Luisa - Se folgje regearingen, mar net my

Us Hear oan tsjinstfeint fan God Luisa Piccarreta op 25 maaie 1915:

'Myn dochter, de tucht is grut. Dochs reitsje minsken harsels net; earder bliuwe se hast ûnferskillich, as moasten se oanwêzich wêze by in tragyske sêne, net in realiteit. Yn plak fan allegear te kommen om ien oan myn fuotten te roppen, barmhertigens en ferjouwing te freegjen, binne se ynstee oandachtich om te hearren wat der bart [bgl. yn it nijs]. Och, myn dochter, hoe grut is minsklike perfiditeit! Sjoch hoe harkjend se binne oan regearingen: prysters en leken freegje neat, se wegerje gjin offers [foar harren], en moatte ree wêze om har eigen libben te jaan [foar de oerheid]... Och, allinich foar my is d'r gjin hearrigens en gjin offers. En as se hielendal wat dogge, dan binne it mear pretinsjes en ynteresses. Dit, om't de regearing taflecht nimt. Mar om't ik gebrûk meitsje fan leafde, wurdt dizze leafde troch de skepsels negeare; se bliuwe ûnferskillich as fertsjinne ik neat fan har! "

Doe't er dit sei, barste er yn triennen út. Wat in wrede pine om Jezus gûlen te sjen! Doe gong er troch: “Bloed en fjoer sille alles suverje en sil de ynkearende man werstelle. En hoe mear hy fertraget, hoe mear bloed sil fergetten wurde, en it bloedbad sil sa wêze as de minske noait hat tocht. " Wylst er dit sei, liet hy it minsklike bloedbad sjen ... Wat in pine om yn dizze tiden te libjen! Mar kin de godlike wil altyd dien wurde. -Boek fan 'e himel, folume 11


 

Related Reading

Hy ropt wylst wy slûpe

Bêste hoeders ... Wêr binne jo?

Doe't ik honger wie

Printfreonlik, PDF & e-mail
Posted in Luisa Piccarreta, berjochten.