सिमोना - माझे ऐक

मी आईला पाहिले; तिने सर्व पांढरे कपडे घातले होते, तिच्या डोक्यावर बारा तार्‍यांचा मुकुट आणि एक नाजूक पांढरा बुरखा होता, तिच्या खांद्यावर एक विस्तीर्ण निळा आवरण होता जो तिच्या पायापर्यंत गेला होता, जो उघडा होता आणि जगावर ठेवलेला होता. आईने तिचे हात प्रार्थनेत जोडले होते आणि त्यांच्यामध्ये एक पांढरा गुलाब आणि पवित्र जपमाळाचा मुकुट होता, जणू बर्फाच्या थेंबांनी बनवला होता. येशू ख्रिस्ताची स्तुती होवो...

 

 

आई हे सांगत असतानाच मला दृष्टी येऊ लागली. प्रतिमा एकमेकांच्या मागे जात असताना, आई किंचित पुढे झुकली, तिचे हात तिच्या चेहऱ्यावर आणले आणि रडू लागली; ती रक्ताचे अश्रू रडत होती जी तिच्या हातातून खाली पडलेल्या जगावर पडली आणि स्पर्श केल्यावर ते फुलांमध्ये बदलले. मग आईने मेसेज पुन्हा सुरू केला, तिचे डोळे अजूनही अश्रूंनी ओले आहेत पण गोड हसत.

 

 

आईने आम्हा सर्वांना तिच्या आवरणाने झाकले आणि मग पुन्हा चालू झाली.