Η κυρία μας Simona
, 8 Απριλίου 2020:
Είδα τη Μητέρα: ήταν όλα ντυμένη στα λευκά, στο κεφάλι της είχε το στέμμα των δώδεκα αστεριών και ένα λευκό πέπλο με χρυσές κουκίδες που έπεσαν στα γυμνά πόδια της που ήταν τοποθετημένα στον κόσμο. Η μητέρα είχε τα χέρια της ανοιχτά σε ένα σημάδι καλωσορίσματος και στο δεξί της χέρι ήταν ένα Άγιο Ροδάριο που φτιάχτηκε σαν να πέφτει από σταγόνες πάγου. Είθε ο Ιησούς Χριστός να επαινείται.
Αγαπητά μου παιδιά, σε αγαπώ. Παιδιά, βλέπω πολλές μικρές φλόγες να καίγονται με αγάπη για τον Κύριο σε όλο τον κόσμο, και αυτό γεμίζει την καρδιά μου με χαρά. Σε αγαπώ τα παιδιά μου, σε αγαπώ. Παιδιά, έρχομαι να μαζέψω το στρατό μου, έρχομαι να σε ρωτήσω για άλλη μια φορά για το «ναι» σου είπε με την καρδιά σου, με δύναμη και πεποίθηση. Συγκεντρώνω το στρατό εκείνων που αγαπούν τον Θεό, εκείνων που είναι έτοιμοι να πολεμήσουν με το Άγιο Ροδάριο που κρατούνται σφιχτά στα χέρια τους, με πίστη και επιμονή. Παιδιά μου, προσεύχομαι να ανοίξει όλη η ανθρωπότητα τις καρδιές της και να αφήσει το Άγιο Πνεύμα να ενεργήσει σε αυτά. Παιδιά μου, δεν θα κουράσω ποτέ να σου πω πόσο μεγάλη είναι η αγάπη του Κυρίου για κάθε έναν από εσάς. Όταν τελειώσει όλο αυτό το κακό που περιβάλλει τον κόσμο, μόνο ο Αναστημένος Λόρδος Ιησούς θα μπορεί να σας δώσει τη δύναμη να ξεκινήσετε ξανά. Παραμείνετε σταθεροί στην πίστη, ενισχύστε τον εαυτό σας με τα μυστήρια, κάντε την Ευχαριστία λατρεία, προσευχήστε παιδιά, προσευχηθείτε. Τα παιδιά μου, σε αγαπώ, είμαι η μητέρα σου και είμαι πάντα δίπλα σου ακόμα και σε αυτή την περίοδο του σκότους. Δεν σε αφήνω, δεν σε εγκαταλείπω, σε κρατάω από το χέρι και σε συνοδεύω σε κάθε βήμα της ζωής σου. Σε αγαπώ τα παιδιά μου, σε αγαπώ. Αγαπημένα αγαπημένα μου παιδιά, σας ζητώ ακόμα προσευχή για την αγαπημένη μου Εκκλησία, για τον Άγιο Πατέρα, για τους αγαπημένους και επιλεγμένους γιους μου. δυστυχώς, δυστυχώς, με τρυπούν και με προδίδουν, ξεχνώντας τα άμφια που φορούν και τους όρκους που έχουν προφέρει. Προσευχήσου για αυτούς, παιδιά μου, προσευχήσου, προσευχήσου. Σε αγαπώ παιδιά. Τώρα σας δίνω την ιερή μου ευλογία. Σας ευχαριστώ που με βιάσατε.
Γιατί η Simona και η Angela;
Αλίσια Λεντσέφσκα
Ελισάβετ Κίντελμαν
Μέσα από αυτό που έγινε Το πνευματικό ημερολόγιο, Ο Ιησούς και η Μαρία δίδαξαν την Ελισάβετ, και συνεχίζουν να διδάσκουν τους πιστούς στην θεϊκή τέχνη του πόνου για τη σωτηρία των ψυχών. Τα καθήκοντα ανατίθενται για κάθε ημέρα της εβδομάδας, που περιλαμβάνουν προσευχή, νηστεία και νυχτερινές επαγρύπνηση, με όμορφες υποσχέσεις που τους συνδέονται, δεμένες με ειδικές χάρες για τους ιερείς και τις ψυχές στο καθαρτήριο. Στα μηνύματά τους, ο Ιησούς και η Μαρία λένε ότι η Φλόγα της Αγάπης της Αμόλυντης Καρδιάς της Μαρίας είναι η μεγαλύτερη χάρη που δόθηκε στην ανθρωπότητα μετά την ενσάρκωση. Και στο όχι τόσο μακρινό μέλλον, η φλόγα της θα κατακλύσει ολόκληρο τον κόσμο.
Πατέρας Stefano Gobbi
Γιατί η Gisella Cardia;
Τρίτον, τα μηνύματα συχνά συνοδεύονταν από ορατά φαινόμενα, φωτογραφικά αποδεικτικά στοιχεία Στο Cammino con Maria, που δεν μπορεί να είναι ο καρπός της υποκειμενικής φαντασίας, ιδίως η παρουσία των στίγματος στο σώμα της Giselle και η εμφάνιση σταυρών ή θρησκευτικών κειμένων σε αίμα στην αγκαλιά της Ζιζέλα. Δείτε τις φωτογραφίες που ελήφθησαν από τον ιστότοπό της 
Τζένιφερ
Γιατί Manuela Strack;
Γιατί οι οραματιστές της Παναγίας της Medjugorje;
Γιατί Pedro Regis;
Γιατί ο υπηρέτης του Θεού Luisa Piccarreta;
των αγίων. Μόλις έγινε «Κόρη της Μαρίας», οι εφιάλτες σταμάτησαν τελικά σε ηλικία XNUMX ετών. Τον επόμενο χρόνο, ο Ιησούς άρχισε να της μιλά εσωτερικά, ειδικά αφού έλαβε την Ιερή Κοινωνία. Όταν ήταν δεκατριών, εμφανίστηκε σε ένα όραμα που το είδε από το μπαλκόνι του σπιτιού της. Εκεί, στον δρόμο κάτω, είδε ένα πλήθος και ένοπλους στρατιώτες να οδηγούν τρεις κρατούμενους. αναγνώρισε τον Ιησού ως έναν από αυτούς. Όταν έφτασε κάτω από το μπαλκόνι της, σήκωσε το κεφάλι του και φώναξε:Ψυχή, βοήθησέ με! " Βαθιά συγκινημένος, η Λουίζα προσφέρθηκε στον εαυτό της από εκείνη τη μέρα ως ψυχή θύματος για να εξαργυρώσει τις αμαρτίες της ανθρωπότητας.
ακίνητη, άκαμπτη κατάσταση που εμφανίστηκε σχεδόν σαν να ήταν νεκρή. Μόνο όταν ένας ιερέας έκανε το σημάδι του Σταυρού πάνω από το σώμα της, η Λουίζα ανέκτησε τις ικανότητές της. Αυτή η αξιοθαύμαστη μυστικιστική κατάσταση παρέμεινε μέχρι το θάνατό της το 1947 - ακολουθούμενη από μια κηδεία που δεν είχε μικρή υπόθεση. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου στη ζωή της, δεν υπέστη καμία σωματική ασθένεια (έως ότου υπέκυψε στην πνευμονία στο τέλος) και ποτέ δεν βίωσε κορεσμούς, παρά το γεγονός ότι περιορίστηκε στο μικρό της κρεβάτι για εξήντα τέσσερα χρόνια.
Βαλέρια Copponi