Pedro - D'Kierch wäert zréck ...

Eis Lady zu Vum Pedro Regis den 30. Juli 2022:

*D'Transkriptioun vun enger 1969 Radiosendung mam Kardinol Joseph Ratzinger (Poopst Benedikt XVI) virauszesoen eng Kierch déi erëm vereinfacht gëtt ...

"D'Zukunft vun der Kierch kann a wäert aus deenen erauskommen, deenen hir Wuerzelen déif sinn an déi aus der purer Fülle vun hirem Glawen liewen. Et wäert net erauskommen vun deenen, déi sech just op de vergaangene Moment ënnerhalen oder vun deenen, déi nëmmen anerer kritiséieren an dovun ausgoen, datt si selwer onfehlbar Moossstänn sinn; et wäert och net vun deenen erauskommen, déi de méi einfache Wee huelen, déi d'Passioun vum Glawen ofstëmmen, falsch an veroudert, tyrannesch a legalistesch deklaréieren, alles wat d'Mënsche Fuerderungen stellt, wat hinnen schuet an zwéngt sech selwer opzeofferen.

Fir dat méi positiv auszedrécken: D’Zukunft vun der Kierch gëtt, wéi ëmmer, erëm geformt vun Hellegen, vu Männer, dat heescht, deenen hire Verstand méi déif sëtzt wéi d’Slogans vum Dag, déi méi gesinn wéi anerer gesinn, well hiert Liewen eng méi breet Realitéit ëmfaassen. Onselwegkeet, déi d'Männer fräi mécht, gëtt nëmmen duerch d'Gedold vu klengen alldeeglechen Akte vu Selbstverleegnung erreecht. Duerch dës deeglech Leidenschaft, déi eleng engem Mann verréit, wéi vill Manéiere e vu sengem eegenen Ego versklavt ass, vun dëser alldeeglecher Leidenschaft an doduerch eleng, ginn dem Mann seng Ae lues a lues op. Hie gesäit nëmmen esou wäit, datt hie gelieft a gelidden huet.

Wa mir haut kaum méi fäeg sinn Gott bewosst ze ginn, dat ass well mir et sou einfach fannen eis selwer z'evitéieren, duerch d'Narkotik vun engem oder anere Genoss aus der Déift vun eisem Wiesen ze flüchten. Sou bleiwen eis eegen Bannendéiften fir eis zou. Wann et richteg ass, datt e Mann nëmme mat sengem Häerz gesinn kann, wéi blann mir sinn!

Wéi beaflosst dat alles de Problem dee mir ënnersichen? Et heescht datt déi grouss Diskussioun vun deenen, déi eng Kierch ouni Gott profetéieren an ouni Glawen ass alles eidel Geschwëster. Mir brauche keng Kierch déi de Kult vun der Handlung a politesche Gebieder feiert. Et ass ganz iwwerflësseg. Dofir wäert et sech selwer zerstéieren. Wat bleift ass d'Kierch vu Jesus Christus, d'Kierch déi un de Gott gleeft, dee Mënsch ginn ass an eis d'Liewen iwwer den Doud versprécht. Déi Aart vu Paschtouer, déi net méi wéi e Sozialaarbechter ass, kann duerch de Psychotherapeut an aner Spezialisten ersat ginn; mee de Paschtouer, dee kee Spezialist ass, deen net op der Säit steet, d'Spill kuckt, offiziell Rotschléi gëtt, awer am Numm vu Gott stellt sech dem Mënsch zur Verfügung, deen nieft hinnen an hire Leed ass, an hirem Freed, an hirer Hoffnung an an hirer Angscht, esou e Paschtouer wäert sécherlech an Zukunft gebraucht ginn.

Loosst eis e Schrëtt méi wäit goen. Aus der Kris vun haut wäert d'Kierch vu muer entstoen - eng Kierch déi vill verluer huet. Si gëtt kleng a muss méi oder manner vun Ufank un nei ufänken. Si wäert net méi fäeg sinn vill vun de Gebaier ze bewunnen, déi si am Wuelstand gebaut hunn. Wéi d'Zuel vun hiren Unhänger erofgeet, sou wäert et vill vun hire soziale Privilegien verléieren. Am Géigesaz zu engem fréieren Alter wäert et vill méi als eng fräiwëlleg Gesellschaft gesi ginn, nëmmen duerch fräi Decisioun erakomm. Als kleng Gesellschaft wäert et vill méi grouss Fuerderungen un d'Initiativ vun hiren eenzelne Memberen stellen. Zweiwel wäert et nei Forme vu Ministère entdecken a wäert d'Priisterschaft approuvéiert Chrëschten uerdentlechen déi e Beruff maachen. A ville méi klenge Kongregatiounen oder a selbststännege soziale Gruppen gëtt d’Pastoralbetreiung normalerweis op dës Manéier gesuergt. Niewent dësem wäert de Vollzäitministère vum Priestertum onverzichtbar sinn wéi fréier. Awer an all de Verännerungen, op déi ee kéint roden, fënnt d'Kierch hir Essenz nei a mat voller Iwwerzeegung an deem, wat ëmmer am Mëttelpunkt war: Glawen un den dräieegene Gott, u Jesus Christus, de Jong vu Gott, deen de Mënsch gemaach huet, an d'Präsenz vum Geescht bis zum Enn vun der Welt. Am Glawen a Gebied wäert si d'Sakramenter erëm als Verehrung vu Gott unerkennen an net als Thema fir liturgesch Wëssenschaft.

D'Kierch wäert eng méi spirituell Kierch sinn, net op e politescht Mandat virauszesoen, sou wéineg mat der Lénk flirten wéi mat der Riets. Et wäert schwéier fir d'Kierch goen, well de Prozess vun der Kristalliséierung a Klärung wäert hir vill wäertvoll Energie kaschten. Et wäert hir aarm maachen a verursaachen datt se d'Kierch vun de mëllen gëtt. De Prozess wäert ëmsou méi ustrengend sinn, well sektaresch enk-mindedness wéi och pompöse Self-Wëllen musse verschount ginn. Et kann ee viraussoen datt dat alles Zäit dauert. De Prozess wäert laang an ustrengend sinn wéi de Wee vum falsche Progressivismus um Virowend vun der Franséischer Revolutioun war - wann e Bëschof kéint schlau geduecht ginn, wann hien de Geck mat Dogme mécht an esouguer insinuéiert datt d'Existenz vu Gott op kee Fall sécher ass - zu der Erneierung vum XNUMX. Joerhonnert.

Awer wann de Prozess vun dëser Siftung vergaang ass, wäert eng grouss Kraaft aus enger méi spiritueller a vereinfachter Kierch fléissen. Männer an enger total geplangter Welt wäerte sech unspeakably einsam fannen. Wann se Gott komplett aus den Ae verluer hunn, fille se de ganzen Horror vun hirer Aarmut. Da wäerte si de klenge Flock vu Gleeweger als eppes ganz Neies entdecken. Si wäerten et als Hoffnung entdecken, déi fir si geduecht ass, eng Äntwert no déi se ëmmer am Geheimnis gesicht hunn.

An dofir schéngt et mir sécher ze sinn, datt d'Kierch ganz schwéier Zäite steet. Déi richteg Kris huet kaum ugefaang. Mir wäerten op formidabel Ëmstänn zielen. Mä ech si grad esou sécher, wat um Enn bleift: net d'Kierch vum politesche Kult, déi schonn dout ass, mä d'Kierch vum Glawen. Et ass vläicht net méi déi dominant sozial Muecht an deem Mooss wéi se bis viru kuerzem war; awer et wäert eng frësch Bléi genéissen a gesi ginn als Heem vum Mënsch, wou hien Liewen an Hoffnung iwwer den Doud fënnt. -ucatholic.com