1903 թվականին Հռոմի Պապ Սուրբ Պիոս X-ը գրել է կարճ շրջադարձային գալիք «մարդկային ցեղի վերականգնման մասին Հիսուս Քրիստոսում»։[1]ն. 15, E supremi Նա հասկացավ, որ այս վերականգնումը արագորեն մոտենում է, քանի որ ակնհայտ էր նաև մեկ այլ կարևոր նշան.
Որովհետև ո՞վ կարող է չտեսնել, որ հասարակությունը ներկա ժամանակներում, ավելի շատ, քան ցանկացած անցյալ դարում, տառապում է սարսափելի և խորը արմատացած հիվանդությամբ, որն ամեն օր զարգանալով և սնվելով իր խորն էության մեջ՝ տանում է նրան դեպի կործանում: Դուք հասկանում եք, մեծարգո եղբայրներ, ինչ է այս հիվանդությունը՝ ուրացությունը Աստծուց… ն. 3, E supremi
Նա հայտնի եզրակացություն արեց, «որ արդեն կարող է լինել աշխարհում «Կործանման Որդին», որի մասին խոսում է Առաքյալը» (2 Թես. 2:3):[2]n. 5, Նույն տեղում: Նրա տեսակետը, իհարկե, համահունչ էր և՛ Սուրբ Գրքին, և՛ Սուրբ Գրքին Առաքելական ժամանակացույց:
Առավելագույնը հեղինակավոր տեսակետ, և մեկը, որ ամենից շատ համահունչ է Սուրբ Գրքին, այն է, որ Հակաքրիստոսի անկումից հետո Կաթոլիկ եկեղեցին ևս մեկ անգամ կմտնի բարգավաճման և հաղթանակի մի շրջան: -Ներկայ աշխարհի վերջը և ապագա կյանքի առեղծվածները, Տ. Շառլ Արմինջոն (1824-1885), էջ. 56-57; Սոֆիայի ինստիտուտի մամուլ
Է հաստատված բացահայտումներ Աստծո ծառա Լուիզա Պիկարետային Հիսուսը բազմիցս հայտնում է, թե ինչպես է ամբողջ Արարչությունը և Իր Փրկագնումը մարդու մեջ վերականգնելու Նրա Աստվածային Կամքի «թագավորությունը»: Սա այն վերականգնումն է, որն այժմ այստեղ է և գալիս է, ինչը կարող է հիշատակվել Հայտնություն 20-ում որպես Եկեղեցու «առաջին հարությունը»..
Մեր Տեր Հիսուսը Լուիսա Պիկկարետա հոկտեմբերի 26-ին, 1926 թ.
…Արարչության մեջ Ֆիատի թագավորությունն էր, որը ես ուզում էի հաստատել արարածների մեջ: Եվ նաև Փրկագնման Թագավորությունում, Իմ բոլոր գործողությունները, իմ կյանքը, դրանց ծագումը, դրանց էությունը, նրանց խորքում, դա Ֆիատն էր, որը նրանք խնդրեցին, և նրանք ստեղծվեցին Ֆիատի համար: Եթե կարողանայիք նայել Իմ յուրաքանչյուր արցունքի, Իմ արյան յուրաքանչյուր կաթիլի, յուրաքանչյուր ցավի և Իմ բոլոր գործերի մեջ, դուք նրանց մեջ կգտնեիք այն Ֆիատը, որը նրանք խնդրում էին. նրանք ուղղված էին դեպի Իմ Կամքի Թագավորությունը: Եվ չնայած, ըստ երևույթին, նրանք կարծես թե ուղղված էին մարդուն փրկելու և փրկելուն, դա այն ճանապարհն էր, որը նրանք բացում էին, որպեսզի հասնեն Իմ Կամքի Թագավորությանը…: [3]այսինքն. Հայր մերի կատարումը. «Քո թագավորությունը գա, քո կամքը լինի երկրի վրա, ինչպես որ երկնքում է»:
Աղջիկս, եթե բոլոր արարքներն ու ցավերը, որ կրել է իմ Մարդկությունը, չունենային երկրի վրա Իմ Ֆիատի Արքայության վերականգնումը որպես իրենց ծագում, նյութ և կյանք, ես կտեղափոխվեի հեռու և կկորցնեի Արարման նպատակը, որը չի կարող լինել: , որովհետև երբ Աստված ինքն իրեն նպատակ է դնում, Նա պետք է և կարող է հասնել նպատակին… [4]Եսայիա 55։11. «Այսպես կլինի իմ խոսքը, որ դուրս է գալիս իմ բերանից. այն դատարկ չի վերադառնա ինձ մոտ, այլ կանի այն, ինչ ինձ հաճելի է, հասնելով այն նպատակին, որի համար ես ուղարկել եմ այն»:
Այժմ դուք պետք է իմանաք, որ ողջ Արարումը և Իմ բոլոր գործերը, որոնք կատարվել են Փրկագնման մեջ, կարծես հոգնած են սպասելուց… [5]տես. Հռոմեացիներ 8:19-22. «Որովհետև արարչագործությունը մեծ ակնկալիքով սպասում է Աստծո զավակների հայտնությանը. որովհետև արարչագործությունը ունայնության ենթարկվեց ոչ թե իր կամքով, այլ նրան հպատակեցնողի պատճառով, հուսալով, որ արարչագործությունը կազատվի ապականության ստրկությունից և կմասնակցի Աստծո զավակների փառահեղ ազատությանը: Մենք գիտենք, որ ամբողջ ստեղծագործությունը հառաչում է ծննդաբերության ցավերից մինչև հիմա…»: նրանց վիշտը մոտ է ավարտին: -Volume 20
Հղիություն
Հղումներ
↑1 | ն. 15, E supremi |
---|---|
↑2 | n. 5, Նույն տեղում: |
↑3 | այսինքն. Հայր մերի կատարումը. «Քո թագավորությունը գա, քո կամքը լինի երկրի վրա, ինչպես որ երկնքում է»: |
↑4 | Եսայիա 55։11. «Այսպես կլինի իմ խոսքը, որ դուրս է գալիս իմ բերանից. այն դատարկ չի վերադառնա ինձ մոտ, այլ կանի այն, ինչ ինձ հաճելի է, հասնելով այն նպատակին, որի համար ես ուղարկել եմ այն»: |
↑5 | տես. Հռոմեացիներ 8:19-22. «Որովհետև արարչագործությունը մեծ ակնկալիքով սպասում է Աստծո զավակների հայտնությանը. որովհետև արարչագործությունը ունայնության ենթարկվեց ոչ թե իր կամքով, այլ նրան հպատակեցնողի պատճառով, հուսալով, որ արարչագործությունը կազատվի ապականության ստրկությունից և կմասնակցի Աստծո զավակների փառահեղ ազատությանը: Մենք գիտենք, որ ամբողջ ստեղծագործությունը հառաչում է ծննդաբերության ցավերից մինչև հիմա…»: |