Luisa Piccarreta - Hastening the Coming of the Kingdom

Elo hu mer e bësse schwaache Iddi wéi glorräich déi kommend Ära wäert sinn- wéi et wierklech d'Herrschaft vum hellegen Wëllen op der Äerd sou wéi am Himmel ausmécht - hoffentlech all déi bis elo gelies hunn, verbrennen mat engem hellege Wonsch seng Arrivée ze beschwätzen. Loosst eis all dofir suergen, datt mir dës Wonsch ni erlaben an eisen Häerzer stagnant ze sinn; loosst eis amplaz ëmmer doriwwer handelen.

De Jesus erzielt Luisa Piccarreta :

Erléisung an d'Kinnekräich vu mengem Wëllen sinn eng eenzeg Saach, onsecher vuneneen. Meng kommen op d'Äerd koum fir d'Erléisung vum Mënsch ze bilden, an zur selwechter Zäit ass et entstanen d'Kinnekräich vu mengem Wëllen ze bilden fir mech selwer ze retten, meng Rechter zréckzehuelen déi vu Gerechtegkeet u mech als Schëpfer sinn ... Elo, wann Et huet geschéngt datt alles eriwwer war a meng Feinde zefridden waren, datt se mäi Liewe geholl hunn, meng Kraaft déi keng Grenzen huet menger Mënschheet zréck an d'Liewen geruff, an duerch erëm eropgaang ass alles zesumme mat mir opgestan - d'Kreaturen, meng Péng, d'Wueren kaaft fir hire Wëllen. A wéi mäi Mënschheet iwwer den Doud triumphéiert huet, sou ass mäi Will opgestan an triumphéiert an de Kreaturen, waart op säi Räich ... Et war meng Operstéiungszeen déi mech bekannt huet fir wien ech war, an huet de Siegel iwwer all d'Wueren gesat, op déi ech komm sinn op d'Äerd bréngen. Op déiselwecht Manéier ass mäi Göttlech Wëllen den duebele Sigel, d'Iwwerdroung a Kreaturen vu sengem Räich, dat meng Mënschheet besat huet. Méi sou, well et war fir d'Kreaturen déi ech säi Räich vu mengem göttleche Wëllen a menger Mënschheet geformt hunn. Firwat dat dann net ginn? Héchstens wäert et eng Fro vun der Zäit sinn, a fir eis sinn d'Zäite een eenzege Punkt; Eis Kraaft wäert sou Prodigie maachen, iwwer de Mënsch nei Gnoden, neit Léift, neit Liicht, datt eis Wunnengen eis erkennen, a si selwer, aus hirem eegene spontane Wëllen, wäerten eis Herrschaft ginn. Also wäert Eist Liewen a Sécherheet plazéiert ginn, mat senge vollen Rechter an der Kreatur. Mat der Zäit wäert Dir gesinn wat meng Kraaft weess wéi et maache kann a kann, wéi et alles kann eroberen an déi haartst Rebellen erofschloen. Wie kann iwwerhaapt meng Kraaft widderstoen, sou datt ech mat engem eenzegen Atem, ech erofschloen, ech zerstéieren an ech alles nei maachen, wéi ech am beschte gefalen? Dofir biet du, a loosst däin Gejäiz dauernd sinn: 'Kann d'Kinnekräich vun Ärem Fiat kommen, an Äre Wëlle soll op der Äerd geschéien wéi et am Himmel ass.' ” (Mee 31, 1935)

De Jesus freet eis datt eis Gejäiz kontinuéierlech ass. Mir mussen sou laang wéi dëst Kinnekräich hunn, datt mir net ophalen fir Gott derfir ze bieden. A wéi biede mir Gott dofir? Duerch déi primär Petitioun vum Gebied vum Här. Sidd zefridden an eisem Papp bidden; jiddwereen recitéiert huet de Kéche vum Kinnekräich beschwéiert. De Jesus seet dem Luisa:

Do sinn déi, déi dëse Saat Waasser maachen fir datt et wuesse kënnt - all "Eise Papp" dee gerett gëtt zerwéiert et ze Waasser; et sinn meng Manifestatiounen fir dat bekannt ze maachen. Alles wat gebraucht gëtt sinn déi, déi sech selwer als Kriibs géife bidden - a mat Courage, ouni eppes ze fäerten, Affer ze stellen fir dat bekannt ze maachen. Also, de groussen Deel ass do - dee gréissten ass do; déi Mannerjäreg ass gebraucht - dat ass den iwwerflächlechen Deel, an Äre Jesus wäert wësse wéi hie säi Wee mécht fir deen ze fannen deen d'Missioun fäerdeg bréngt meng göttlech Wëllen an de Mënschen ze bekannten. (August 25, 1929)

De Jesus hei zu Luisa seet datt dat eenzegt wat gebraucht gëtt fir d'Arrivée vun dësem glorräichen Kinnekräich ze verursaache sinn d'Leit déi onverhuelbar Couragë vu senge Kommen sinn. D'ganz Kinnekräich ass scho geformt! De Jesus huet schonn zënter Joerzéngte mam haarden Deel mat Luisa gemaach. Alles wat mir musse maachen ass d'Fruucht ze picken. Awer wat gebraucht gëtt ass Leit wéi Dir fir dëst Räich ze proklaméieren. De Jesus seet och dem Luisa:

Wann e Kinnek oder de Leader vun engem Land muss gewielt ginn, da ginn déi déi d'Leit encouragéieren fir ze ruffen: 'Mir wëllen esou a sou wéi Kinnek, oder sou a sou wéi de Leader vun eisem Land.' Wann e puer e Krich wëllen, da maachen se d'Leit ruffen: 'Mir wëllen de Krich.' Et gëtt net eng wichteg Saach, déi an engem Räich gemaach gëtt, fir déi e puer net d'Leit riichten, fir et ze kräischen a souguer ze tumultéieren, fir sech selwer e Grond ze ginn an ze soen: 'Et sinn d'Leit déi et wëllen. . ' A ville Mol, wärend d'Leit soen datt et eppes wëllt, weess et net wat et wëll, an och net déi gutt oder traureg Konsequenzen déi wäerten kommen. Wa se dat an der gerénger Welt maachen, vill méi maachen ech, wann ech wichteg Saache muss ginn, universal Wueren, wëllen datt ganz Vëlker mech fir si froen. An Dir musst dës Vëlker bilden - als éischt, andeems Dir all Wësse iwwer mäi Göttleche Fiat bekannt hutt; Zweetens, andeems Dir iwwerall ronderëm leeft, den Himmel an d'Äerd beweegt fir dem Kinnekräich vu mengem göttleche Wëllen ze froen. "(Mee 30, 1928)

De Jesus wäert eis dëst Kinnekräich ginn; awer hien waart op de Moment datt säi Bestiedegung wierklech als léif Äntwert op eng eescht Demande vu senge léiwe Kanner ka gesot ginn, fir datt et op kee Fall en Uleedung gëtt. An dëst ass net nëmmen den éierleche Wonsch vun den Hellegen am Himmel, mee et war d'selwecht vu Jesus selwer; souwuel elo am Himmel wéi a senger Zäit op der Äerd. Hie seet dem Luisa:

Meng Duechter, als Gott do existéiert a mir kee Wonsch ... awer als Mënsch hat ech meng Wënsch ... wann ech gebiet a gekrasch a gewënscht war et nëmme fir mäi Räich, dat ech wollt an de Kreaturen sinn, well Hien ass déi hellegst Saach, meng Mënschheet konnt net manner (wéi) maachen a wëllen dat hellegst Saach fir helleg ze sinn d'Wënsch vun jiddereen a gitt hinnen dat wat helleg war an dat gréissten an perfekt Gutt fir si. (Januar 29, 1928)

Awer fir sécherzestellen datt mir an dësem nobelen Eruewerung ni decouragéiert ginn, musse mir virun allem drun denken:

Et ass Kommt ass eng Garantie

Mir hunn d'Wissheet vun enger VictoireAn. Awer vill sinn iergendwann versicht dës Victoire ze bezweifelen; alles wat et brauch ass e kuerze Bléck op d'Welt ënner dem Aspekt vun enger mënschlecher Analyse. Well eis kierperlech Ae fäeg sinn nëmmen dës Erscheinungen ze gesinn, musse mir virsiichteg sinn géint d'Versuchung fir d'Verzweiflung vum Kommen vum Kinnekräich ze verzweifelen, datt se eis regelméisseg fëschen. Ënner sou iwwerflächlecher Analyse schéngt d'Reign vum Gottesche Wëllen op der Äerd eng rechtfäerdech Onméiglechkeet ze sinn, an den Zweifel deen dës Analyse generéiert wäert en Dämper op eise Äifer setzen fir géint de Räich ze kämpfen, deen dann seng Kommung verspéit. Also mir däerfen eis Äifer net duerch Verschléisser verschloen. Natierlech wëlle mir och net datt eis Erënnerungen un d'Sécherheet vun enger Victoire Rassheet an eisen Häerzen briechen; obwuel et garantéiert ass ze kommen, ass d'Zäit vu senger Arrivée net garantéiert, mee hänkt vill vun eiser Äntwert of - an der Proximitéit vu senger Arrivée ass proportional zu der Unzuel vun de Séilen, déi vun hirer éiweger Verdammung gerett ginn duerch hir ArrivéeAn. Also, mir musse onschëlleg maachen.

Loosst eis eis dann un d'garantéiert Natur vu sengem Kommen erënneren andeems mir e puer Léier iwwerschafft déi de Jesus dem Luisa gëtt:

Mir maachen ni onnëtz Saachen. Denkt Dir datt déi vill Wahrheeten, déi mir Iech iwwer eise Wëllen manifestéiert hunn mat sou vill Léift net hir Friichte droen an net hir Liewe bannent Seele bilden? Guer net. Wa mir se erausginn hunn, ass et well Mir wëssen mat Sécherheet datt si tatsächlech hir Friichte wäerten droen an d'Kinnekräich vun eisem Wëllen an der Mëtt vu Kreaturen opbauen. Wann net haut - well et schéngt hinnen datt et fir si net adaptabel ass fir si, a vläicht verzweifelen se och dat wat göttlech Liewen an hinnen entsteet - d'Zäit wäert kommen, wa se konkurréiere fir ze kucken, wien dës Wourechte méi kann kennen. An. Mat hinnen ze wëssen, wäerten se se gär hunn; Léift wäert hinnen Iessen adaptéierbar fir si maachen, an op dës Manéier meng Wahrheeten d'Liewe bilden dat se hinnen ubidden. Dofir keng Suergen - et ass eng Fro vun der Zäit. (Mee 16, 1937)

Elo, wann de Bauer, trotz all de Schwieregkeeten vun der Äerd, kann hoffen an eng reichend Ernte kréien, vill méi kann ech et maachen, Himmels Bauer, huet vu mengem göttleche Gebärmutter vill Somen vun Himmelswahrheeten erausginn, fir se anzeschwätzen d'Tiefe vun Ärer Séil; an aus der Ernte fëllen ech d'ganz Welt. Géift Dir dann denken, datt ech wéinst den Zweifelen a Schwieregkeete vun e puer - e puer, wéi Äerd ouni Feuchtigkeit, an e puer wéi déck an häert Äerd - meng super iwwerflësseg Ernte net hätt? Meng Duechter, Dir hutt Feeler! Zäit, Leit, Ëmstänn, Ännerung, a wat haut schwaarz erschénge ka, muer kann wäiss schéngen; tatsächlech vill Mol gesinn se no de Prädispositionen déi se hunn, an no der laanger oder kuerzer Vue déi den Intellekt besëtzt. Aarmséileg, ee muss se schued maachen. Awer alles ass an der Tatsaach datt ech schonn d'Aussaat gemaach hunn; déi noutwendegst Saach, déi substantiellst, déi interessantstste war, fir meng Wourechten ze manifestéieren. Wann ech meng Aarbecht gemaach hunn, den Haaptdeel ass ageriicht ginn, hunn ech Är Äerd fonnt fir mäi Séi ze säen - de Rescht kënnt vu sech selwer. (Februar 24, 1933)

Op enger aner Geleeënheet, an där d'Luisa Zweiwel iwwer de Kommen vum Kinnekräich ausgedréckt huet, gesi mir de folgenden Austausch tëscht dem Jesus an der Luisa:

Awer wann ech dëst geduecht hunn, hunn ech mer selwer gesot: "Awer wien weess wien wäert gesinn, wann dëst Räich vum Göttleche Fiat kënnt? O! wéi schwéier et schéngt. “ A mäi léiwe Jesus, huet mir säi kuerze Besuch gemaach, sot mir: „Meng Duechter, an awer wäert et kommen. Dir moosst de Mënsch, déi traureg Zäiten déi déi haiteg Generatiounen involvéiert hunn, an dofir schéngt et Iech schwéier ze sinn. Awer den Iwwerhiefer huet göttlech Moossnamen déi sou ganz laang sinn, sou datt dat wat onméiglech fir d'mënschlech Natur ass, fir eis einfach ass ...

… An dann, do ass D'Kinnigin vum Himmel déi mat hirem Räich kontinuéierlech biet, datt d'Kinnekräich vum Gottes Wëlle op d'Äerd kënnt, a wéini hu mir hir jeemools eppes verweigert? Fir eis, hir Gebieder sinn dréngend Wand esou datt mir hir net widderstoen. An déiselwecht Stäerkt, déi Si vun eisem Wëllen besëtzen, ass fir eis Empire, Kommando. Si huet all Recht se ze impetéieren, well hatt et op der Äerd besat huet, an si huet et am Himmel. Dofir als Besëtzer Si kann ginn wat Hers ass, sou vill sou datt dëst Kinnekräich d'Räich vun der Himmelskeeserin genannt gëtt. Si wäert als Queen an der Mëtt vun hire Kanner op der Äerd handelen. Si wäert zu hirer Dispositioun Hir Mier vu Gnoden, vu Sanktitéit, vu Kraaft setzen. Si wäert all Feinde flüchten. Si wäert se an hirem Widderhueler erhéijen. Si wäert se an hirem Liicht verstoppen, se mat hirer Léift bedecken, se mat hiren eegenen Hänn ernähren mat dem Iessen vum hellege Wëllen. Wat wäert dës Mamm an d'Kinnigin net an dësem, Hiren Kinnekräich, fir hir Kanner a fir hir Leit maachen? Si wäert Unheard of Graces ginn, Iwwerraschungen ni gesinn, Wonner déi den Himmel an d'Äerd erschwéiere wäerten. Mir ginn hir dat ganzt Feld gratis sou datt hatt fir eis d'Kinnekräich vun eisem Wëllen op der Äerd formt. Si wäert de Guide sinn, de richtege Model, Et wäert och d'Kinnekräich vum Himmelsräich sinn. Dofir, bieden Dir och zesumme mam Häerz, a bei senger Zäit kritt Dir d'Intent. (Juli 14, 1935)

Eis Dame selwer begleet hire gëttleche Jong fir de kommende Kinnekräich op der Äerd. Wéi all Katholike sollte wëssen, huet de Jesus keng Kraaft fir d'Freed vu senger Mamm ze widderstoen. Des Weideren De Jesus seet dem Luisa, datt hien senger Mamm d'Kraaft iwwerginn huet fir alles wat néideg ass op der Äerd ze maachen och elo fir d'Ankunft vum Kinnekräich ze sécheren - „Wonner, déi den Himmel an d'Äerd erschwänge loossen,“ „ongehéiert Gnoden“, „Iwwerraschungen ni gesinn. “ Mir hunn de Goût vun dësen Interventiounen vun eiser Lady uechtzéng 20 kritt^th Joerhonnert. Awer mir kënne sécher sinn datt dës nëmmen d'Virschocke sinn vun deem wat hatt fir d'Welt virbereet huet.

Mir däerfen eis net fäerten datt mir net verdéngen - datt mir et net verdéngen - dëst Kinnekräich sou helleg. Fir dëst ännert net de Fakt datt Gott eis et gëtt. De Jesus seet dem Luisa:

… Wat Mérite huet de Mënsch datt Mir hunn den Himmel, d'Sonn, an all de Rescht erschaf? Hie war nach net, hie konnt eis näischt soen. Tatsächlech d'Kreatioun war e super Wierk vun Erstaunlechkeet, all Gratuit vu Gott. An d'Erléisung, gleeft Dir, datt de Mann et verdéngt huet? Tatsächlech war et all Gratuit, a wann hie fir eis gebiet huet, war et well mer him de Versprieche vum zukünftege Retter gemaach hunn; hie war net deen Éischten, fir et eis ze soen, awer mir ware. Et war Eist ganz dankbar Dekret datt d'Wuert mënschlecht Fleesch géif huelen, an et war ofgeschloss wann d'Sënn, d'mënschlech Ondankheet, d'ganz Äerd galoppéiert an iwwerschwemmt huet. A wann et schéngt datt si eppes gemaach hunn, ware se kaum kleng Drëpsen déi net genuch kéinten sinn fir e Wierk ze verdénge sou grouss dat gëtt vun der Onglécklech, datt e Gott sech selwer mam Mënsch gemaach huet fir hien a Sécherheet ze setzen, an dat zousätzlech de Mënsch hat Hien sou vill Beleidegunge gemaach.

Elo ass dat grousst Wierk de My Will bekannt ze maachen sou datt et an der Mëtt vu Kreaturen regéiere kéint ass e Wierk vun eis komplett Gratuit; an dëst ass de Feeler, datt se gleewen datt et de Mérite an op den Deel vu Kreaturen wäert sinn. Ah jo! et wäert do sinn, wéi déi kleng Drëpsen vun den Hebräer wann ech hinnen erakoum. Awer d'Kreatur ass ëmmer Kreatur, dofir wäert et ganz Gratuit op eisem Deel sinn, well se mat Liicht, mat Gnoden, mat Léift zu hatt iwwerwältegt, wäerte mir hir iwwerwältegen op enger Manéier déi si Stäerkt fillt ni gefillt, d'Léift ni erlieft. Si wäert eis Liewen fillen méi lieweg an hirer Séil ze schloen, sou vill datt et séiss fir hatt ass fir eise Will ze dominéieren. (Mäerz 26, 1933)

De Jesus wëll datt mir fir dëst Räich begéinen; de Wee virzebereeden; fir et der Welt ze kënnegen, jo ... awer et follegt net aus dëse Raimlechkeeten datt mir eis selwer sinn dëst Räich ze bauen oder et ze verdéngen. Wéi eng Angscht dat géif veruersaachen! Mir hunn einfach net d'Kraaft. Awer dat ass an der Rei, well de kommende vun dësem Kinnekräich komplett gratuit ass. Mir verdéngen et net elo an et ass näischt wat mir kënne maachen fir et spéider ze verdéngen; Gott wäert, a Sengem Munificenz, eis et trotzdem ausginn. [Dëse Fakt ass och e wichtege Refut vun de verschiddenen "progressive Ascendance" Heresien, déi vum Magisterium veruerteelt goufen (besonnesch déi, déi an der Befreiungstheologie fonnt goufen), wou de Mënsch progressiv "d'Kinnekräich vu Gott" op der Äerd baut duerch seng eegen Ustrengung bis endlech et gëtt an der Zäit definitiv unerkannt; Oder wou de Mann "evoluéiert" no an no an e puer "Omega Punkt" an deem Zukunft d'Kinnekräich besteet. Dës Notioun ass radikal contraire mat der Natur vun der Ära, wéi de Jesus et zu Luisa opgedeckt huet.]

Denkt un d'Wierder vun der Inspiratioun an der Vermanung, déi de Jesus zwee aner Mystiker vum 20. Joerhonnert mat der selwechter Missioun uvertraut huet:

Gitt, befestegt vu menger Gnod, a kämpft fir Mäi Räich a mënschleche Séilen; kämpfe wéi e Kinnek säi Kand géif; an denkt drun datt d'Deeg vun Ärem Exil séier wäerte passéieren, a mat hinnen d'Méiglechkeet Verdingscht fir den Himmel ze verdéngen. Ech erwaarden vun Iech, Mäi Kand, eng grouss Zuel vu Séilen, déi Meng Barmhäerzegkeet fir all Éiwegkeet verherrlechen. Mäi Kand, datt Dir mäi Uruff würdeg äntwere kënnt, kritt mech all Dag an der Helleger Kommioun. Et gëtt Iech Kraaft ...

-Jesus zu St. Faustina

(Göttlech Barmhäerzegkeet a mengem Séil, Paragraf 1489)

All si invitéiert a meng speziell Kampfkraaft matzeschaffen. D'Kommes vu mengem Räich muss Ärem eenzegen Zweck am Liewen sinn… Sief keng Feiglinge. Waart net. Konfrontéiert den Storm fir Séilen ze retten.

- Jesus zu Elizabeth Kindelmann (Genehmegt Offenbarunge vu „Flame of Love“)