίδαξαν την Ελισάβετ, και συνεχίζουν να διδάσκουν τους πιστούς στην θεϊκή τέχνη του πόνου για τη σωτηρία των ψυχών. Τα καθήκοντα ανατίθενται για κάθε ημέρα της εβδομάδας, που περιλαμβάνουν προσευχή, νηστεία και νυχτερινές επαγρύπνηση, με όμορφες υποσχέσεις που τους συνδέονται, δεμένες με ειδικές χάρες για τους ιερείς και τις ψυχές στο καθαρτήριο. Στα μηνύματά τους, ο Ιησούς και η Μαρία λένε ότι η Φλόγα της Αγάπης της Αμόλυντης Καρδιάς της Μαρίας είναι η μεγαλύτερη χάρη που δόθηκε στην ανθρωπότητα μετά την ενσάρκωση. Και στο όχι τόσο μακρινό μέλλον, η φλόγα της θα κατακλύσει ολόκληρο τον κόσμο.
Πατέρας Stefano Gobbi
Γιατί η Gisella Cardia;
Τρίτον, τα μηνύματα συχνά συνοδεύονταν από ορατά φαινόμενα, φωτογραφικά αποδεικτικά στοιχεία Στο Cammino con Maria, που δεν μπορεί να είναι ο καρπός της υποκειμενικής φαντασίας, ιδίως η παρουσία των στίγματος στο σώμα της Giselle και η εμφάνιση σταυρών ή θρησκευτικών κειμένων σε αίμα στην αγκαλιά της Ζιζέλα. Δείτε τις φωτογραφίες που ελήφθησαν από τον ιστότοπό της 
Τζένιφερ
Γιατί Manuela Strack;
Γιατί οι οραματιστές της Παναγίας της Medjugorje;
Γιατί Pedro Regis;
Γιατί ο υπηρέτης του Θεού Luisa Piccarreta;
των αγίων. Μόλις έγινε «Κόρη της Μαρίας», οι εφιάλτες σταμάτησαν τελικά σε ηλικία XNUMX ετών. Τον επόμενο χρόνο, ο Ιησούς άρχισε να της μιλά εσωτερικά, ειδικά αφού έλαβε την Ιερή Κοινωνία. Όταν ήταν δεκατριών, εμφανίστηκε σε ένα όραμα που το είδε από το μπαλκόνι του σπιτιού της. Εκεί, στον δρόμο κάτω, είδε ένα πλήθος και ένοπλους στρατιώτες να οδηγούν τρεις κρατούμενους. αναγνώρισε τον Ιησού ως έναν από αυτούς. Όταν έφτασε κάτω από το μπαλκόνι της, σήκωσε το κεφάλι του και φώναξε:Ψυχή, βοήθησέ με! " Βαθιά συγκινημένος, η Λουίζα προσφέρθηκε στον εαυτό της από εκείνη τη μέρα ως ψυχή θύματος για να εξαργυρώσει τις αμαρτίες της ανθρωπότητας.
ακίνητη, άκαμπτη κατάσταση που εμφανίστηκε σχεδόν σαν να ήταν νεκρή. Μόνο όταν ένας ιερέας έκανε το σημάδι του Σταυρού πάνω από το σώμα της, η Λουίζα ανέκτησε τις ικανότητές της. Αυτή η αξιοθαύμαστη μυστικιστική κατάσταση παρέμεινε μέχρι το θάνατό της το 1947 - ακολουθούμενη από μια κηδεία που δεν είχε μικρή υπόθεση. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου στη ζωή της, δεν υπέστη καμία σωματική ασθένεια (έως ότου υπέκυψε στην πνευμονία στο τέλος) και ποτέ δεν βίωσε κορεσμούς, παρά το γεγονός ότι περιορίστηκε στο μικρό της κρεβάτι για εξήντα τέσσερα χρόνια.
Βαλέρια Copponi