Luisa - Over eenheid tussen kerk en staat

Onze Heer Jezus tot Dienaar van God Luisa Piccarreta op 24 januari 1926 (deel 18):

Mijn dochter, hoe meer het lijkt alsof de wereld schijnbaar in vrede is, en ze de vrede bezingen, hoe meer ze oorlogen, revoluties en tragische taferelen voor de arme mensheid verbergen onder die kortstondige en verhulde vrede. En hoe meer het lijkt alsof ze Mijn Kerk begunstigen, en liederen zingen over overwinningen en triomfen, en praktijken van eenheid tussen Staat en Kerk, des te hechter wordt de vechtpartij die ze tegen Haar aan het voorbereiden zijn. Hetzelfde gold voor mij. Totdat ze Mij als Koning toejuichten en Mij triomfantelijk ontvingen, was Ik in staat om te midden van de volkeren te leven; maar na mijn triomfantelijke intrede in Jeruzalem lieten ze me niet langer leven; en na een paar dagen riepen ze naar Mij: 'Kruisig Hem!'; en toen ze allemaal de wapens tegen mij opnamen, lieten ze me sterven. Als de dingen niet uitgaan van een fundament van waarheid, hebben ze geen kracht om lange tijd te heersen, want aangezien de waarheid ontbreekt, ontbreekt er liefde en ontbreekt het leven dat haar in stand houdt. Daarom komt wat ze verborgen hielden gemakkelijk naar buiten, en ze veranderen vrede in oorlog en gunsten in wraak. Oh! hoeveel onverwachte dingen ze aan het voorbereiden zijn.

Commentaar

Als mensen zeggen: "Vrede en veiligheid",
dan komt een plotselinge ramp over hen,
zoals weeën bij een zwangere vrouw,
en ze zullen niet ontsnappen.
(1 Thessalonicenzen 5: 3)

Er is zoveel in deze boodschap dat wordt weerspiegeld in onze tijd, die de weeën vóór de "geboorte" van het Koninkrijk van de Goddelijke Wil "op aarde zoals in de hemel". Met name zijn de "oorlogen" en geruchten over oorlogen die over de hele wereld uitbreken, met een handvol leiders die schijnbaar vastbesloten zijn om de planeet in een Derde Wereldoorlog te drijven. Dit, samen met dezelfde leiders die aandringen op de “Vierde industriële revolutie"Of"Geweldige reset“, zoals ze dat noemen. En dit heeft geresulteerd in “tragische taferelen voor de arme mensheid” al, met name de wereldwijde lockdowns die talloze bedrijven, dromen en plannen vernietigde en vooral de injecties die talloze mensen blijven verminken en doden (zie de tol).

Het meest tragische van alles is dat veel hiervan is geholpen en bevorderd "praktijken van eenheid tussen staat en kerk." ^[1]Wat is de juiste relatie tussen kerk en staat? Horloge Kerk en staat? met Mark Mallett Hoewel ik meevoel met degenen die aan het begin van de COVID-epidemie worstelden met de moeilijkheden van het onbekende, werd al snel duidelijk dat het angst was, niet de wetenschap, die de vreemdste beperkingen en onderdrukking van vrijheid in de moderne tijd veroorzaakte. Grote delen van de kerk, beginnend aan de top, gaven niet alleen haar autonomie op, maar namen onbewust deel aan het promoten van wat ik drie jaar later zonder aarzelen een “genocide” door de vaak gedwongen injecties die zelfs op kerkelijke eigendommen werden uitgedeeld (terwijl het Heilig Sacrament off limits). In een Open brief aan de katholieke bisschoppen en de documentaire waarschuwing De wetenschap volgen? - beide waarvan is aangetoond dat ze waar en nauwkeurig zijn - via dit apostolaat zijn pogingen ondernomen om onze geestelijkheid te waarschuwen voor de gevaarlijke medische technocratie die de kerk is geweest helpen, direct en indirect. Zoals we onlangs hoorden in de mislezingen:

Trek geen juk aan met degenen die anders zijn, met ongelovigen. Want welk deel hebben rechtvaardigheid en wetteloosheid? Of welke gemeenschap heeft licht met duisternis? Welke overeenkomst heeft Christus met Beliar? Of wat heeft een gelovige gemeen met een ongelovige? Welke overeenkomst heeft de tempel van God met afgoden? (2 Kor 6: 14-16)

Onze Heer waarschuwt echter dat de lof die de kerk wordt toegezwaaid voor haar gehoorzaamheid aan de staat slechts een dun laagje is. De doelstellingen van de Verenigde Naties van “duurzame ontwikkeling” en die van de World Economic Forum zijn verstoken van een visie die Christus omvat als Koning van alle naties. Integendeel, hun agenda's - waaronder het 'recht' op abortus, anticonceptie, homohuwelijk en transgenderisme - staan ​​haaks op het katholicisme en de christelijke visie op de menselijke persoon en zijn inherente waardigheid. Het zijn, simpel gezegd, communisme met een "groene" hoed. Als zodanig zullen ook wij binnenkort de kreten horen "Kruisig Hem!" - dat wil zeggen, kruisig Jezus in zijn mystieke lichaam, de kerk - terwijl we onze Heer volgen in ons eigen lijden, sterven en opstanding. 

Vóór de wederkomst van Christus moet de kerk een laatste beproeving doorstaan ​​die het geloof van veel gelovigen zal doen wankelen ... De kerk zal de heerlijkheid van het koninkrijk alleen binnengaan via dit laatste Pascha, wanneer ze haar Heer zal volgen in zijn dood en opstanding. -Catechismus van de katholieke kerk, 675, 677

Wanneer we onszelf op de wereld hebben geworpen en voor bescherming ervan afhankelijk zijn, en onze onafhankelijkheid en onze kracht hebben opgegeven, dan zal [de antichrist] in woede op ons uitbarsten voor zover God hem dat toestaat. Dan kan het Romeinse rijk plotseling uiteenvallen en de antichrist verschijnen als vervolger, en de barbaarse naties rondom breken in. —St. Johannes Hendrik Nieuwman, Preek IV: De vervolging van de antichrist; cf. Newman's profetie

Jezus lijkt echter aan te geven dat deze beproeving van korte duur zal zijn "aangezien de waarheid ontbreekt, ontbreekt de liefde en ontbreekt het leven dat haar in stand houdt." Hoe waar is dit, vooral met betrekking tot de huidige seksuele revolutie die, in naam van de liefde, volledig verstoken is van waarheid.^[2]cf. Liefde en waarheid en Wie ben jij om er over te oordelen? Nee, het heeft de waarheid op zijn kop gezet, en als zodanig is deze beweging een voorbode van de dood op elk maatschappelijk niveau. 

Deze wonderbaarlijke wereld – zo geliefd door de Vader dat hij zijn enige Zoon zond voor haar redding – is het toneel van een nooit eindigende strijd die wordt gevoerd voor onze waardigheid en identiteit als vrije, spirituele wezens. Deze strijd loopt parallel met de apocalyptische strijd beschreven in de eerste lezing van deze mis [Rev 11:19-12:1-6]. De dood vecht tegen het leven: een 'cultuur van de dood' probeert zich op te dringen aan ons verlangen om te leven en ten volle te leven. Er zijn mensen die het licht des levens afwijzen en de voorkeur geven aan „de vruchteloze werken der duisternis”. Hun oogst is onrecht, discriminatie, uitbuiting, bedrog, geweld. In elk tijdperk is een maatstaf voor hun schijnbare succes de dood van de onschuldigen. In onze eigen eeuw heeft de ‘cultuur van de dood’, zoals op geen enkel ander moment in de geschiedenis, een sociale en institutionele vorm van legaliteit aangenomen om de meest verschrikkelijke misdaden tegen de menselijkheid te rechtvaardigen: genocide, ‘eindoplossingen’, ‘etnische zuiveringen’ en de massale “het nemen van levens van mensen zelfs voordat ze worden geboren, of voordat ze het natuurlijke punt van de dood bereiken”…. Vandaag is die strijd steeds directer geworden. – PAUS JOHANNES PAULUS II, Tekst van de opmerkingen van paus Johannes Paulus II tijdens de zondagsmis in Cherry Creek State Park, Denver Colorado, Wereldjongerendagen, 1993, 15 augustus 1993, Hoogfeest van de Assumptie; ewtn.com

Hoe kunnen we zeggen dat we niet zijn gewaarschuwd, niet alleen door profeten als Dienaar van God Luisa Piccarreta en de talrijke zielen op deze website, maar ook door de pausen zelf? 

Dit gevecht waarin we ons bevinden ... [tegen] machten die de wereld vernietigen, wordt besproken in hoofdstuk 12 van Openbaring ... Er wordt gezegd dat de draak een grote stroom water richt op de vluchtende vrouw, om haar weg te vegen ... denk ik dat het gemakkelijk is om te interpreteren waar de rivier voor staat: het zijn deze stromingen die iedereen domineren en het geloof van de kerk willen elimineren, die nergens lijkt te kunnen staan ​​tegenover de kracht van deze stromingen die zichzelf opdringen als de enige manier van denken, de enige manier van leven. —POPE BENEDICT XVI, eerste zitting van de speciale synode over het Midden-Oosten, 10 oktober 2010

Dat mogen we echter nooit vergeten Laatste revolutie, zoals alle kwade revoluties die eraan voorafgingen, zal in triomf eindigen - deze keer, de Triumph van het Onbevlekte Hart en Opstanding van de kerk. 

—Mark Mallett is een voormalig journalist bij CTV Edmonton, de auteur van De laatste confrontatie en Het Nu Woord, Producent van Wacht even, en mede-oprichter van Countdown to the Kingdom