Matka Boża z Zaro di Ischia do Simona 26 kwietnia 2022 roku:
Widziałem Matkę; miała na głowie delikatny biały welon i koronę z dwunastu gwiazd, szeroki niebieski płaszcz na ramionach, białą sukienkę i niebieską szarfę wokół talii. Stopy matki były bose i zostały umieszczone na świecie; Ramiona matki były otwarte na znak powitania, aw prawej ręce trzymał długi święty różaniec, jakby zrobiony z kropel lodu.
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
„Moje drogie dzieci, kocham was i dziękuję, że pospieszyliście na to moje wezwanie. Moje umiłowane dzieci, bądźcie blisko mnie; nie opuszczaj mojego Niepokalanego Serca – zło wędruje teraz po świecie, obezwładniając go. Trwajcie mocno w wierze: módlcie się dzieci, módlcie się, klękajcie przed Najświętszym Sakramentem Ołtarza. Tam mój Syn jest żywy i prawdziwy; tam czeka na ciebie.
Córko, módl się ze mną, świat potrzebuje wielu modlitw”.
Dużo modliłem się z Matką – za świat, o jego losy, o pokój, za Kościół i za Ojca Świętego, potem powierzyłem Jej wszystkich tych, którzy mnie prosili o modlitwę. Potem matka wznowiła.
„Moje umiłowane dzieci, nie odwracajcie się od Pana. Otwórz Mu drzwi swojego serca i pozwól Mu zamieszkać w tobie. Moje dzieci, jeszcze raz proszę was o modlitwę. Módlcie się wytrwale i mocno; módlcie się, czyńcie małe akty oddania [fioretti] i ofiary, aby wasze serca były wypełnione miłością do Pana. Kocha cię ogromną miłością. Nie ma na świecie miłości takiej jak Jego. Gdybyście tylko zrozumieli, jak ogromna jest Jego miłość do każdego z was; gdybyś tylko Go kochał.
Moje dzieci, nie zatwardzajcie waszych serc, niech Pan ukształtuje je na swój obraz, niech was prowadzi, niech was kocha. Teraz daję ci moje święte błogosławieństwo. Dziękuję, że pospieszyłeś do mnie”.
Matka Boża z Zaro di Ischia do Angela 26 kwietnia 2022 roku:
Tego popołudnia Matka pojawiła się cała ubrana na biało. Płaszcz, który ją otaczał, był również biały, jakby wysadzany brokatem. Ten sam płaszcz okrywał również jej głowę. Płaszcz był bardzo szeroki, a klapy trzymało dwóch klęczących aniołów, jeden po prawej, drugi po lewej. Stopy matki spoczywały na świecie. Na piersi Dziewica Maryja miała serce z ciała ukoronowane cierniami. Jej ręce były splecione w modlitwie, aw jej dłoniach był długi święty różaniec, biały jak światło.
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
„Drogie dzieci, dziękuję wam za to, że jesteście tutaj w moim błogosławionym lesie, za przyjęcie mnie i odpowiedź na to moje wezwanie.
Moje dzieci, jestem tutaj, ponieważ was kocham, jestem tutaj, ponieważ moim największym pragnieniem jest uratowanie was wszystkich”.
Kiedy Matka mówiła do mnie, widziałam, że wyciąga ręce do wielu swoich dzieci i wskazuje je na swojego syna Jezusa.
„Umiłowane dzieci, dzisiaj modlę się z wami i za was. Modlę się, aby każdy z was mógł w końcu zdecydować się na Boga. Błagam was, moje dzieci, nawróćcie się. Konwertuj, zanim będzie za późno.
Moje dzieci, czekają was ciężkie czasy, a jeśli nie jesteście gotowi, jak mogę was zbawić?… Proszę dzieci, posłuchajcie mnie!
Umiłowane dzieci, nie pozwólcie, aby wasze [umysły] były zaciemnione przez tych, którzy pokazują wam fałszywe piękności tego świata.
Moje dzieci, błagam, abyście nie byli hipokrytami. Wielu z was myśli, że wprowadzacie pokój, ale tak nie jest. Wielu mówi słowami Ewangelii, ale nie żyje Ewangelią.
Moje dzieci, nie wszyscy ci, którzy powiedzą: „Panie, Panie” wejdą do królestwa Bożego.
Dzieci, patrzcie na Jezusa, bądźcie naśladowcami Chrystusa, jedynego prawdziwego Zbawiciela, jedynego prawdziwego Sędziego.
Módlcie się dzieci, ugnijcie kolana i módlcie się. Mój syn Jezus oddał swoje życie za każdego z was i nadal cierpi z powodu waszych grzechów.
Moje dzieci, dzisiaj ponownie proszę was o modlitwę za mój umiłowany Kościół. Módlcie się dużo za Wikariusza Chrystusa i za wszystkich moich wybranych i umiłowanych synów [kapłanów].
Módlcie się, módlcie się, módlcie się. Niech twoje życie będzie modlitwą. Swoim życiem złóżcie świadectwo o mojej obecności wśród was”.
Potem modliłam się z Matką, a na koniec pobłogosławiła wszystkich, rozkładając ramiona.
W imię Ojca, Syna i Ducha Świętego. Amen.
Dlaczego Simona i Angela?
Alicji Lenczewskiej
Elżbieta Kindelmann
Przez to, co się stało Dziennik duchowyJezus i Maryja nauczali Elżbietę i nadal nauczają wiernych boskiej sztuki cierpienia dla zbawienia dusz. Zadania są przydzielane na każdy dzień tygodnia, które obejmują modlitwę, post i czuwanie nocne, z dołączonymi pięknymi obietnicami, opatrzonymi specjalnymi łaskami dla kapłanów i dusz w czyśćcu. W swoich orędziach Jezus i Maryja mówią, że Płomień Miłości Niepokalanego Serca Maryi jest największą łaską udzieloną ludzkości od Wcielenia. A w niezbyt odległej przyszłości jej płomień pochłonie cały świat.
Ojciec Stefano Gobbi
Dlaczego Gisella Cardia?
Po trzecie, przekazom często towarzyszyły widoczne zjawiska, dowody fotograficzne znalezione w W Cammino con Maria, która nie może być owocem subiektywnej wyobraźni, zwłaszcza obecności stygmatów na ciele Giselle i pojawienia się krzyży lub tekstów religijnych w krew na ramionach Giselli. Zobacz zdjęcia z jej strony objawień 
Jennifer
Dlaczego Manuela Strack?
Dlaczego wizjonerki Naszej Pani z Medziugorja?
Dlaczego Pedro Regis?
Dlaczego Sługa Boży Luisa Piccarreta?
świętych. Dopiero gdy została „Córką Marii”, koszmary w końcu ustały w wieku jedenastu lat. W następnym roku Jezus zaczął do niej wewnętrznie przemawiać, zwłaszcza po przyjęciu Komunii św. Kiedy miała trzynaście lat, ukazał się jej w wizji, której była świadkiem z balkonu swojego domu. Tam, na ulicy poniżej, zobaczyła tłum i uzbrojonych żołnierzy prowadzących trzech więźniów; rozpoznała Jezusa jako jednego z nich. Kiedy przybył pod jej balkon, podniósł głowę i zawołał: „Duszo, pomóż mi! ” Głęboko wzruszona Luisa ofiarowała się od tego dnia jako ofiara duszy w zadośćuczynieniu za grzechy ludzkości.
nieruchomy, sztywny stan, który wyglądał prawie tak, jakby była martwa. Dopiero gdy ksiądz wykonał znak krzyża na jej ciele, Luiza odzyskała zdolności. Ten niezwykły mistyczny stan trwał aż do jej śmierci w 1947 r. - po czym nastąpił niemały pogrzeb. W tym okresie jej życia nie chorowała fizycznie (do końca zachorowała na zapalenie płuc) i nigdy nie doświadczyła odleżyn, mimo że była przykuta do swojego małego łóżeczka przez sześćdziesiąt cztery lata.
Waleria Copponi