Jesus seng Offenbarunge mat Luisa Piccarreta sinn, ënner vill aner Saachen, e ganz frontal Iwwerfall op Angscht.

Dëst ass net well de Jesus eng Aart Geescht Spill mat eis spillt, probéiert eis aus Angscht ze tricken, och wann d'Fakten Angscht uginn ass déi richteg Äntwert. Nee, éischter, et ass well Angscht net ass - jee - déi richteg Äntwert op dat wat virun eis steet. De Jesus seet dem Luisa:

„Mäi Wëlle schléisst all Angscht aus ... Verbuet also all Angscht, wann Dir mech net gär wëllt.“(29. Juli 1924)

"Wann Dir wousst wat et heescht, vu mir gekuckt ze ginn, Dir hätt näischt méi gefaart.“(25. Dezember 1927)

„Meng Duechter, fäert net; Angscht ass de Geiss vum aarme Näischt, sou datt näischt wat vun de Widderschléi vun der Angscht geschloe gëtt, sech selwer fillt d'Liewen ze feelen an et ze verléieren. " (Oktober 12, 1930)

Angscht ass wesentlech eng Aart vu Laaschtung: fir wa mir Willenskraaft ënnerginn, mir beschëllegen implizit Gott, kee Plang ze hunn; him virwerfen entweder Almächtegkeet oder Guttheet ze feelen. (Angscht als just Emotiounen - eng blouss Erhéijung vun der Häerzfrequenz, dem Blutdrock, asw. Awer, ass einfach e Gefill dat net ënner eiser direkter Kontroll ass, an domat kee intrinsesche moralesche Stand op deem engen oder anere Wee huet; De Jesus verweigert eis weder a lueft eis nëmme fir Gefiller) 

Vermierkt Dir Iech eng Aufgab, déi virun Iech steet an der Zukunft, wou Dir elo nodenkt, Dir ziddert? Angscht net. D'Gnod fir d'Aufgab auszeféieren wäert kommen am Moment wou Dir d'Ausféierung muss fänken. De Jesus seet dem Luisa:

"Nëmmen an deem Handlung wou d'Kreatur sech selwer mécht fir dat ze maachen wat ech wëll, da ginn ech gezeechent fir hatt déi néideg Kraaft ze ginn, oder éischter, superabundant - net virdru ... Wéi vill, ier se eng Handlung maachen, fille sech sou hëlleflos, awer wéi soubal si ugefaang hunn ze schaffen fillen se sech vun neie Kraaft, duerch nei Luucht investéiert. Ech sinn deen deen investéiert, well ech ni déi néideg Kraaft ubidden déi néideg sinn fir e bësse gutt ze maachen. " (Mee 15, 1938)

Fäert Dir den Doud selwer, oder d'Attacke vun den Dämonen, déi zu deem Moment existéiere kënnen, oder d'Méiglechkeet vun der Hell (oder op d'mannst Feegfeier) nom Doud? Verbuet och déi Angscht! Mëssverständlech net: mir däerfen ni flippant, faul oder virsiichteg sinn; mir däerfen eis och ni zouloossen Helleg Angscht ze reduzéieren (dat ass, de siwente Kaddo vum Hellege Geescht deen méi wéi Verfaassung ass an eng Angscht beim Gedanken vun engem, dee mir gär hunn, vu Schmerz wéinst eisen Aktiounen, an ass net déi Aart vun der Angscht, déi ech hei plädéieren) - awer et gëtt en onendlech Ënnerscheed tëscht fäerten chastisements, Doud, Hell, Dämonen, an Feegfeier an einfach ze sinn gäil a sérieux betreffend se. Dat lescht ass ëmmer eis Aufgab; déi éischt ass ëmmer eng Versuchung.

De Jesus seet dem Luisa:

"Den Däiwel ass déi feigst Kreatur déi existéiere kann, an e contraire Akt, e Veruechtung, eng Gebied, si genuch fir hien ze flüchten. … Soubal hien d'Séil stéirend gesäit an net op seng Feierhaft wëll opmierksam ginn, ass hien erschreckt. (25. Mäerz 1908) De Jesus schwätzt och déi tréischten Wierder, déi dem Luisa denkbar war, dee Moment vum Doud; sou vill sou datt iergendeen deen realiséiert datt dës Wierder wierklech vun eiser Här sinn, beim Liesen vun hinnen all Angscht fir dee Moment verléiert. Hien huet hir gesot: "[De Moment vum Doud falen d'Maueren erof, a si ka mat hiren eegenen Ae gesinn, wat si hir virdru gesot hunn. Si gesäit säi Gott a Papp, dee hatt mat vill Léift gär huet ... Meng Guttheet ass sou, wëll datt jidderee gerett gëtt, datt ech de Fall vun dëse Maueren erlaben, wann d'Kreaturen sech tëscht Liewen an Doud fannen - am Moment an deem de Séil kënnt de Kierper aus fir an Éiwegkeet anzegoen - fir datt se op d'mannst ee Handele vu Kontrast a vu Léift fir mech maache kënnen, mäi schätzende Wëllen iwwer si ze erkennen. Ech kann soen datt ech hinnen eng Stonn Wourecht ginn, fir se ze retten. Oh! wann all meng Branchen aus der Léift wousst, déi ech am leschte Moment vun hirem Liewe maachen, fir datt se net vu menge Hänn flüchten, méi wéi paternalt - da géifen se op dësem Moment net waarden, awer si hätten mech all hir Liewe gär. (Mäerz 22, 1938)

Duerch de Luisa huet de Jesus eis och gefrot fir net fir Hien ze fäerten:

„Ech fillen traureg wann si mengen, datt ech schwéier sinn, an datt ech méi Gerechtegkeet maache wéi vu Barmhäerzegkeet. Si handele mat mir wéi wann ech se op all Fall géife streiken. Oh! wéi dishonored ech fille mech duerch dës. … Just duerch e Bléck op mäi Liewen ze kucken, se kënnen awer bemierken datt ech nëmmen een Handlung vu Gerechtegkeet gemaach hunn - wann ech, fir dat Haus vu mengem Papp ze verdeedegen, d'Séiere geholl hunn a se no riets a lénks geknappt hunn, fir d'Biller ze verdreiwen. Alles anescht war dunn alles Barmhäerzegkeet: Merci meng Conception, meng Gebuert, meng Wierder, meng Wierker, meng Schrëtt, de Blutt, deen ech vergoss hunn, meng Péng - alles a mir war barmhäerzeg Léift. An awer fäerten si mech, wärend si sech selwer méi musse fäerten ewéi mir. (Juni 9, 1922)

Wéi konnt Dir Him fäerten Hie war méi no bei Iech wéi Är Mamm, méi no bei Iech wéi Äre Mann - fir Äert ganzt Liewen - a fir de Rescht vun Ärem Liewen bleift hien méi no bei Iech wéi iergendeen, bis de Moment Äre Kierper aus der Fra geruff gëtt. Déift vun der Äerd am General Uerteel. Näischt kann Iech vun der Léift vu Gott trennen. Angscht Him net. De Jesus seet och dem Luisa:

"Soubal e Puppelchen empfaang ass, geet meng Iwwerleeung ronderëm de Empfang vum Puppelchen, fir hien ze bilden an hie weider ze verteidegen. A wéi hien gebuer ass, placéiert Meng Gebuert sech ronderëm den Neigebuer, fir ronderëm hien ze goen an him d'Hëllef vu Meng Gebuert, vu Meng Tréinen, vu Mengem Krämpes ze ginn; a souguer Meng Atem geet ronderëm him fir hien ze waarm. Den Neigebuer huet mech net gär, obwuel onbewosst, an ech hunn hie gär fir Narren; Ech Léift seng Onschold, Meng Bild an him, ech hunn gär wat hie muss sinn. Meng Schrëtt goen ronderëm seng éischt vacilléierend Schrëtt fir se ze verstäerken, a si ginn ëmmer weider bis op de leschte Schrëtt vu sengem Liewen, fir seng Schrëtt sécher an der Ronn vu Meng Schrëtt ze halen ... An ech ka soen, datt souguer Meng Operstoe ronderëm geet säi Graf, waart op déi villsäiteg Zäit fir mam Empire My My Resurrection seng Operstéiung vum Kierper zum Onstierflechen Liewen ze ruffen. ” (Mäerz 6, 1932)

Also keng Angscht virum Jesus. Fäert den Däiwel net. Fäert net den Doud.

Keng Angscht virun den Opstig Kastelen

Fäert net wat demnächst op d'Welt kënnt. Denkt drun; De Jesus spillt keng Geescht Spiller mat eis. Hien seet eis eis net ze fäerten, well et gëtt keng Doudesursaach fir Angscht. A firwat, méi spezifesch, ass et keng Ursaach fir Angscht? Wéinst senger MammAn. De Jesus seet dem Luisa:

An dann, do ass D'Kinnigin vum Himmel déi mat hirem Räich kontinuéierlech biet, datt d'Kinnekräich vum Gottes Wëlle op d'Äerd kënnt, a wéini hu mir hir jeemools eppes verweigert? Fir eis, hir Gebieder sinn dréngend Wand esou datt mir hir net widderstoen. … Si wäert all Feinde flüchten. Si wäert [hir Kanner] an hirem Widdermutter erhéijen. Si wäert se an hirem Liicht verstoppen, se mat hirer Léift bedecken, se mat hiren eegenen Hänn ernähren mat dem Iessen vum hellege Wëllen. Wat wäert dës Mamm an d'Kinnigin net an dësem, Hiren Kinnekräich, fir hir Kanner a fir hir Leit maachen? Si wäert Unheard of Graces ginn, Iwwerraschungen ni gesinn, Wonner déi den Himmel an d'Äerd erschwéiere wäerten. Mir ginn hir dat ganzt Feld gratis sou datt hatt fir eis d'Kinnekräich vun eisem Wëllen op der Äerd formt. (Juli 14, 1935)

Dir musst wëssen, datt ech ëmmer meng Kanner gär hunn, meng beléift Kreaturen, ech géif mech selwer bannen no bausse fir se net ze gesinn; sou vill sou, datt ech an deenen däischteren Zäiten déi dohinner kommen, se all an den Hänn vu menger Himmelsmutter gesat hunn - un hir hunn ech se uvertraut, fir datt si se fir mech ënner hirem séchere Mantel halen. Ech ginn hir all déi, déi hatt wëll; souguer Doud wäert keng Muecht iwwer déi hunn, déi a menger Mamm wäerte sinn. " Elo, während Hien dëst gesot huet, huet mäi léiwe Jesus mech gewisen, mat Fakten, wéi d'Souveränesch Kinnigin aus dem Himmel erofgaang ass mat enger onspriechbarer Majestéit, an enger Zidderheet voll Mamm; a Si ass an d'Mëtt vu Kreaturen ronderëm gaang, duerch all Natiounen, a si huet hir léif Kanner an déi markéiert, déi net duerch d'Schrummen beréiert sollte ginn. Wiem meng Himmelsmamm beréiert huet, hunn d'Schluechte keng Kraaft dës Kreaturen ze beréierenAn. De léiwe Jesus huet senger Mamm d'Recht ginn, sech ze sécheren, deen hatt gär huet. (Juni 6, 1935)

Wéi, léif Séil, kéins Dir méiglecherweis Angscht maachen, wann Dir dës Wourechten iwwer Är Himmelräich wësst?

Schlussendlech, loosst eis eis drun erënneren datt dëst voll frontal Attentat op Angscht, déi mir an de Jesus Offenbarunge mam Luisa fannen ass alles anescht wéi eng Zort vu Quietistesch oder östlech Léier, déi eis seet, eis selwer an eis Passiounen ze läschen - nee, iergendeng Ukënnegung géint e bestëmmte Viz an Dem Jesus seng Wierder zu Luisa ass ëmmer en Uruff fir sécher ze stellen, datt de Géigendeel Tugend an eiser Séil floréiert gëtt! Dofir, sou dacks wéi de Jesus eis seet géint fäerten, hie seet eis ze maachen Courage. De Jesus seet dem Luisa:

„Meng Duechter, wësst Dir net datt Enttäuschung Séilen ëmbréngt méi wéi all aner Vize? Dofir Courage, Courage, well grad sou wéi Enttäuschung stierft, Courage erëmbelieft, an dee luewenswäertsten Handlung ass, deen d'Séil maache kann, well wann se sech decouragéiert fillt, vun deem ganz Enttäuschung zitt se Courage op, mécht sech selwer zréck an hofft; an andeems se sech selwer réckgängeg mécht, fënnt si sech scho Gott nei gemaach. " (September 8, 1904)

"Wien kritt en Numm, Adel, Heldentum? - En Zaldot, dee sech selwer opfer, dee sech an der Schluecht ausstellt, deen säi Liewen fir Léift vum Kinnek leet, oder een aneren deen Aarm akimbo steet [mat Waffen an der Taille hänkt]? Sécher den éischten. “ (Oktober 29, 1907)

“Timidity represséiert Grace an hemmert d'Séil. Eng schrecklech Séil wäert ni gutt sinn fir grouss Saache ze bedreiwen, weder fir Gott, oder fir säin Noper, oder fir sech selwer ... si huet ëmmer hir Aen op sech selwer fixéiert, an op d'Ustrengung déi hatt mécht fir ze goen. Timiness mécht hir Aen niddereg, ni héich ... Op der anerer Säit, an engem Dag mécht eng Couragéis Séil méi wéi eng beonrouegend an engem Joer. " (Februar 12, 1908).

Wousst datt d'Léiere hei uewe wierklech vum Jesus selwer ass (wann Dir iwwerhaapt versicht dat ze bezweifelen, kuckt www.SunOfMyWill.com), Ech hoffen a biet, datt Angscht viru Schluss aus Ärem Liewen eliminéiert gëtt, an duerch méijähreg Fridden, Vertrauen a Courage ersat gëtt.