Matki Bożej Zaro w Angela 26 sierpnia 2020 roku:
Tego popołudnia matka pojawiła się cała ubrana na biało; brzegi jej sukni były złote. Matka była owinięta dużym niebieskim płaszczem, delikatnym jak welon, który również zakrywał jej głowę. Matka miała złożone ręce do modlitwy; w dłoniach trzymała długi, biały różaniec święty, jakby zrobiony ze światła, który sięgał prawie do jej bosych stóp, które były skierowane na świat. Matka była smutna, ale ukrywała ból uśmiechem. Po prawej stronie Matki był Jezus ukrzyżowany.
Niech będzie uwielbiony Jezus Chrystus
Drogie dzieci, dziękuję wam, że dziś znowu jesteście tu licznie w moim błogosławionym lesie. Moje dzieci, jeśli jestem tutaj, to dzięki ogromnej miłości, jaką Bóg darzy każdego z was. Dzieci, Bóg was kocha i chce, abyście wszyscy zostali zbawieni. Moje dzieci, dziś przychodzę do was jako Matka Boskiej Miłości, przychodzę do was, aby przynieść wam orędzia miłości, ale przede wszystkim przychodzę tutaj, ponieważ Bóg chce, abyście byli zbawieni. Moje dzieci, mój synu Jezus umarł na krzyżu za każdego z was: mój syn oddał swoje życie za wasze zbawienie, przelał każdą kroplę swojej krwi, aż dał z siebie wszystko. On przelał całą swoją krew, aby każdy z was został zbawiony. Dzieci, mój syn wciąż przelewa Swoją krew; On ją zrzuca za każdym razem, gdy zgrzeszysz; On ją wyrzuca przy każdym świętokradztwie eucharystycznym; On ją wyrzuca i będzie wyrzucał, aż zapanuje pokój i miłość.
Moje dzieci, tylko miłość zbawia. Proszę posłuchaj mnie! Poświęćcie swoje życie miłości, niech ustaną między wami kłótnie i podziały. Bóg kocha was wszystkich w ten sam sposób, a jednak nadal czynicie rozróżnienia? Dzieci, w moim Niepokalanym Sercu jest miejsce dla wszystkich - nie bójcie się wejść. Czekam na Ciebie: Wejdź!
W tym momencie Matka pokazała swoje serce, które otworzyło się i wydzieliło promienie światła, które dotarło i dotknęło obecnych pielgrzymów.
Moje dzieci, proszę, nie każcie mi dłużej czekać, czasy są krótkie i nadal tu przychodzę, abyście się nawrócili.
Potem modliłem się razem z Matką za obecnych, ale szczególnie za księży. Wreszcie pobłogosławiła wszystkich. W imię Ojca, Syna i Ducha Świętego. Amen.
Matki Bożej Zaro w Simona 26 sierpnia 2020 roku:
Widziałem matkę; była ubrana na biało ze złotym paskiem wokół talii; na głowie miała delikatny biały welon wysadzany małymi złotymi gwiazdkami oraz korona z dwunastu gwiazd; na ramionach miała bardzo jasnoniebieski płaszcz ze złoconymi brzegami. Bose stopy matki zostały postawione na skale, u stóp której płynął niewielki strumień. Matka miała złożone ręce do modlitwy, a między nimi święty różaniec wykonany ze światła.
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.
Moje drogie dzieci, przychodzę do was przez ogromną miłość i nieskończone miłosierdzie Ojca. Dzieci, jesteście Chrystusem: tylko On wziął na siebie wasze grzechy; Uwolnił cię od śmierci za grzech. Trwajcie mocni w wierze, pozostańcie zjednoczeni, bądźcie członkami jednego ciała, bądźcie uczniami Chrystusa, bądźcie gotowi oddać się Jemu, bądźcie gotowi powiedzieć „tak”.
Moje dzieci, to już nie czas na zwlekanie, nie czas na niepewność, teraz jest czas na wybór: albo jesteście z Chrystusem, albo przeciwko Niemu. Kocham was, moje dzieci, kocham was i chcę widzieć was wszystkich zbawionych, wszystkich zjednoczonych, wszystkich moich, całego Chrystusa.
Moje dzieci, umacniajcie się Świętymi Sakramentami, pozostańcie niezachwiani w wierze. Módlcie się, moje dzieci, módlcie się. Świat potrzebuje modlitwy, rodziny potrzebują modlitwy, mój umiłowany Kościół bardzo potrzebuje modlitwy. Módlcie się o jedność Kościoła; módlcie się, dzieci, módlcie się. Moje dzieci, Chrystus umarł za was, za każdego z was; On was kocha i chce, abyście wszyscy byli zbawieni u Jego boku w Królestwie Ojca. Ale upewnienie się, że tak się stanie, zależy tylko od ciebie, od twoich wyborów, od twojego zachowania. Bóg Ojciec, w swoim nieskończonym miłosierdziu, złożył wybór w waszych rękach. Moje najdroższe dzieci, nie odchodźcie od mojego Niepokalanego Serca. Kocham was, dzieci, kocham was. Teraz daję wam moje święte błogosławieństwo. Dziękuję za pośpiech.
Dlaczego Simona i Angela?
Alicji Lenczewskiej
Elżbieta Kindelmann
Przez to, co się stało Dziennik duchowyJezus i Maryja nauczali Elżbietę i nadal nauczają wiernych boskiej sztuki cierpienia dla zbawienia dusz. Zadania są przydzielane na każdy dzień tygodnia, które obejmują modlitwę, post i czuwanie nocne, z dołączonymi pięknymi obietnicami, opatrzonymi specjalnymi łaskami dla kapłanów i dusz w czyśćcu. W swoich orędziach Jezus i Maryja mówią, że Płomień Miłości Niepokalanego Serca Maryi jest największą łaską udzieloną ludzkości od Wcielenia. A w niezbyt odległej przyszłości jej płomień pochłonie cały świat.
Ojciec Stefano Gobbi
Dlaczego Gisella Cardia?
Po trzecie, przekazom często towarzyszyły widoczne zjawiska, dowody fotograficzne znalezione w W Cammino con Maria, która nie może być owocem subiektywnej wyobraźni, zwłaszcza obecności stygmatów na ciele Giselle i pojawienia się krzyży lub tekstów religijnych w krew na ramionach Giselli. Zobacz zdjęcia z jej strony objawień 
Jennifer
Dlaczego Manuela Strack?
Dlaczego wizjonerki Naszej Pani z Medziugorja?
Dlaczego Pedro Regis?
Dlaczego Sługa Boży Luisa Piccarreta?
świętych. Dopiero gdy została „Córką Marii”, koszmary w końcu ustały w wieku jedenastu lat. W następnym roku Jezus zaczął do niej wewnętrznie przemawiać, zwłaszcza po przyjęciu Komunii św. Kiedy miała trzynaście lat, ukazał się jej w wizji, której była świadkiem z balkonu swojego domu. Tam, na ulicy poniżej, zobaczyła tłum i uzbrojonych żołnierzy prowadzących trzech więźniów; rozpoznała Jezusa jako jednego z nich. Kiedy przybył pod jej balkon, podniósł głowę i zawołał: „Duszo, pomóż mi! ” Głęboko wzruszona Luisa ofiarowała się od tego dnia jako ofiara duszy w zadośćuczynieniu za grzechy ludzkości.
nieruchomy, sztywny stan, który wyglądał prawie tak, jakby była martwa. Dopiero gdy ksiądz wykonał znak krzyża na jej ciele, Luiza odzyskała zdolności. Ten niezwykły mistyczny stan trwał aż do jej śmierci w 1947 r. - po czym nastąpił niemały pogrzeb. W tym okresie jej życia nie chorowała fizycznie (do końca zachorowała na zapalenie płuc) i nigdy nie doświadczyła odleżyn, mimo że była przykuta do swojego małego łóżeczka przez sześćdziesiąt cztery lata.
Waleria Copponi