کتاب مقدس - شمشیری که تقسیم می شود

عیسی گفت:

فکر نکنید که من آمده ام تا روی زمین صلح برقرار کنم. من نیامده ام تا صلح بیاورم ، بلکه یک شمشیر است. زیرا آمده ام تا مردی را در برابر پدرش و دختری را در برابر مادرش و عروس را در برابر مادرشوهر خود قرار دهم. و دشمنان یک مرد دشمن خانواده او خواهند بود. (مت 10: 34-36)

La شمشیر کلام خدا است:

در حقیقت ، کلام خدا زنده و م ،ثر است ، تیزتر از هر شمشیر دو لبه ، حتی بین روح و روح ، مفاصل و مغز نفوذ می کند ، و می تواند بازتاب ها و اندیشه های قلب را تشخیص دهد. (عبرانیان 4: 12)

از این رو ، این کتاب مقدس در مورد آمدن عیسی برای ایجاد هرج و مرج ، نزاع و زخم نیست. بلکه دقیقاً همان عمل روح القدس است که با نور در روح نفوذ می کند "تا افکار بسیاری از قلبها آشکار شود" (لوقا 2:35). در این نور است که فرد یا انجیل عشق را می پذیرد و یا انجیل عشق به خود را. در این پرتو است که فرد یا اراده خدا یا اراده انسان را انتخاب می کند. از این رو ، دو راه باز می شود: یکی که منجر به زندگی ابدی می شود و دیگری که منجر به هلاکت می شود - دو راهی که در آن قرار دارند مخالفت به یکدیگر.

از دروازه باریک وارد شوید. دروازه گسترده و جاده گسترده ای است که منجر به ویرانی می شود و کسانی که از آن وارد می شوند بسیارند. چقدر دروازه را باریک کرده و راهی را که منجر به زندگی می شود منقبض شده است. و کسانی که آن را پیدا می کنند تعداد کمی هستند. (مت 7: 13-14)

این همان چیزی است که یک انسان را در برابر پدر خودش و یک خویشاوند را در مقابل دیگری قرار می دهد: این اعتقاد به حقیقت است که عیسی (ع) است که فرد را به سمت آزادی سوق می دهد یا در بردگی معنوی عمیق تر می شود. این مادر در آغوش حقیقت است اما دختر دروغ را انتخاب می کند ، یک برادر به دنبال نور است ، و دیگری در تاریکی مستقر می شود. 

و این حکم این است که نور به جهان آمد ، اما مردم تاریکی را به نور ترجیح دادند ، زیرا کارهای آنها شیطانی بود. زیرا هرکسی که کارهای شریرانه انجام دهد از نور متنفر است و به سمت نور نمی آید تا آثار او در معرض دید قرار نگیرد. (جان 3: 19-20)

از این رو ، ما در پایان دوره ای که علف های هرز از گندم غربال می شوند ، رسیده ایم. عیسی مایل است که همه باید نجات یابد ... اما همه آرزو ندارند که نجات پیدا کنند. از این رو ، ما به ساعت دردناکترین غمها رسیده ایم که شاهد خانواده هایی هستند که علیه یکدیگر رو آورده اند - درست همانطور که عیسی توسط پیروانش در گتسمانی رها شد. 

در یکی از اولین تأملات من در نوشتن رسول در مارس 2006 ، "کلمه اکنون" آن روز این بود که ما وارد می شویم غربال بزرگ. پیام کوتاه و پراهمیت بود ... و اکنون ، ما آن را زندگی می کنیم: 

آنجا لحظه ای فرا خواهد رسید که ما با ایمان خواهیم رفت ، نه با تسلیت. به نظر می رسد که انگار ما را رها کرده اند ... مثل عیسی در باغ جتسیمانی. اما فرشته آسایش ما در باغ دانش خواهد بود که ما به تنهایی رنج نمی بریم. که دیگران مانند ما ایمان آورده و رنج می برند ، در همان وحدت روح القدس.

مطمئناً ، اگر عیسی در یک راه رها شده به راه شور خود ادامه داد ، کلیسا نیز چنین خواهد کرد (ر.ک. CCC 675). این خواهد بود آزمون عالی. پیروان واقعی مسیح را مانند گندم غربال خواهد کرد.

پروردگارا ، به ما کمک کن تا وفادار بمانیم. -از جانب غربال بزرگ

—مارک مالت