Valeria - permissuri sitis est mihi

Maria «mater spem" ad Valerius Copponi die 3 Februarii, MMXXI:

Filioli matrem consolari semper; integris refert quoad intellectum permissuri sitis mihi detuli. Vos autem non longe ire, non posse mihi in auxilium; experientiam scire tempora vincunt quam tibi futurum. Non habeat fiduciam magna [cum vobis]: sive civilibus sive actores illi sint, non opus habent consilium sui frustra. Filioli mei, hæc commenda cordibus vestris mihi familias vestras, opus tuum, omnia utilitates et non vultis ergo placide vivere posse. Ut sciat omnis ex vobis, Scio te prae igitur fiducia peto a te crede tegere tegerentur. Vive: orationi instantes: confidens scio quia per solam vestri possit vivere ... Non dico tibi laeti, sed in applicatione harum dispositionum. Si committere se nobis totum morbis medetur; Protegit autem vestrum semper est paratum defendere. Pandemic Hoc non mutare corda vestra et verborum de nobis; plena est salus tua optime nosti, quod solum ab alta. In rebus autem mundus est, sed vita vera posuit et non praeteribit. Erit felicitas aeterna tua si tibi fortitudinem, et pugnare contra omnia mundi. Ego, umeris, te amo, tecum posthac volo. Non potes me modo, sed qui tibi in veritate dico vobis gaudium magnum, quod erit ut tandem tu possis amplexu frui meae. Credunt: qui autem omnia tentationes utantur praeterit. Non perdis operam; Et expecto tuam amplector gaudium est in cælo.

Procer Friendly, & PDF Email
Posted in Marcus consecrationem, nuntius, Valerius Copponi.