Schrift - Roer de gave in de vlam

Om deze reden herinner ik je eraan om in de vlam te roeren
de gave van God die je hebt door het opleggen van mijn handen.
Want God heeft ons geen geest van lafheid gegeven
maar eerder van macht en liefde en zelfbeheersing.
(Eerste lezing uit het gedenkteken van de heiligen Timoteüs en Titus)

 

op lafheid

Sinds Kerstmis, moet ik bekennen, voel ik me een beetje opgebrand. Twee jaar van strijd tegen de leugens tijdens deze pandemie hebben hun tol geëist, aangezien dit uiteindelijk een strijd is tussen vorstendommen en machten. (Vandaag heeft Facebook me opnieuw voor 30 dagen geschorst omdat ik vorig jaar een levensreddende, peer-reviewed behandeling op hun platform plaatste. We vechten elke keer tegen censuur van de waarheid, een echte strijd tussen goed en kwaad.) Bovendien , is het stilzwijgen van de geestelijkheid – wat heel goed de “lafheid” is waar Paulus over spreekt – diep bedroevend en voor velen een verpletterend verraad.^[1]cf. Beste herders ... waar ben je?; Toen ik honger had Zoals ik aan het begin van de pandemie schreef, is dit: Onze Gethsemane. En daarom leven we door de slaperigheid van zovelen,^[2]cf. Hij roept terwijl we sluimeren hun lafheid en uiteindelijk het opgeven van gezond verstand, logica en waarheid - net zoals Jezus, die de Waarheid is, ook volledig in de steek werd gelaten. En net zoals Hij werd belasterd, zo worden ook degenen die de waarheid spreken gedemoniseerd met valse etiketten: "racist, vrouwenhater, blanke supremacist, samenzweringstheoreticus, anti-vaxxers, enz." Het is nogal dwaas en kinderachtig - maar er zijn mensen die lichtgelovig genoeg zijn om het te geloven. Daarom zijn er ook de dagelijkse spanningen om de confrontatie aan te gaan met degenen in onze familie of gemeenschappen die nu worden geleid door een geest van angst en die dienovereenkomstig handelen. Het is voor velen van ons een spectaculaire real-time opleiding om precies te zien hoe samenlevingen, zoals Duitsland of elders, dictatuur en genocide zijn gaan accepteren en er zelfs de kant van hebben gekozen.^[3]cf. Massapsychose en totalitarisme Natuurlijk geloven we nooit dat het ons zou kunnen overkomen - totdat we decennia later terugkijken en zeggen: "Ja, het is gebeurd - net zoals we waren gewaarschuwd. Maar we luisterden niet. dat deden we niet willen luisteren." Misschien zei Benedictus XVI het het beste toen hij nog kardinaal was:

Het is vandaag duidelijk dat alle grote beschavingen op verschillende manieren lijden onder de crises van waarden en ideeën die in sommige delen van de wereld gevaarlijke vormen aannemen ... Op veel plaatsen staan ​​we op de rand van onbestuurbaarheid. — “De toekomstige paus spreekt”; katholicultuur. com, 1 mei 2005

En dus kunnen we gemakkelijk ontmoedigd raken. Maar St. Paul staat vandaag over ons heen als een grote broer en zegt: “Wacht even: je hebt geen geest van angst en verlegenheid gekregen. Jij bent een Christen! Dus roer dit goddelijke geschenk in vlam! Het is uw rechtmatige bezit!” In feite zei paus Paulus VI:

... zo groot zijn de behoeften en de gevaren van de huidige tijd, zo uitgestrekt waar de horizon van de mensheid naartoe wordt getrokken wereldcoëxistentie en machteloos om dit te bereiken, dat er geen redding voor is behalve in a nieuwe uitstorting van de gave van God. Laat Hem dan komen, de Scheppende Geest, om het aangezicht van de aarde te vernieuwen! —POPE PAULUS VI, Gaudete in Domino, Mei 9th, 1975, www.vatican.va

En dus kan deze mislezing niet meer op het juiste moment een herinnering zijn dat we dagelijks zouden moeten bidden voor een nieuw Pinksteren in de Kerk en de wereld. En als we verdrietig, depressief, ontmoedigd, angstig, leeggelopen, uitgeput zijn... dan is er hoop dat de as binnenin weer tot vlam kan worden gewekt. Zoals in Jesaja staat:

Zij die op de HEERE hopen, zullen hun kracht vernieuwen, zij zullen vliegen op adelaarsvleugels; ze zullen rennen en niet moe worden, lopen en niet flauwvallen. (Jesaja 40: 31)

Dit is echter geen zelfhulpprogramma, maar een soort motiverende cheerleading-sessie. Het is veeleer een kwestie van opnieuw contact maken met God die de Bron is van deze kracht, liefde en zelfbeheersing. 

 

Power

Terwijl de tweeënzeventig discipelen uitgingen met de... autoriteit van Jezus om demonen uit te drijven en het Koninkrijk aan te kondigen, pas toen ze “vervuld waren met de Heilige Geest”^[4]Handelingen 2: 4 met Pinksteren werden die harten bewogen en masse tot bekering - drieduizend op één dag.^[5]Handelingen 3: 41 Zonder de kracht van de Heilige Geest was hun apostolische activiteit beperkt, zo niet steriel. 

… De Heilige Geest is de belangrijkste vertegenwoordiger van de evangelisatie: Hij is het die elk individu ertoe aanzet om het evangelie te verkondigen, en Hij is het die in de diepten van het geweten ervoor zorgt dat het woord van verlossing wordt aanvaard en begrepen. —POPE PAULUS VI, Evangelii Nuntiandi, zn. 74; www.vatican.va

Daarom schreef paus Leo XXII:

… We behoren tot de Heilige Geest te bidden en deze aan te roepen, want ieder van ons heeft zijn bescherming en hulp hard nodig. Hoe meer een mens gebrekkig is aan wijsheid, zwak in kracht, door moeilijkheden wordt gedragen, vatbaar voor zonde, zo zou hij des te meer naar Hem moeten vliegen die de nooit ophoudende bron van licht, kracht, troost en heiligheid is. -Divinum Illud Munus, Encycliek over de Heilige Geest, n. 11

Het is de energie van de Heilige Geest dat is het verschil. In feite zegt de pauselijke huisprediker dat wij gedoopt kunnen worden door de genade van de Heilige Geest in ons leven te "binden" en de Geest ervan te weerhouden te handelen. 

De katholieke theologie erkent het concept van een geldig maar “gebonden” sacrament. Een sacrament wordt gebonden genoemd als de vrucht die erbij hoort gebonden blijft vanwege bepaalde blokkades die de doeltreffendheid ervan verhinderen. —Vr. Raneiro Cantalamessa, OFMCap, Doop in de Geest

Daarom moeten we bidden voor deze "ontkoppeling" van de Heilige Geest, zegt hij, zodat Zijn genaden als een geur in het christelijke leven kunnen stromen, of zoals St. Paulus zegt, "in de vlam aanwakkeren". En we moeten converteren om de blokken te verwijderen. Daarom zijn de sacramenten van doopsel en vormsel slechts het begin van de werking van de Heilige Geest in de discipel, gevolgd door de hulp van de biecht en de eucharistie.

Bovendien zien we in de Schrift hoe we steeds weer “vervuld kunnen worden met de Heilige Geest”:

• door gemeenschappelijk gebed: "Terwijl ze baden, beefde de plaats waar ze waren verzameld, en ze werden allemaal vervuld met de Heilige Geest..." (Handelingen 4:31; let op, dit zijn vele dagen) na Pinksteren)

• door middel van "handoplegging": “Simon zag dat de Geest werd verleend door handoplegging van de apostelen…” (Handelingen 8:18)

• door te luisteren naar het Woord van God: "Terwijl Petrus deze dingen nog sprak, viel de Heilige Geest op allen die naar het woord luisterden." (Handelingen 10:44)

• door aanbidding: “…wordt vervuld met de Geest, elkaar aansprekend in psalmen en hymnen en geestelijke liederen, zingend en melodieënd voor de Heer met heel je hart.” (Ef 5:18-19)

Ik heb deze “vervulling” van de Heilige Geest vele malen in mijn leven ervaren door het bovenstaande. Ik kan het niet uitleggen hoe God doet het; Ik weet gewoon dat Hij dat doet. Soms, zegt ds. Cantalamessa: "Het is alsof de stekker wordt uitgetrokken en het licht wordt aangestoken." Dat is de kracht van gebed, de kracht van geloof, om tot Jezus te komen en ons hart voor Hem te openen, vooral als we moe zijn. Op deze manier, vervuld met de Geest, is er kracht in wat we doen en zeggen, alsof de Heilige Geest "tussen de regels" schrijft. 

Vaak, zo vaak, vinden we onder onze trouwe, eenvoudige oude vrouwen die misschien niet eens de basisschool hebben afgemaakt, maar die beter met ons over dingen kunnen praten dan welke theoloog dan ook, omdat ze de Geest van Christus hebben. —POPE FRANCIS, Homilie, 2 september, Vaticaan; Zenit.org

Aan de andere kant, als we niets anders doen dan onze spirituele leegte vullen met sociale media, televisie en plezier, zullen we leeg blijven - en de Heilige Geest zal worden "gebonden" door onze menselijke wil. 

...word niet dronken van wijn, waarin losbandigheid ligt, maar word vervuld met de Geest. (Ef 5:18)

 

Liefde

Zittend in zijn cel in afwachting van proces voor een nazi-rechtbank, Fr. Alfred Delp, SJ schreef enkele krachtige inzichten over het traject van de mensheid die relevanter zijn dan ooit. Hij merkt op dat de kerk maar al te veel een instrument is geworden om de status-quo te handhaven, of erger nog, haar handlanger:

In de toekomst zal de eerlijke historicus enkele bittere dingen te zeggen hebben over de bijdrage van de kerken aan de creatie van de massa-geest, van collectivisme, dictaturen, enzovoort. -NS. Alfred Delp, SJ, Gevangenisgeschriften (Orbis Boeken), p. 95; vr. Delp werd geëxecuteerd wegens verzet tegen het naziregime

Hij zegt verder:

Degenen die religie onderwijzen en de waarheden van het geloof prediken aan een ongelovige wereld, zijn misschien meer bezig met het bewijzen van hun gelijk dan met het werkelijk ontdekken en stillen van de geestelijke honger van degenen tot wie ze spreken. Nogmaals, we zijn te bereid om aan te nemen dat we, beter dan de ongelovige, weten wat hem scheelt. We gaan ervan uit dat het enige antwoord dat hij nodig heeft, is vervat in formules, zo vertrouwd voor ons, dat we ze uitspreken zonder na te denken. We realiseren ons niet dat hij luistert, niet voor de woorden, maar voor het bewijs van... gedachte en liefde achter de woorden. Maar als hij door onze preken niet meteen tot bekering komt, troosten we ons met de gedachte dat dit te wijten is aan zijn fundamentele perversiteit. -van Alfred Delp, SJ, Gevangenisgeschriften, (Orbis Books), p. xxx (nadruk van mij)

God is liefde. Hoe kunnen we dan de betekenis niet inzien van elkaar liefhebben - vooral onze vijanden? Liefde is wat vlees aan God geeft - en we zijn nu de handen en voeten van Christus. Tenminste, dat zouden we moeten zijn. Het is door het "bewijs van gedachte en liefde" in wat we kiezen om te doen en te zeggen dat de wereld door ons zal worden overtuigd - door meer dan duizend welsprekende woorden zonder liefde, zonder de Heilige Geest. Natuurlijk zijn er velen die veel goede daden doen, enz. Maar de christen is meer dan een maatschappelijk werker: we zijn aanwezig in de wereld om anderen in een ontmoeting met Jezus te brengen. Vandaar,

De wereld vraagt ​​en verwacht van ons eenvoud van leven, de geest van gebed, naastenliefde jegens allen, vooral jegens de nederigen en armen, gehoorzaamheid en nederigheid, onthechting en zelfopoffering. Zonder dit kenmerk van heiligheid zal ons woord het moeilijk hebben om het hart van de moderne mens te raken. Het dreigt ijdel en onvruchtbaar te zijn. —POPE ST. PAULUS VI, Evangelii Nuntiandi, zn. 76; vaticaan.va

Er zijn een miljoen boeken geschreven over christelijke liefde. Het volstaat dus te zeggen dat wat overblijft, is dat christenen het daadwerkelijk doen, om te zijn hoe liefde eruitziet.

 

Zelfbeheersing

Terwijl de wereld ons misschien ontdoet van onze menselijke energieën en probeert onze vastberadenheid en zelfs onze hoop weg te kwijnen, is er een zekere "leging" die is nodig. En dat is het ledigen van onze eigen wil, het ego, het Grote 'ik'. Deze lediging of kenosis is essentieel in het christelijk leven. In tegenstelling tot het boeddhisme, waar men wordt ontledigd maar nooit gevuld, wordt de christen van zichzelf ontledigd om vervuld te worden met de Heilige Geest, inderdaad, de Heilige Drie-eenheid. Dit "sterven aan onszelf" komt door de hulp van de Heilige Geest door ons naar de "waarheid die ons vrijmaakt" te leiden: ^[6]vgl. Johannes 8:32; Rom 8:26

Want degenen die naar het vlees leven, richten hun gedachten op de dingen van het vlees, maar degenen die naar de Geest leven, richten hun gedachten op de dingen van de Geest. De geest op het vlees richten is de dood, maar de geest op de Geest richten is leven en vrede. als je naar het vlees leeft, zul je sterven, maar als je door de Geest de daden van het lichaam ter dood brengt, zul je leven. (vgl.Rom 8: 5-13)

Om deze reden, zegt de heilige Paulus, "wordt niet gelijkvormig aan deze wereld, maar wordt veranderd door de vernieuwing van uw denken."^[7]Rome 12: 2 We moeten weloverwogen keuzes maken om Jezus te volgen, ons te “bekeren” van onze zonden en het “vlees” of het “vlees” achter te laten.oude man’, zoals Paulus het zegt. Regelmatige biecht, maandelijks zo niet wekelijks, is onmisbaar voor de serieuze christen. En ja, soms doet dit berouw pijn omdat we letterlijk de verlangens van het vlees ter dood brengen. De Geest die ons is gegeven is niet een geest van doen wat we willen, maar van leven op onze knieën - leven in onderwerping aan de Wil van God. Dit klinkt misschien als een gedoopte vorm van slavernij, maar dat is het niet. De Goddelijke Wil is het glorieuze architectonische plan van de menselijke ziel. Het is juist de Wijsheid van God die de mens in staat stelt om met Hem te communiceren door middel van het intellect, de wil en het geheugen. In zelfbeheersing verliezen we onszelf niet, maar vinden we onszelf. De christelijke traditie zit vol met miljoenen getuigenissen en martelaren van degenen die, door het zondige vlees te ontkennen, de paradox van het kruis ontdekten: er is altijd een opstanding tot nieuw leven in God wanneer we het oude zelf ter dood brengen. 

De christen die leeft in de kracht, liefde en zelfbeheersing van de Heilige Geest is een kracht om rekening mee te houden. Heiligen zijn dat altijd. En hoe onze wereld ze nodig heeft . 

Door naar Christus te luisteren en Hem te aanbidden, gaan we moedige keuzes maken, soms heroïsche beslissingen nemen. Jezus is veeleisend, omdat Hij ons oprecht geluk wenst. De Kerk heeft heiligen nodig. Allen zijn tot heiligheid geroepen, en alleen heilige mensen kunnen de mensheid vernieuwen. —POPE JOHANNES PAULUS II, Wereldjongerendagboodschap voor 2005, Vaticaanstad, 27 augustus 2004, Zenit

Voor iedereen die vraagt, ontvangt; en wie zoekt, vindt; en voor wie klopt, zal de deur worden geopend... hoeveel te meer zal de Vader in de hemel de Heilige Geest geven aan degenen die Hem erom vragen... (Luke 11: 10-13)

 

—Mark Mallett is de auteur van De laatste confrontatie en Het Nu Woord, en medeoprichter van Countdown to the Kingdom

 

Gerelateerd lezen

Is de Charismatische Vernieuwing iets van God? Lees de serie: Charismatisch?

Rationalisme en de dood van mysterie