Pedro – Ecclesia revertitur…

Domina nostra Petrus Regis on July 30th, MMXX,

*Transscriptio radiophonica a 1969 cum Cardinali Iosepho Ratzinger (Benedicto XVI) praedicans Ecclesiam quae denuo facilior erit.

« Futura Ecclesiae potest ac procedere ab illis quorum radices altae sunt et ex pura suae fidei plenitudine vivunt. Non ab iis, qui se ad momenta tantum accommodant, aut ab iis, qui alios reprehendunt, ipsos infallibiles virgas esse arbitrantur; neque ab iis qui faciliorem viam capiunt, qui fidei passionem declinant, falsum et obsoletum, tyrannicum et legalismum pronuntiantes, omnia quae homines postulat, laedunt et ad sacrificandum se compellit.

Hoc ut certius dicamus: Futura Ecclesiae, iterum ut semper, reformabitur a sanctis ab hominibus, id est, quorum mentes altius rimantur emblematum diei, qui plus vident quam alii vident, quia vita sua. latius amplecti rem. Ipsa sui abnegatio, qua homines liberos reddit, nonnisi per patientiam parvi actus quotidiani abnegationis attingitur. Per hanc cotidianam passionem, quae sola homini ostendit, quot modis a se ipso servit, per hanc cotidianam passionem et per illam solam, tardius aperiuntur oculi hominis. tantum videt quantum vixit et passus est.

Si hodie vix possumus amplius Deum sentire, hoc est, quia tam facile nos invenimus evadere, ut e profundo simus per narcoticam alicuius delectationis vel alterius. Sic interiora nostra profunditates nobis clauduntur. Si verum est quod homo non potest nisi corde videre, quam caeci sumus!

Quomodo haec omnia afficiunt quaestionem qua nos examinamus? Significat magnum sermonem eorum qui Ecclesiam sine Deo prophetant et sine fide omnis inanis garritus. Non opus est nobis Ecclesia quae in politicis orationibus cultum actionis celebrat. Omnino superfluum est. Ergo ipsum destruet. Quod reliquum est, Ecclesia Iesu Christi est, Ecclesia credit in Deum, qui homo factus est et vitam ultra mortem nobis pollicetur. Sacerdos talis, qui non est magis quam operarius sociale, ab psychotherapista aliisque peritis substitui potest; sacerdos autem qui non est artifex, qui non stat in sidelino, spectans ludum, monens officiale, sed in nomine Dei se ponit in arbitrio hominis, qui est iuxta eos in doloribus suis. in spe et in timore, in spe et in timore, talis sacerdos in futurum utique necessaria erit.

Eamus comi- . Ex discrimine hodiernae Ecclesiae emerget crastina — Ecclesia quae multum perdidit. Haec erit parva et plus minusve ab initio incipiet. Non amplius multas aedes aedificatas prosperis inhabitare poterit. Quemadmodum adhaerentium numerus minuitur, ita multa privilegia socialia amittit. E contra, quod est ante aetatem, multo magis quam voluntaria societas videbitur, nisi per liberum arbitrium inita. Cum parva societas, multo maiora postulata inceptum singulorum membrorum faciet. Sine dubio novas ministerii formas deteget ac ordinabit ad sacerdotium christianos probatos, qui aliquam professionem persequuntur. In multis minoribus congregationibus vel in se contentis socialibus coetibus, hoc modo providebitur cura pastoralis. Secundum hoc sacerdotii plenum tempus necessarium erit uti antea. Sed in omnibus mutationibus, quibus suspicari licet, Ecclesia suam essentiam denuo inveniet ac plane persuasus in eo quod semper erat in suo centro: fidem in Deum unum et trinum, in Iesum Christum, Filium Dei hominem factum, in. praesentia Spiritus usque ad finem mundi. Fide et oratione iterum sacramenta agnoscet tamquam cultum Dei et non subiectum disciplinae liturgicae.

Ecclesia spiritualior erit Ecclesia, non praesumens de mandato politico, minus nutans ad sinistram quam de iure. Grave erit Ecclesiae exitum, in processu crystallizationis et declarationis magni pretii vim suam constabit. Pauperes eam faciet et eam efficiet ut mitibus fiat Ecclesia. Tanto arduus erit processus, pro factiosi angusti animi et magnifici sui arbitrii fundendi sunt. Praedicere licet omnia haec tempus futurum. Processus erit longus ac laboriosus, sicut via fuit a falso progressione in pervigilio Revolutionis Gallicae — cum Episcopus sapere putaret si dogmata derideret, Deumque haudquaquam certum esse insinuaret. renovationem saeculi XIX.

Sed cum discussa ista excutiendi probatio, magna vis ab Ecclesia spiritualior et simplicior manabit. Homines in mundo prorsus proposito ineffabiliter soli se invenient. Si Deum penitus perdiderint, totum horrorem paupertatis suae sentient. Tunc parvum credentium gregem ut totum novum inveniunt. Inveniunt eam veluti spem quae illis destinatur, cuius responsionem semper secreto scrutati sunt.

Et sic certum mihi videtur Ecclesiam durissimis temporibus versus esse. Discrimen reale vix inchoatum est. Nos terribiles tumultus numerare debebimus. Sed de iis, quae in fine manebunt, aeque certum habeo: non ecclesiam cultus politici, quae iam mortua est, sed ecclesiam fidei. Forsitan non amplius dominans socialis potestas quatenus fuit usque ad recentem; sed novo flore fruetur et domus hominis videbitur, ubi vitam inveniet et ultra mortem sperat ». -ucatholic.com