کتاب مقدس - من به شما استراحت خواهم داد

نزد من بیایید ای همه زحمتکشان و بارها،
و من به شما استراحت خواهم داد.
یوغ مرا بر خود بگیر و از من بیاموز
زیرا من حلیم و فروتن هستم.
و برای خود آرامش خواهید یافت.
زیرا یوغ من آسان و بار من سبک است. (انجیل امروز، مت 11)

آنها که به خداوند امیدوارند قدرت خود را تجدید خواهند کرد ،
آنها مانند بال های عقاب اوج خواهند گرفت.
انها میدوند و هیچوقت درمانده نمیشوند،
راه برو و غش نکن (اولین خواندن دسته جمعی امروز، اشعیا 40)

چه چیزی دل انسان را اینقدر بی قرار می کند؟ این چیزهای زیادی است، اما می توان همه را به این کاهش داد: بت پرستی - قرار دادن چیزها، افراد یا علایق دیگر بر عشق به خدا. همانطور که سنت آگوستین به زیبایی بیان کرد: 

ما را برای خود ساخته‌ای و دل‌هایمان بی‌قرار است تا در تو آرام بگیرند. - سنت آگوستین کرگدن، اعترافات، 1,1.5

کلمه بت پرستی ممکن است در قرن بیست و یکم برای ما عجیب باشد و تصاویر گوساله‌های طلایی و بت‌های خارجی را تداعی کند. اما بت‌های امروزی نه کمتر واقعی هستند و نه کمتر برای روح خطرناک هستند، حتی اگر شکل‌های جدیدی به خود بگیرند. همانطور که سنت جیمز توصیه می کند:

جنگ ها از کجا و درگیری های بین شما از کجا می آید؟ آیا این احساسات شما باعث جنگ در اعضای شما نمی شود؟ طمع می ورزی اما مالکیت نمی داری. می کشی و حسادت می کنی اما نمی توانی به دست آوری. شما می جنگید و جنگ می کنید. تو تملک نمی کنی چون نمی خواهی. شما درخواست می کنید اما دریافت نمی کنید، زیرا به اشتباه درخواست می کنید تا آن را صرف علایق خود کنید. زناکاران! آیا نمی دانی که دوستدار دنیا، دشمنی با خداست؟ پس هر که بخواهد دوستدار دنیا باشد خود را دشمن خدا می کند. یا فکر می کنید که کتاب مقدس بدون معنی صحبت می کند وقتی می گوید: "روحی که او در ما ساکن کرده است به سمت حسادت می رود"؟ اما او فیض بزرگتری می بخشد. از این رو می فرماید: «خداوند در مقابل متکبران مقاومت می کند و به فروتنان فضل می بخشد». (جیمز 4: 1-6)

کلمه زناکار و بت پرست وقتی صحبت از خدا می شود قابل تعویض هستند. ما عروس او هستیم و وقتی عشق و ارادت خود را به بت های خود می دهیم، با معشوق خود زنا می کنیم. گناه لزوماً در اختیار ما نیست، بلکه در آن است اجازه می دهیم که ما را تصاحب کند. هر دارایی بت نیست، بلکه بت های زیادی در اختیار ماست. گاهی اوقات کافی است که "رها کنیم"، از درون جدا شویم، همانطور که "به طور آزادانه" به دارایی های خود، به ویژه آن چیزهایی که برای وجود ما ضروری است، چنگ می زنیم. اما در مواقع دیگر، ما باید خود را به معنای واقعی کلمه از چیزی که شروع به دادن خود کرده ایم جدا کنیم لاتریا، یا عبادت^[1]دوم قرنتیان 2: 6: "پس از آنها بیرون بیایید و جدا شوید" خداوند می گوید، "و به هیچ چیز نجس دست نزنید. سپس شما را پذیرا خواهم شد.»

اگر خوراک و پوشاک داشته باشیم به آن بسنده می کنیم. کسانی که می خواهند ثروتمند شوند در وسوسه و در دام و بسیاری از آرزوهای احمقانه و مضر می افتند که آنها را در تباهی و نابودی فرو می برد... بگذار زندگی شما عاری از عشق به پول باشد، اما به آنچه دارید راضی باشید، زیرا او دارد. گفت: هرگز تو را رها نمی‌کنم و رها نمی‌کنم. (1 تیم 6:8-9؛ عبرانیان 13:5)

خبر خوب این است "خدا عشق خود را به ما به این دلیل ثابت می کند که در حالی که ما هنوز گناهکار بودیم مسیح برای ما مرد." ^[2]عاشقانه 5: 8 به عبارت دیگر، حتی در حال حاضر، عیسی با وجود بی وفایی ما، من و شما را دوست دارد. اما تنها دانستن این امر و ستایش و سپاس خداوند برای رحمتش کافی نیست. در عوض، جیمز ادامه می دهد، باید یک رها کردن واقعی وجود داشته باشد.پیرمرد"- توبه:

پس خود را به خدا بسپارید. در برابر شیطان مقاومت کن، و او از تو فرار خواهد کرد. به خدا نزدیک شوید تا او نیز به شما نزدیک شود. ای گناهکاران دستهای خود را پاک و دلهای خود را از دو دل پاک کنید. شروع کن به سوگواری، سوگواری، گریه کردن. بگذارید خنده شما به ماتم و شادی شما به ماتم تبدیل شود. در برابر خداوند فروتن شوید و او شما را سرافراز خواهد کرد. (جیمز 4: 7-10)

هیچ کس نمی تواند به دو ارباب خدمت کند. او یا از یکی متنفر می شود و دیگری را دوست می دارد یا به یکی دل بسته و دیگری را تحقیر می کند. شما نمی توانید به خدا و مامون خدمت کنید.
وابستگی به خدا. (متی 6: 24)

پس می بینید، ما باید انتخاب کنیم. ما باید یا سعادت بی‌اندازه و کامل خود خدا را انتخاب کنیم (که با صلیب انکار جسم ما می‌آید) یا می‌توانیم زرق و برق گذرا، زودگذر و شر را انتخاب کنیم.

بنابراین، نزدیک شدن به خدا صرفاً صدا زدن نام او نیست.^[3]متی 7:21: "نه هر که به من "خداوندا، خداوند" بگوید، به ملکوت آسمان وارد خواهد شد، بلکه تنها کسی که اراده پدر من در آسمان را انجام دهد، وارد خواهد شد. در «روح و حقیقت» نزد او می‌آید.^[4]جان 4: 24 این به معنای اعتراف به بت پرستی ما است - و سپس شکستن آن بت هاو آنها را رها کنید تا غبار و مغز آنها واقعاً یک بار برای همیشه توسط خون بره شسته شود. این به معنای زاری، سوگواری و گریستن برای آنچه انجام داده‌ایم است... اما فقط برای اینکه خداوند اشک‌های ما را خشک کند، یوغ خود را بر دوش ما بگذارد، به ما آرامش دهد و قوت ما را تجدید کند - یعنی «شما را جلال دهید». اگر قدیسان فقط می توانستند اکنون در جایی که هستید برای شما ظاهر شوند، می گفتند که مبادله الهی یک بت کوچک در زندگی ما پاداش و شادی برای ابدیت خواهد داشت. سنت پل می‌گوید که آنچه اکنون به آن چسبیده‌ایم چنان دروغ است که نمی‌توانیم افتخاری را که برای این تکه سرگین یا «آشغال» از دست می‌دهیم، تصور کنیم.^[5]رجوع کنید به فیل 3: 8

نزد خدای ما، حتی بزرگترین گناهکار هم چیزی برای ترسیدن ندارد،^[6]قسپناهگاه بزرگ و بندر ایمن و به کسانی که در گناه فانی هستند تا زمانی که او با پشیمانی خالصانه نزد پدر بازگردد. از تنها چیزی که واقعاً باید از آن بترسیم، خودمان هستیم: تمایل ما به چسبیدن به بت هایمان، بستن گوش هایمان به تسلیم روح القدس، بستن چشمانمان به روی نور حقیقت، و سطحی نگری ما، کوچکترین وسوسه، به گناه باز می گردد، زیرا ما خود را دوباره به تاریکی می اندازیم تا عشق بی قید و شرط عیسی.

شاید امروز سنگینی گوشت و خستگی از حمل بت های خود را احساس کنید. اگر چنین است، پس امروز نیز می تواند تبدیل شود آغاز بقیه زندگی شما. این با تواضع خود در برابر خداوند و تشخیص اینکه، بدون او، ما شروع می شود "هیچ کاری نمی توان انجام داد." ^[7]رجوع کنید به یوحنا 15:5

همانا پروردگار من مرا از دست من برهاند....

—مارک مالت نویسنده این کتاب است The Now Word ، تقابل نهاییو یکی از بنیانگذاران Countdown to the Kingdom است

خواندن مرتبط

بخوانید که چگونه یک "استراحت" آینده برای کل کلیسا وجود دارد: استراحت آینده سبت