Pismo — wznieć w płomień dar

Z tego powodu przypominam, abyś wzniecił się w płomień
dar Boży, który masz przez nałożenie moich rąk.
Bo Bóg nie dał nam ducha tchórzostwa”.
ale raczej mocy, miłości i samokontroli.
(Pierwsze czytanie z Pamiątki Świętych Tymoteusza i Tytusa)

 

O tchórzostwie

Od świąt, wyznaję, czuję się trochę wypalona. Dwa lata przeciwstawiania się kłamstwom podczas tej pandemii zebrały swoje żniwo, ponieważ ostatecznie jest to bitwa między księstwami i mocarstwami. (Dzisiaj Facebook po prostu zawiesił mnie ponownie na 30 dni, ponieważ w zeszłym roku zamieściłem na ich platformie recenzowane leczenie ratujące życie. Walczymy z cenzurą prawdy na każdym kroku, prawdziwą walką między dobrem a złem). milczenie kleru — co równie dobrze może być „tchórzostwem”, o którym mówi św. Paweł — było głęboko zasmucające i dla wielu miażdżącą zdradą.^[1]por Drodzy Pasterze… Gdzie jesteście?; Kiedy byłem głodny Jak pisałem na początku pandemii, jest to Nasza Getsemani. I dlatego żyjemy przez senność tak wielu,^[2]por Woła, gdy śpimy ich tchórzostwo i ostatecznie ich porzucenie zdrowego rozsądku, logiki i prawdy – tak jak całkowicie porzucono również Jezusa, który jest Prawdą. I tak jak był oczerniany, tak samo ci, którzy mówią prawdę, są demonizowani fałszywymi etykietami: „rasista, mizoginista, zwolennik białej supremacji, teoretyk spiskowy, antyszczepionkowcy itp.” To raczej głupie i młodzieńcze — ale są na tyle łatwowierni, by w to uwierzyć. W związku z tym istnieją również codzienne napięcia związane z koniecznością konfrontacji z tymi w naszej rodzinie lub społeczności, którzy są teraz kierowani przez ducha strachu i którzy zachowuj się odpowiednio. To spektakularna edukacja w czasie rzeczywistym dla wielu z nas, aby zobaczyć, jak społeczeństwa, takie jak Niemcy czy gdzie indziej, zaczęły akceptować dyktaturę i ludobójstwo, a nawet stawały po ich stronie.^[3]por Psychoza masowa i totalitaryzm Oczywiście nigdy nie wierzymy, że to może się nam przydarzyć — dopóki nie spojrzymy wstecz, dziesiątki lat później, mówiąc: „Tak, to się zdarzyło — tak jak ostrzegano nas. Ale nie słuchaliśmy. nie chcieć słuchać." Być może Benedykt XVI powiedział to najlepiej, gdy był jeszcze kardynałem:

Dziś jest oczywiste, że wszystkie wielkie cywilizacje w różny sposób cierpią z powodu kryzysów wartości i idei, które w niektórych częściach świata przybierają niebezpieczne formy… W wielu miejscach znajdujemy się na krawędzi niemożności rządzenia. — „Przyszły papież mówi”; katolikultura.pl, 1 maja 2005 r.

I tak łatwo możemy się zniechęcić. Ale św. Paweł stoi dziś nad nami jak wielki brat, mówiąc: „Poczekaj chwilę: nie dano ci ducha strachu i nieśmiałości. Jesteś Chrześcijaninem! Więc wznieć ten boski dar w płomień! To twoja prawowita własność!” W rzeczywistości, powiedział papież św. Paweł VI:

… Tak wielkie są potrzeby i niebezpieczeństwa obecnego wieku, tak rozległy horyzont przyciągniętej ludzkości współistnienie świata i bezsilne, aby to osiągnąć, że nie ma dla niego zbawienia, jak tylko w nowe wylanie daru Bożego. Niech więc przyjdzie, Duch Stwórczy, odnowić oblicze ziemi! —PAPIEŻ PAWEŁ VI, Gaudete w Domino, Maj 9th, 1975, www.vatican.va

I tak to czytanie Mszy nie mogłoby być bardziej aktualnym przypomnieniem, że powinniśmy codziennie modlić się o nową Pięćdziesiątnicę w Kościele i świecie. A jeśli jesteśmy smutni, przygnębieni, zniechęceni, niespokojni, sfrustrowani, wyczerpani… to jest nadzieja, że ​​prochy wewnątrz mogą ponownie stanąć w płomieniach. Jak jest napisane w Izajaszu:

Ci, którzy pokładają nadzieję w Panu, odnowią swe siły, wzniosą się na orlich skrzydłach; będą biegać i nie będą się męczyć, będą chodzić i nie zemdleć. (Iz 40: 31)

Nie jest to program samopomocy, ale rodzaj motywacyjnej sesji cheerleaderek. Jest to raczej kwestia ponownego połączenia się z Bogiem, który jest Źródłem tej mocy, miłości i samokontroli. 

 

Power

Podczas gdy siedemdziesięciu dwóch uczniów wyszło z władza Jezusa, aby wypędzać demony i ogłaszać Królestwo, dopiero gdy zostali „napełnieni Duchem Świętym”^[4]Dzieje 2: 4 w dniu Pięćdziesiątnicy, że serca zostały poruszone masowo na nawrócenie — trzy tysiące w jeden dzień.^[5]Dzieje 3: 41 Bez mocy Ducha Świętego ich działalność apostolska była ograniczona, jeśli nie jałowa. 

… Duch Święty jest głównym wykonawcą ewangelizacji: to On pobudza każdego do głoszenia Ewangelii i to On w głębi sumienia sprawia, że ​​słowo zbawienia jest przyjmowane i rozumiane. —PAPIEŻ PAWEŁ VI, Evangelii Nuntiandi rzeczownik 74; www.vatican.va

Dlatego pisał papież Leon XXII:

… Powinniśmy się modlić i wzywać Ducha Świętego, ponieważ każdy z nas bardzo potrzebuje Jego ochrony i Jego pomocy. Im bardziej człowiekowi brakuje mądrości, słabej siły, znoszonego kłopotem, skłonnego do grzechu, tym bardziej powinien on lecieć do Tego, który jest nieustającym źródłem światła, siły, pocieszenia i świętości. -Divinum Illud Munus, Encyklika o Duchu Świętym, n. 11

To jest power Ducha Świętego to jest różnica. W rzeczywistości papieski kaznodzieja domowy mówi, że ochrzczeni możemy „związać” łaskę Ducha Świętego w naszym życiu i powstrzymać Ducha od działania. 

Teologia katolicka uznaje koncepcję ważnego, ale „związanego” sakramentu. Sakrament nazywa się związanym, jeśli owoc, który ma mu towarzyszyć, pozostaje związany z powodu pewnych blokad, które uniemożliwiają jego skuteczność. — ks. Raneiro Cantalamessa, OFMCap, Chrzest w Duchu

Dlatego musimy modlić się o to „rozwiązanie” Ducha Świętego, mówi, aby Jego łaski płynęły jak zapach w życiu chrześcijańskim lub, jak mówi św. Paweł, „rozpalały się w płomieniach”. I musimy konwertować w celu usunięcia bloków. Dlatego sakramenty chrztu i bierzmowania są tylko początkiem działania Ducha Świętego w uczniu, po którym następuje pomoc w spowiedzi i Eucharystii.

Co więcej, w Piśmie widzimy, jak być „napełnionym Duchem Świętym” w kółko:

• poprzez wspólnotową modlitwę: „Gdy się modlili, miejsce, w którym byli zgromadzeni, zadrżało i wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym…”. (Dz 4; zauważ, że to wiele dni) po Zielone Świątki)

• poprzez „nałożenie rąk”: „Szymon widział, że Duch został udzielony przez nałożenie rąk apostołów…” (Dz 8)

• poprzez słuchanie Słowa Bożego: „Kiedy Piotr jeszcze mówił te rzeczy, Duch Święty zstąpił na wszystkich, którzy słuchali słowa”. (Dzieje Apostolskie 10:44)

• przez uwielbienie: „… bądźcie napełnieni Duchem, zwracając się do siebie w psalmach, hymnach i pieśniach duchowych, śpiewając i śpiewając Panu z całego serca”. (Ef 5-18)

Wielokrotnie doświadczałem tego „napełnienia” Duchem Świętym w moim życiu poprzez powyższe. Nie mogę wytłumaczyć w jaki sposób Bóg to robi; Po prostu wiem, że On to robi. Czasami, mówi ks. Cantalamessa, „To tak, jakby wyciągnięto wtyczkę i zapalono światło”. To jest moc modlitwy, moc wiary, przyjścia do Jezusa i otwarcia na Niego naszych serc, zwłaszcza gdy jesteśmy zmęczeni. W ten sposób, napełnieni Duchem, jest moc w tym, co robimy i mówimy, tak jakby Duch Święty pisał „pomiędzy wierszami”. 

Często tak często spotykamy wśród naszych wiernych, prostych starych kobiet, które być może nawet nie skończyły szkoły podstawowej, ale które potrafią mówić do nas o rzeczach lepiej niż jakikolwiek teolog, ponieważ mają Ducha Chrystusowego. —PAPIEŻ FRANCISZKI, Homilia, 2 września, Watykan; Zenit.org

Z drugiej strony, jeśli nie zrobimy nic poza wypełnianiem naszej duchowej pustki mediami społecznościowymi, telewizją i przyjemnościami, pozostaniemy pustkami – a Duch Święty będzie „związany” naszą ludzką wolą. 

…nie upijajcie się winem, w którym kryje się rozpusta, ale bądźcie napełnieni Duchem. (Efezjan 5:18)

 

Miłość

Siedząc w swojej celi w oczekiwaniu na proces przed nazistowskim sądem, ks. Alfred Delp SJ napisał kilka potężnych spostrzeżeń na temat trajektorii ludzkości, które są bardziej istotne niż kiedykolwiek. Zauważa, że ​​Kościół zbytnio stał się naczyniem utrzymywania status quo lub, co gorsza, jego wspólnikiem:

W przyszłości uczciwy historyk będzie miał do powiedzenia kilka gorzkich rzeczy na temat wkładu Kościołów w tworzenie masowego umysłu, kolektywizmu, dyktatur i tak dalej. — ks. Alfreda Delpa SJ, Pisma więzienne (Orbis Books), s. 95; Ks. Delp został stracony za stawianie oporu nazistowskiemu reżimowi

Dalej mówi:

Ci, którzy nauczają religii i głoszą prawdy wiary niewierzącemu światu, być może bardziej troszczą się o udowodnienie swojej racji niż o rzeczywiste odkrywanie i zaspokajanie duchowego głodu tych, do których przemawiają. Ponownie jesteśmy zbyt gotowi, by zakładać, że wiemy lepiej niż niewierzący, co mu dolega. Przyjmujemy za pewnik, że jedyną odpowiedzią, jakiej potrzebuje, są formuły, tak nam znane, że wypowiadamy je bez zastanowienia. Nie zdajemy sobie sprawy, że słucha, nie słów, ale dowodów myśl i miłość za słowami. Jeśli jednak nie nawracają go od razu nasze kazania, pocieszamy się myślą, że wynika to z jego fundamentalnej przewrotności. -z Alfreda Delpa SJ, Pisma więzienne, (Książki Orbis), s. xxx (wyróżnienie moje)

Bóg jest miłością. Jak więc możemy nie dostrzegać znaczenia miłości do siebie nawzajem — zwłaszcza naszych wrogów? Miłość jest tym, co wciela się w Boga — a my jesteśmy teraz rękami i stopami Chrystusa. Przynajmniej powinniśmy być. To dzięki „dowodom myśli i miłości” w tym, co postanowimy zrobić i powiedzieć, świat zostanie przez nas przekonany — ponad tysiącem wymownych słów pozbawionych miłości, pozbawionych Ducha Świętego. Oczywiście jest wielu, którzy czynią wiele dobrych uczynków itp. Ale chrześcijanin jest kimś więcej niż pracownikiem socjalnym: jesteśmy obecni w świecie, aby doprowadzić innych do spotkania z Jezusem. W związku z tym,

Świat domaga się i oczekuje od nas prostoty życia, ducha modlitwy, miłości wobec wszystkich, zwłaszcza maluczkich i ubogich, posłuszeństwa i pokory, dystansu i ofiarności. Bez tego znaku świętości nasze słowo będzie miało trudność w dotarciu do serca współczesnego człowieka. Ryzykuje to próżność i bezpłodność. —POPE ST. PAWEŁ VI, Evangelii Nuntiandi rzeczownik 76; watykan.va

Na temat chrześcijańskiej miłości napisano milion książek. Wystarczy zatem powiedzieć, że chrześcijanom pozostaje tylko to, aby rzeczywiście to zrobić, być tym, czym wygląda miłość.

 

Samokontrola

Podczas gdy świat może opróżnić nas z naszych ludzkich energii i próbować osłabić nasze postanowienie, a nawet nadzieję, istnieje pewne „opróżnianie”, które is niezbędny. I to jest opróżnienie naszej własnej woli, ego, Wielkiego „ja”. To opróżnianie lub kenoza jest niezbędna w życiu chrześcijańskim. W przeciwieństwie do buddyzmu, gdzie człowiek jest pusty, ale nigdy nie napełniony, chrześcijanin jest opróżniany z siebie, aby zostać napełnionym Duchem Świętym, a nawet Świętą Trójcą. To „umieranie dla siebie” przychodzi z pomocą Ducha Świętego, który prowadzi nas do „prawdy, która nas wyzwala”: ^[6]por. Jana 8:32; Rz 8:26

Albowiem ci, którzy żyją według ciała, skupiają się na rzeczach cielesnych, a ci, którzy żyją według Ducha, skupiają się na sprawach duchowych. Skupienie umysłu na ciele to śmierć, ale skupienie umysłu na Duchu to życie i pokój…. jeśli żyjecie według ciała, umrzecie, ale jeśli Duchem umartwiacie sprawy ciała, będziecie żyć. (por. Rz 8-5)

Z tego powodu, mówi św. Paweł, „nie upodabniajcie się do tego świata, ale przemieniajcie się przez odnowienie umysłu”.^[7]Rzym 12: 2 Musimy dokonywać świadomych wyborów, aby podążać za Jezusem, „pokutować” za nasze grzechy i pozostawić „ciało” lub „starzec“, jak to ujmuje Paweł. Regularna spowiedź, comiesięczna, jeśli nie cotygodniowa, jest niezbędna dla poważnego chrześcijanina. I tak, czasami ta pokuta boli, ponieważ dosłownie uśmiercamy pragnienia ciała. Duch, który nam został dany, nie jest duchem czynienia tego, co nam się podoba, ale życia na kolanach – życia w poddaniu się Woli Boga. Może to brzmieć jak ochrzczona forma niewolnictwa, ale tak nie jest. Wola Boża jest chwalebnym planem architektonicznym ludzkiej duszy. To właśnie Mądrość Boża umożliwia człowiekowi obcowanie z Nim poprzez intelekt, wolę i pamięć. W samokontroli nie tracimy, ale odnajdujemy siebie. Tradycja chrześcijańska jest wypełniona milionami świadectw i męczenników tych, którzy zaprzeczając grzesznemu ciału, odkryli paradoks Krzyża: zawsze istnieje zmartwychwstanie do nowego życia w Bogu, kiedy uśmiercamy stare ja. 

Chrześcijanin, który żyje w mocy, miłości i samokontroli Ducha Świętego, jest siłą, z którą należy się liczyć. Święci zawsze są. I jak nasz świat ich potrzebuje teraz. 

Słuchanie Chrystusa i oddawanie Mu czci prowadzi nas do odważnych wyborów, do podejmowania niekiedy heroicznych decyzji. Jezus jest wymagający, ponieważ pragnie naszego prawdziwego szczęścia. Kościół potrzebuje świętych. Wszyscy są powołani do świętości i tylko święci ludzie mogą odnowić ludzkość. —POPIEŁ JAN PAWEŁ II, Orędzie na Światowe Dni Młodzieży 2005, Watykan, 27 sierpnia 2004, Zenit

Dla każdego, kto prosi, otrzymuje; a kto szuka, znajduje; a temu, kto puka, drzwi zostaną otwarte… o ileż bardziej Ojciec w Niebie da Ducha Świętego tym, którzy Go proszą… (Luke 11: 10-13)

 

—Mark Mallett jest autorem Ostateczna konfrontacja i Słowo Teraz, i współzałożyciel Countdown to the Kingdom

 

Powiązane artykuły

Czy Odnowa Charyzmatyczna jest sprawą Boga? Przeczytaj serię: Charyzmatyczny?

Racjonalizm i śmierć tajemnicy