तुम्ही विचार करता तो देव नाही

by

मार्क माललेट

तरुणपणी अनेक वर्षे मी आस्थेवाईकतेशी संघर्ष केला. कोणत्याही कारणास्तव, मला शंका होती की देव माझ्यावर प्रेम करतो - जोपर्यंत मी परिपूर्ण नाही. कबुलीजबाब हा धर्मांतराचा एक क्षण कमी झाला आणि स्वर्गीय पित्याला स्वतःला अधिक स्वीकार्य बनवण्याचा अधिक मार्ग बनला. तो माझ्यावर माझ्यावर प्रेम करू शकतो ही कल्पना स्वीकारणे माझ्यासाठी खूप कठीण होते. “तुमचा स्वर्गीय पिता परिपूर्ण आहे तसे परिपूर्ण व्हा,” यांसारखी शास्त्रवचने^[1]मॅट 5: 48 किंवा “पवित्र व्हा कारण मी पवित्र आहे”^[2]1 पाळीव प्राणी 1: 16 फक्त मला आणखी वाईट वाटण्यासाठी सेवा दिली. मी परिपूर्ण नाही. मी पवित्र नाही. म्हणून, मी देवाला नाराज करणे आवश्यक आहे. 

याउलट, देवाला जे नाराज करते ते म्हणजे त्याच्या चांगुलपणावर विश्वास नसणे. सेंट पॉल यांनी लिहिले:

विश्वासाशिवाय त्याला संतुष्ट करणे अशक्य आहे, कारण जो कोणी देवाकडे जातो तो विश्वास ठेवला पाहिजे की तो अस्तित्वात आहे आणि जे त्याला शोधतात त्यांना तो प्रतिफळ देतो. (इब्री 11: 6)

येशू सेंट फॉस्टीनाला म्हणाला:

दयेच्या ज्वालांनी मला जाळत आहे. मला ते आत्म्यावर ओतत रहायचं आहे; आत्म्यांना फक्त माझ्या चांगुलपणावर विश्वास ठेवायचा नाही.  -झेसेस ते सेंट फॉस्टीना, माझ्या आत्म्यात दैवी दया, डायरी, एन. 177

विश्वास हा एक बौद्धिक व्यायाम नाही ज्याद्वारे एखादी व्यक्ती फक्त देवाचे अस्तित्व मान्य करते. सैतान सुद्धा देवावर विश्वास ठेवतो, जो सैतानावर फारसा संतुष्ट नाही. उलट, विश्वास हा मुलासारखा विश्वास आहे आणि देवाच्या चांगुलपणाला आणि त्याच्या तारणाच्या योजनेला अधीनता आहे. हा विश्वास वाढला आणि व्यापक केला जातो, फक्त, प्रेमाने... मुलगा किंवा मुलगी त्यांच्या वडिलांवर प्रेम करेल. आणि म्हणूनच, जर आपला देवावरील विश्वास अपूर्ण असेल, तरीही तो आपल्या इच्छेद्वारे चालतो, म्हणजेच त्या बदल्यात देवावर प्रेम करण्याचा आपला प्रयत्न असतो. 

…प्रेम अनेक पापांना झाकून टाकते. (२ पाळीव प्राणी::))

पण पापाचे काय? देवाला पापाचा तिरस्कार नाही का? होय, पूर्णपणे आणि रिझर्व्हशिवाय. पण याचा अर्थ असा नाही की तो पाप्याचा द्वेष करतो. उलट, देव पापाचा तंतोतंत तिरस्कार करतो कारण ते त्याच्या सृष्टीला विकृत करते. पाप हे देवाची प्रतिमा विकृत करते ज्यामध्ये आपण निर्माण केले आहे आणि मानवजातीसाठी दुःख, दुःख आणि निराशा आहे. मला ते सांगायची गरज नाही. हे खरे आहे हे जाणून घेण्यासाठी आपल्या जीवनात पापाचे काय परिणाम होतात हे आम्हा दोघांनाही माहीत आहे. म्हणूनच देव आपल्याला त्याच्या आज्ञा, त्याचे दैवी कायदे आणि मागण्या देतो: त्याच्या दैवी इच्छेनुसार आणि त्याच्याशी सुसंगतता आहे की मानवी आत्म्याला विश्रांती आणि शांती मिळते. मला वाटते की हे सेंट जॉन पॉल II चे माझे सर्वकालीन आवडते शब्द आहेत:

येशू मागणी करत आहे कारण त्याला आपल्या खऱ्या आनंदाची इच्छा आहे.  —पोप जॉन पॉल II, 2005 साठी जागतिक युवा दिन संदेश, व्हॅटिकन सिटी, ऑगस्ट 27, 2004, झेनिट

वास्तविक त्याग करणे, शिस्तबद्ध असणे, हानिकारक गोष्टी नाकारणे चांगले वाटते. जेव्हा आपण असे करतो तेव्हा आपल्याला प्रतिष्ठित वाटते आणि त्याचे कारण म्हणजे आपण खरोखर कोण बनलो आहोत याच्याशी आपण अनुरूप असतो. आणि देवाने सृष्टीतील अद्भूत गोष्टींचा उपभोग घेऊ नये म्हणून बनवले नाही. वेलीचे फळ, स्वादिष्ट भोजन, वैवाहिक संभोग, निसर्गाचा वास, पाण्याची शुद्धता, सूर्यास्ताचा कॅनव्हास… हे सर्व देवाची सांगण्याची पद्धत आहे, "मी तुला या वस्तूंसाठी निर्माण केले आहे." जेव्हा आपण या गोष्टींचा गैरवापर करतो तेव्हाच ते आत्म्यासाठी विष बनतात. खूप पाणी प्यायल्यानेही तुमचा मृत्यू होऊ शकतो किंवा खूप लवकर हवेत श्वास घेतल्याने तुमचा मृत्यू होऊ शकतो. म्हणून, हे जाणून घेणे उपयुक्त आहे की जीवनाचा आनंद घेण्यासाठी आणि निर्मितीचा आनंद घेण्यासाठी तुम्हाला अपराधी वाटू नये. आणि तरीही, जर आपला घसरलेला स्वभाव काही गोष्टींशी संघर्ष करत असेल, तर काहीवेळा देवाशी मैत्री ठेवण्याच्या शांती आणि सुसंवादाच्या उच्च फायद्यासाठी या वस्तू बाजूला ठेवणे चांगले आहे. 

आणि देवासोबतच्या मैत्रीबद्दल बोलायचे झाले तर, मी कॅटेकिझममध्ये वाचलेल्या सर्वात बरे होणार्‍या परिच्छेदांपैकी एक आहे (एक परिच्छेद जो इमानदारांना भेटवस्तू आहे) म्हणजे वेनिअल पापाची शिकवण. कधी कबुलीजबाब गेला, घरी आला, आणि तुमचा संयम गमावला किंवा जवळजवळ विचार न करता जुन्या सवयीमध्ये पडला आहे? सैतान तिथेच आहे (तो नाही का) म्हणत आहे: “अहो, आता तू शुद्ध नाहीस, शुद्ध नाहीस, पवित्र नाहीस. तू ते पुन्हा उडवलेस, पापी...” परंतु कॅटेसिझम काय म्हणते ते येथे आहे: जेव्हा वेनिअल पाप दान आणि आत्म्याच्या शक्तींना कमकुवत करते ...

…वेडीचे पाप देवासोबतचा करार मोडत नाही. देवाच्या कृपेने, ते मानवी दृष्ट्या दुरुस्त करण्यायोग्य आहे. "वेनिअल पाप पाप्याला पवित्र कृपा, देवाशी मैत्री, दान आणि परिणामी शाश्वत आनंदापासून वंचित ठेवत नाही." - कॅथोलिक चर्च, एन. 1863

मी खूप चॉकलेट खाल्लं किंवा माझी थंडी कमी झाली तरीही देव माझा मित्र आहे हे वाचून किती आनंद झाला. अर्थात, तो माझ्यासाठी दुःखी आहे कारण तो अजूनही पाहतो की मी गुलाम आहे. 

आमेन, आमेन, मी तुम्हाला सांगतो, प्रत्येकजण जो पाप करतो तो पापाचा गुलाम आहे. (जॉन एक्सएनयूएमएक्स: एक्सएनयूएमएक्स)

पण मग, तो तंतोतंत दुर्बल आणि पापी आहे ज्यांना येशू मुक्त करण्यासाठी आला आहे:

जो पापी स्वत: मध्येच पवित्र, शुद्ध आणि पापामुळे समर्पित असलेल्या सर्व गोष्टींचा संपूर्ण वंचितपणा जाणवतो, तो पापी जो स्वत: च्या दृष्टीने अगदी अंधारात, तारणाच्या आशेपासून, जीवनाच्या प्रकाशापासून आणि ख्रिस्तापासून दूर राहतो. संतांचा धर्मांतर, येशू ज्याला रात्रीच्या जेवणात आमंत्रित केले होते तो स्वत: चा मित्र आहे, ज्याला हेजच्या मागून बाहेर यायला सांगितले होते, त्याने आपल्या लग्नात भागीदार होण्यासाठी आणि देवाचा वारसदार होण्यास सांगितले… जो गरीब, भुकेलेला असेल, पापी, गळून पडलेला किंवा अज्ञानी ख्रिस्ताचा पाहुणे आहे. - गरीब गरीब, प्रेम च्या जिव्हाळ्याचा परिचय, p.93

अशा व्यक्तीला, येशू स्वतः म्हणतो:

अंधारात उभा राहून गेलेल्या, निराश होऊ नकोस. अद्याप सर्व गमावले नाही. या आणि आपल्या परमेश्वरावर विश्वास ठेवा. तो प्रेम आणि दयाळूपणा आहे ... कोणासही पाप माझ्या जवळ येऊ देण्याची भीती वाटू देऊ नये, जरी त्याची पापे लाल किरमिजी असतात, तरीही ... मी सर्वात मोठे पापीसुद्धा दया दाखवू शकत नाही, परंतु त्याबद्दल याउलट, मी त्याला माझ्या अतुलनीय आणि अतूट कृपेने नीतिमान ठरवितो. -झेसेस ते सेंट फॉस्टीना, माझ्या आत्म्यात दैवी दया, डायरी, एन. 1486, 699, 1146

शेवटी, तुमच्यापैकी ज्यांना येशू तुमच्यासारख्या एखाद्यावर प्रेम करू शकतो असा विचार करण्यासाठी खरोखर धडपडत आहात त्यांच्यासाठी, मी खास तुमच्यासाठी लिहिलेले एक गाणे आहे. परंतु प्रथम, येशूच्या स्वतःच्या शब्दांत, तो या गरीब, पतित मानवतेकडे अशा प्रकारे पाहतो - आताही…

मला त्रास होत असलेल्या माणसांना शिक्षा करायची नाही, परंतु मला बरे करण्याची इच्छा आहे, आणि ते माझ्या दयाळू हृदयात दाबून घ्या. जेव्हा जेव्हा ते स्वत: मला असे करण्यास भाग पाडतात तेव्हा मी शिक्षा वापरतो; माझा हात न्यायाची तलवार धरायला नाखूष आहे. न्याय दिनाच्या अगोदर मी दया दिवस पाठवित आहे.  -झेसेस ते सेंट फॉस्टीना, माझ्या आत्म्यात दैवी दया, डायरी, एन. 1588

मला वाईट वाटते जेव्हा त्यांना वाटते की मी गंभीर आहे आणि मी दयेपेक्षा न्यायाचा अधिक वापर करतो. ते माझ्याबरोबर आहेत जणू मी त्यांना प्रत्येक गोष्टीत मारत आहे. अरे, या लोकांमुळे मला किती अपमान वाटतो! खरं तर, हे त्यांना माझ्यापासून योग्य अंतरावर राहण्यास प्रवृत्त करते आणि जो दूर आहे तो माझ्या प्रेमाचे सर्व मिश्रण प्राप्त करू शकत नाही. आणि ते असे असताना जे माझ्यावर प्रेम करत नाहीत, त्यांना वाटते की मी कठोर आहे आणि जवळजवळ एक जीव आहे ज्याला भीती वाटते; माझ्या आयुष्यावर एक नजर टाकताना त्यांच्या लक्षात येईल की मी फक्त एक न्याय्य कृती केली - जेव्हा, माझ्या वडिलांच्या घराचे रक्षण करण्यासाठी, मी दोरी घेतली आणि त्यांना उजवीकडे आणि डावीकडे तोडले. अपमानकारकांना बाहेर काढा. बाकी सर्व फक्त दया होती: दया माझी संकल्पना, माझा जन्म, माझे शब्द, माझी कामे, माझी पावले, मी सांडलेले रक्त, माझ्या वेदना - माझ्यातील सर्व काही दयाळू प्रेम होते. तरीही, ते मला घाबरतात, तर त्यांनी स्वतःला माझ्यापेक्षा जास्त घाबरावे. —जेसस टू सर्व्हंट ऑफ गॉड लुईसा पिकारेटा, 9 जून, 1922; खंड 14