Wat is het „ware leergezag”?

 

In verschillende berichten van zieners over de hele wereld roept Onze Lieve Vrouw ons voortdurend op om trouw te blijven aan het "ware leergezag" van de Kerk. Deze week nog maar eens:

Wat er ook gebeurt, wijk niet af van de leringen van het ware leergezag van de Kerk van Mijn Jezus. -Onze Lieve Vrouw aan Pedro Regis, 3 februari 2022

Mijn kinderen, bid voor de Kerk en voor de heilige priesters dat ze altijd trouw zullen blijven aan het ware leergezag van het geloof. -Onze Lieve Vrouw aan Gisella Cardia, 3 februari 2022

Verscheidene lezers hebben het afgelopen jaar contact met ons opgenomen over deze zin, zich afvragend wat er precies wordt bedoeld met "het ware leergezag". Bestaat er een "vals leergezag"? Verwijst dit naar mensen of een valse raad, enz.? Anderen hebben gespeculeerd dat het verwijst naar Benedictus XVI, en dat het pausdom van Franciscus ongeldig is, enz.

 

Wat is het leergezag?

Het Latijnse woord magister betekent "leraar" waarvan we het woord afleiden leergezag. De term wordt gebruikt om te verwijzen naar het leergezag van de katholieke kerk, door Christus aan de apostelen verleend,^[1]“Ga daarom heen en maak alle volken tot mijn discipelen… leer hun alles te onderhouden wat ik u geboden heb” (Mattheüs 28:19-20). St. Paulus verwijst naar de Kerk en haar leer als “de pijler en het fundament van de waarheid” (1 Tim. 3:15). en door de eeuwen heen doorgegeven via apostolische successie. De Catechismus van de Katholieke Kerk (CCC) stelt:

De taak om een ​​authentieke interpretatie van het Woord van God te geven, hetzij in de geschreven vorm of in de vorm van de traditie, is alleen toevertrouwd aan het levende leerambt van de Kerk. Haar gezag in deze zaak wordt uitgeoefend in de naam van Jezus Christus. Dit betekent dat de taak van interpretatie is toevertrouwd aan de bisschoppen in gemeenschap met de opvolger van Petrus, de bisschop van Rome. - n. 85

Het eerste bewijs dat dit magistraat gezag werd doorgegeven, was toen de apostelen Matthias uitkozen als de opvolger van Judas Iskariot. 

Moge een ander zijn kantoor innemen. (Handelingen 1: 20) 

En wat de eeuwige traditie betreft, blijkt uit allerlei soorten monumenten en uit de oudste kerkgeschiedenis dat de kerk altijd door bisschoppen is geregeerd en dat de apostelen overal bisschoppen hebben ingesteld. —Een verkorting van de christelijke leer, 1759 na Christus; herdrukt in Tradivox, vol. III, Ch. 16, pag. 202

Van dit leergezag is het belangrijkste punt dat een paus en de bisschoppen die met hem in gemeenschap zijn in wezen: voogden van het Woord van God, van degenen "tradities die u werd geleerd, hetzij door een mondelinge verklaring of door een brief van ons" (St. Paulus, 2 Thess 2:15).

… Dit leergezag is niet superieur aan het Woord van God, maar is zijn dienaar. Het leert alleen wat eraan is overhandigd. Op goddelijk bevel en met de hulp van de Heilige Geest luistert het hier toegewijd naar, bewaakt het met toewijding en legt het getrouw uit. Alles wat het voorstelt om te geloven dat het goddelijk geopenbaard is, wordt ontleend aan deze enkele afzetting van geloof. —KCC, n. 86

De paus is geen absolute soeverein, wiens gedachten en verlangens de wet zijn. Integendeel, de bediening van de paus is de garantie voor de gehoorzaamheid aan Christus en zijn woord. — PAUS BENEDICTUS XVI, Homilie van 8 mei 2005; San Diego Union-Tribune

 

De soorten leergezag

De catechismus verwijst in de eerste plaats naar twee aspecten van het leergezag van de apostolische opvolgers. De eerste is het "gewone leergezag". Dit verwijst naar de gewone manier waarop de paus en de bisschoppen het geloof overbrengen in hun dagelijkse bediening. 

De paus van Rome en de bisschoppen zijn "authentieke leraren, dat wil zeggen leraren begiftigd met het gezag van Christus, die het geloof prediken aan de mensen die aan hen zijn toevertrouwd, het geloof dat moet worden geloofd en in praktijk gebracht." De gewoon en universeel leergezag van de paus en de bisschoppen in gemeenschap met hem leren de gelovigen de waarheid om te geloven, de naastenliefde om te beoefenen, de zaligspreking om op te hopen. —CCC, zn. 2034

Dan is er het “buitengewone leergezag” van de Kerk, dat de “hoogste graad” van Christus' gezag uitoefent:

De hoogste graad van deelname aan het gezag van Christus wordt verzekerd door het charisma van onfeilbaarheid. Deze onfeilbaarheid strekt zich uit tot het depot van goddelijke Openbaring; het strekt zich ook uit tot al die elementen van de leer, met inbegrip van de moraal, zonder welke de reddende waarheden van het geloof niet kunnen worden bewaard, verklaard of waargenomen. —CCC, zn. 2035

Bisschoppen oefenen dit gezag niet als individu uit, maar oecumenische concilies doen dat wel^[2]“De aan de Kerk beloofde onfeilbaarheid is ook aanwezig in het lichaam van de bisschoppen wanneer zij, samen met de opvolger van Petrus, het hoogste leergezag uitoefenen”, vooral in een oecumenisch concilie.” —CCC n. 891 evenals de paus wanneer hij onfeilbaar de waarheid definieert. Welke uitspraken van beide worden als onfeilbaar beschouwd...

…wordt duidelijk uit de aard van de documenten, de aandrang waarmee een lering wordt herhaald, en de manier waarop deze wordt uitgedrukt. - Congregatie voor de Geloofsleer, Donum veritatis n. 24

Het leergezag van de kerk wordt het vaakst uitgeoefend in magistrale documenten zoals apostolische brieven, encyclieken, enz. En zoals eerder gezegd, wanneer de bisschoppen en de paus in hun gewone leergezag spreken door middel van preken, toespraken, collegiale verklaringen, enz., worden deze ook als leerstellig onderwijs beschouwd, zolang ze leren wat "is overgeleverd" (dwz ze zijn niet onfeilbaar).

Er zijn echter belangrijke kanttekeningen.

 

De grenzen van het leergezag

Met het huidige pontificaat als voorbeeld...

... als u zich zorgen maakt over enkele uitspraken die paus Franciscus in zijn recente interviews heeft afgelegd, is dat geen ontrouw of een gebrek aan Romanitisch om het niet eens te zijn met de details van enkele van de interviews die zonder de manchet werden gegeven. Als we het niet eens zijn met de Heilige Vader, doen we dat natuurlijk met het diepste respect en nederigheid, ons ervan bewust dat we misschien gecorrigeerd moeten worden. Voor pauselijke interviews is echter evenmin de instemming van het geloof vereist exathedra uitspraken of die interne onderwerping van geest en wil die wordt gegeven aan die uitspraken die deel uitmaken van zijn niet-onfeilbare maar authentieke leergezag. —Fr. Tim Finigan, docent sacramentele theologie aan het St. John's Seminary, Wonersh; van De hermeneutiek van de gemeenschap, "Instemming en pauselijk leergezag", 6 oktober 2013; http://the-hermeneutic-of-continuity.blogspot.co.uk

Hoe zit het dan met de actualiteit? Heeft de kerk een taak om deze aan te pakken?

Aan de Kerk behoort het recht altijd en overal de moraal aan te kondigen principes, met inbegrip van die welke betrekking hebben op de sociale orde, en om een ​​oordeel te vellen over alle menselijke aangelegenheden voor zover dit vereist is door de fundamentele rechten van de menselijke persoon of het heil van zielen. —CCC, zn. 2032

En opnieuw,

Christus begiftigde de herders van de Kerk met het charisma van onfeilbaarheid op het gebied van geloof en moraal. CCC, zn. 80

Waartoe de Kerk niet de autoriteit heeft, is een gezaghebbende uitspraak doen over noodzakelijkerwijs de beste manier om zaken te regelen die betrekking hebben op de sociale orde. Neem bijvoorbeeld de kwestie van 'klimaatverandering'.

Hier zou ik nogmaals willen zeggen dat de Kerk niet de pretentie heeft om wetenschappelijke vraagstukken op te lossen of de politiek te vervangen. Maar ik wil een eerlijk en open debat aanmoedigen, zodat bepaalde belangen of ideologieën het algemeen welzijn niet schaden. -PAUS FRANCISCUS, Laudato si ', n. 188

... De kerk heeft geen specifieke expertise in wetenschap ... de kerk heeft geen mandaat van de Heer om zich uit te spreken over wetenschappelijke zaken. Wij geloven in de autonomie van de wetenschap. —Cardinal Pell, Religious News Service, 17 juli 2015; religienews.com

Over de vraag of men moreel verplicht is om een ​​vaccin te nemen, ook hier kan de kerk alleen een moreel leidend principe geven. De feitelijke medische beslissing om een ​​injectie te nemen is een kwestie van persoonlijke autonomie, waarbij rekening moet worden gehouden met de risico's en voordelen. Daarom stelt de Congregatie voor de Geloofsleer (CDF) expliciet:

…alle vaccinaties die als klinisch veilig en effectief worden erkend, kunnen naar eer en geweten worden gebruikt…Tegelijkertijd maakt de praktische rede duidelijk dat vaccinatie in de regel geen morele verplichting is en dat daarom het moet vrijwillig zijn… Bij gebrek aan andere middelen om de epidemie te stoppen of zelfs te voorkomen, is het algemeen belang kan aanbevelen vaccinatie…- "Opmerking over de moraliteit van het gebruik van sommige anti-Covid-19-vaccins", nr. 3, 5; vaticaan.va; een “aanbeveling” is niet hetzelfde als een verplichting

Vandaar dat toen paus Franciscus een televisie-interview gaf waarin stond... 

Ik geloof dat moreel gezien iedereen het vaccin moet nemen. Het is de morele keuze omdat het over uw leven gaat, maar ook over het leven van anderen. Ik begrijp niet waarom sommigen dat zeggen dit zou een gevaarlijk vaccin kunnen zijn. Als de doktoren u dit presenteren als iets dat goed zal gaan en geen speciale gevaren heeft, waarom zou u het dan niet nemen? Er is een suïcidale ontkenning die ik niet zou weten uit te leggen, maar vandaag moeten mensen het vaccin nemen. -PAUS FRANCISCUS, interview  voor het nieuwsprogramma TG5 van Italië, 19 januari 2021; ncroline.com

...hij uitte een persoonlijke mening, dat is niet bindend voor de gelovigen, aangezien hij heel snel buiten zijn gewone leergezag stapt. Hij is noch een arts, noch een wetenschapper met de bevoegdheid om te verklaren (vooral aan het begin van de introductie van het medicijn) dat deze injecties zonder "bijzondere gevaren" zijn of dat de dodelijkheid van het virus zodanig was dat men verplicht was.^[3]De wereldberoemde bio-statisticus en epidemioloog, prof. John Iannodis van Standford University, publiceerde een paper over het sterftecijfer van COVID-19 door infectie. Hier zijn de op leeftijd gestratificeerde statistieken:

0-19: .0027% (of een overlevingspercentage van 99.9973%)
20-29 014% (of een overlevingspercentage van 99.986%)
30-39 031% (of een overlevingspercentage van 99.969%)
40-49 082% (of een overlevingspercentage van 99.918%)
50-59 27% (of een overlevingspercentage van 99.73%)
60-69 59% (of een overlevingspercentage van 99.31%) (Bron: medrxiv.org) Integendeel, de gegevens hebben hem tragisch ongelijk bewezen.^[4]cf. de tol; Franciscus en het grote scheepswrak 

Hier is een duidelijk geval waarbij het "ware leergezag" niet van toepassing is. Als paus Franciscus een weersvoorspelling geeft of de ene politieke oplossing boven de andere steunt, is men niet noodzakelijkerwijs gebonden aan zijn persoonlijke mening. Een ander voorbeeld was de goedkeuring door Franciscus van het klimaatakkoord van Parijs. 

Beste vrienden, de tijd dringt! ... Een koolstofprijsstellingsbeleid is essentieel als de mensheid de hulpbronnen van de schepping verstandig wil gebruiken ... de effecten op het klimaat zullen catastrofaal zijn als we de drempel van 1.5 ºC overschrijden die in de doelstellingen van de Overeenkomst van Parijs is vastgelegd. —POPE FRANCIS, 14 juni 2019; Britbart.com

Is een COXNUMX-heffing de beste oplossing? Hoe zit het met het besproeien van de atmosfeer met deeltjes, zoals sommige wetenschappers voorstellen? En er dreigt een catastrofe (volgens Greta Thunberg zal de wereld over ongeveer zes jaar imploderen.^[5]huffpost. com ) Ondanks wat de media je vertellen, is er niet een consensus;^[6]cf. Klimaatverwarring en Klimaatverandering en de grote misleiding veel klimaatexperts en gerenommeerde wetenschappers weerleggen absoluut zowel de klimaathysterie als de pandemische hysterie die de paus massaal heeft omarmd. Op basis van hun expertise staan ​​ze volledig in hun recht om het respectvol oneens te zijn met de paus.^[7]Voorbeeld: St. Johannes Paulus II waarschuwde ooit voor "aantasting van de ozonlaag" [zie Wereldvredesdag, 1 januari 1990; vaticaan.va] de nieuwe hysterie van de jaren 90. Echter, de "crisis” doorgegeven en wordt nu beschouwd als een natuurlijke cyclus die werd waargenomen lang voordat de nu verboden “CFK's” die als koelmiddel werden gebruikt, zelfs werden gebruikt, en dat dit misschien een plan was om professionele milieuactivisten en chemische bedrijven rijk te maken. Ach, sommige dingen veranderen nooit. 

Klimaatverandering is om vele redenen een krachtige politieke kracht geworden. Ten eerste is het universeel; ons wordt verteld dat alles op aarde wordt bedreigd. Ten tweede roept het de twee krachtigste menselijke drijfveren op: angst en schuld ... Ten derde is er een sterke convergentie van belangen tussen de belangrijkste elites die het klimaat "verhaal" ondersteunen. Milieuactivisten zaaien angst en werven donaties; politici lijken de aarde te redden van de ondergang; de media hebben een velddag met sensatie en conflict; wetenschappelijke instellingen zamelen miljarden in aan beurzen, creëren geheel nieuwe afdelingen en wekken een voedende waanzin van enge scenario's op; het bedrijfsleven wil er groen uitzien en enorme overheidssubsidies krijgen voor projecten die anders economische verliezers zouden zijn, zoals windparken en zonnepanelen. Ten vierde ziet links de klimaatverandering als een perfect middel om rijkdom van geïndustrialiseerde landen te herverdelen naar de ontwikkelingslanden en de VN-bureaucratie. —Dr. Patrick Moore, Ph.D., mede-oprichter van Greenpeace; “Waarom ik een klimaatscepticus ben”, 20 maart 2015; Hartland

Gezien de manier waarop wereldleiders expliciet hebben verklaard dat “klimaatverandering” en “COVID-19” worden gebruikt Precies om rijkdom (dwz neo-communisme met een groene hoed) te herverdelen via een “Geweldige reset“, is de paus aantoonbaar gevaarlijk misleid, tot het punt waarop hij velen het gevoel heeft gegeven dat ze moreel verplicht zijn om een ​​injectie te nemen die nu aantoonbaar honderdduizenden mensen doodt en miljoenen meer verwondt.^[8]cf. de tol

… het is belangrijk op te merken dat de competentie van dergelijke leiders ligt in zaken die te maken hebben met “geloof, moraal en kerkelijke discipline”, en niet op het gebied van geneeskunde, immunologie of vaccins. Voor zover de vier bovengenoemde criteria^[9] (1) het vaccin zou bij zijn ontwikkeling helemaal geen ethische bezwaren mogen opleveren; 2) het moet zeker zijn van zijn effectiviteit; 3) het zou zonder enige twijfel veilig moeten zijn; 4) er zouden geen andere mogelijkheden moeten zijn om jezelf en anderen tegen het virus te beschermen. niet zijn nagekomen, kerkelijke verklaringen over vaccins vormen geen leer van de kerk en zijn niet moreel bindend voor de christengelovigen; het zijn eerder "aanbevelingen", "suggesties" of "meningen", aangezien ze buiten het bereik van de kerkelijke bevoegdheid vallen. —Rev. Joseph Iannuzzi, STL, S. Th.D., nieuwsbrief, herfst 2021

Het moet gezegd dat pausen fouten kunnen en zullen maken. Onfeilbaarheid is voorbehouden exathedra (“van de stoel” van Petrus). Geen enkele paus in de geschiedenis van de kerk heeft ooit ex katheder fouten - een bewijs van de belofte van Christus: "Als de Geest van de waarheid komt, zal hij je de weg wijzen in de hele waarheid." ^[10]John 16: 13 Het volgen van “het ware leergezag” betekent dus niet instemmen met elk woord dat uit de mond van een bisschop of paus komt, maar alleen dat wat binnen hun gezag ligt.

Onlangs verklaarde paus Franciscus in zijn algemene audiëntie:

…laten we denken aan degenen die het geloof hebben verloochend, die afvalligen zijn, die de vervolgers van de kerk zijn, die hun doop hebben ontkend: zijn deze ook thuis? Ja, deze ook. Allemaal. De godslasteraars, allemaal. Wij zijn broers. Dit is de gemeenschap der heiligen. — 2 februari, katholiekenieuwsagentschap.com

Deze opmerkingen lijken op het eerste gezicht in tegenspraak te zijn met de leer van de kerk en ons duidelijke vermogen om de gemeenschap met zowel God als de heiligen te verliezen door zonde, laat staan ​​een opzettelijke verzaking van onze doop. Pater Roch Kereszty, een cisterciënzer monnik en gepensioneerd theologieprofessor aan de Universiteit van Dallas, merkte snel op dat dit "een vaderlijke vermaning was, geen bindend document". Met andere woorden, er kunnen zelfs fouten worden gemaakt in het gewone leergezag van de paus die toekomstige verduidelijking vereisen, wat Fr. Kereszty pogingen,^[11]katholiekenieuwsagentschap.com of zelfs broederlijke correctie van collega-bisschoppen.

En toen Kefas naar Antiochië kwam, verzette ik me tegen hem in zijn gezicht omdat hij duidelijk ongelijk had... toen ik zag dat ze niet op de goede weg waren in overeenstemming met de waarheid van het evangelie, zei ik tegen Kefas in het bijzijn van iedereen: "Als u, hoewel een jood, leeft als een heiden en niet als een jood, hoe kunt u de heidenen dwingen om als joden te leven?” (Gal 2: 11-14)

En daarom,

... als het enige ondeelbare leergezag van de Kerk dragen de paus en de bisschoppen in eendracht met hem de zwaarste verantwoordelijkheid dat er geen dubbelzinnig teken of onduidelijke leerstelling van hen komt, waardoor de gelovigen in de war raken of hen in slaap sussen in een vals gevoel van veiligheid. —Gerhard Ludwig Kardinaal Müller, voormalig prefect van de Congregatie voor de Geloofsleer; Eerste dingen, April 20, 2018

 

De gevaren waarmee we worden geconfronteerd

Er is momenteel veel spanning en verdeeldheid in de kerk, niet alleen over de huidige pandemie, maar ook over de leerstellingen van de kerk. Hoewel lichamelijke gezondheidskwesties belangrijk zijn, geloof ik dat Onze Lieve Vrouw zich het meest bezighoudt met kwesties van de ziel. 

Zo heeft een van de belangrijkste kardinalen op de komende synode voorgesteld om homoseksuele handelingen niet langer als zonde te beschouwen.^[12]katholieke cultuur.org Dit is een duidelijke afwijking van 2000 jaar magistrale leer over ‘geloof en moraal’ en maakt geen deel uit van ‘het ware leergezag’. Het zijn dit soort veranderingen die door deze kardinaal en verschillende Duitse bisschoppen worden voorgesteld en dat is precies wat Onze Lieve Vrouw ons heeft opgeroepen te verwerpen en niet volgen.

Een ander gevaar is het aanhoudende gemompel dat suggereert dat de verkiezing van paus Franciscus ongeldig was. Sommigen hebben geprobeerd te debatteren dat de zogenaamde "St. Gallen's maffia", gevormd tijdens de verkiezing van Benedictus, maar ontbonden tijdens Francis'', was actief in het beïnvloeden van de uitkomst van beide verkiezingen op een zodanige manier dat het proces canoniek ongeldig werd (zie Was de verkiezing van paus Franciscus ongeldig?). Anderen hebben gezegd dat het aftreden van Benedictus niet correct in het Latijn was verwoord, en daarom blijft hij de ware paus. Als zodanig, zo stellen ze, vertegenwoordigt Benedictus "het ware leergezag" van de kerk. Maar deze argumenten zijn verworden tot details die waarschijnlijk een toekomstig concilie of paus zouden vereisen om op te lossen als hun argumenten in de eerste plaats enige verdienste hadden. Ik zal hierover eenvoudig afsluiten met twee punten. 

De eerste is dat geen enkele kardinaal die in de conclaven heeft gestemd, inclusief de meest “conservatieve”, zelfs maar zoveel heeft gezinspeeld dat beide verkiezingen ongeldig waren. 

De tweede is dat paus Benedictus expliciet en herhaaldelijk heeft verklaard wat zijn bedoelingen waren:

Er bestaat absoluut geen twijfel over de geldigheid van mijn ontslag uit de Petrine-bediening. De enige voorwaarde voor de geldigheid van mijn ontslag is de volledige vrijheid van mijn beslissing. Speculaties met betrekking tot de geldigheid ervan zijn gewoon absurd… [Mijn] laatste en laatste taak [is] om [paus Franciscus '] pontificaat te steunen met gebed. —POPE EMERITUS BENEDICT XVI, Vaticaanstad, 26 februari 2014; Zenit.org

En nogmaals, in Benedicts autobiografie vraagt ​​pauselijke interviewer Peter Seewald expliciet of de gepensioneerde bisschop van Rome het slachtoffer was van 'chantage en samenzwering'.

Dat is allemaal complete onzin. Nee, het is eigenlijk een eenvoudige zaak ... niemand heeft geprobeerd me te chanteren. Als dat was geprobeerd, zou ik niet zijn gegaan omdat je niet mag vertrekken omdat je onder druk staat. Het is ook niet zo dat ik zou hebben geruild of wat dan ook. Integendeel, het moment had - dank zij God - het gevoel de moeilijkheden te hebben overwonnen en een gemoedsstemming. Een stemming waarin je echt de touwtjes in handen zou kunnen geven aan de volgende persoon. -Benedictus XVI, Laatste testament in zijn eigen woorden, met Peter Seewald; p. 24 (Bloomsbury Publishing)

Sommigen zijn zo van plan Franciscus te onttronen dat ze bereid zijn te suggereren dat paus Benedictus hier gewoon ligt - een virtuele gevangene in het Vaticaan. Dat Benedictus, in plaats van zijn leven te geven voor de waarheid en de kerk van Christus, liever ofwel zijn eigen schuilplaats zou redden, of op zijn best een geheim zou beschermen dat meer schade zou aanrichten. Maar als dat het geval was, zou de bejaarde emeritus paus een ernstige zonde begaan, niet alleen omdat hij liegt, maar ook omdat hij in het openbaar een man steunt die hij weet standaard een antipaus zijn. Verre van de kerk in het geheim te redden, zou Benedict haar in groot gevaar brengen.

Integendeel, paus Benedictus was heel duidelijk in zijn laatste algemene audiëntie toen hij zijn ambt neerlegde:

Ik draag niet langer de macht van het bestuur van de kerk, maar in dienst van het gebed blijf ik als het ware in de ruimte van de heilige Petrus. —27 februari 2013; vaticaan.va 

Nogmaals, acht jaar later, bevestigde Benedictus XVI zijn ontslag:

Het was een moeilijke beslissing, maar ik nam het met mijn volle geweten en ik geloof dat ik het goed heb gedaan. Sommige van mijn vrienden die een beetje 'fanatiek' zijn, zijn nog steeds boos; ze wilden mijn keuze niet accepteren. Ik denk aan de complottheorieën die erop volgden: degenen die zeiden dat het vanwege het Vatileaks-schandaal was, degenen die zeiden dat het vanwege de conservatieve Lefebvrian-theoloog Richard Williamson was. Ze wilden niet geloven dat het een bewuste beslissing was, maar mijn geweten is helder. —28 februari 2021; vaticaannieuws.va

Dit wil allemaal zeggen dat we een paus zouden kunnen hebben, als we hebben gehad in het verleden, die zijn pausdom verkoopt, kinderen verwekt, zijn persoonlijke rijkdom vergroot, misbruik maakt van zijn privileges en misbruik maakt van zijn gezag. Hij zou modernisten kunnen benoemen op belangrijke posten, Judases om aan zijn tafel te gaan zitten, en zelfs Lucifer tot de Curia. Hij kon naakt dansen op de muren van het Vaticaan, zijn gezicht tatoeëren en dieren projecteren op de gevel van de Sint-Pietersbasiliek. En dit alles zou tumult, onrust, schandaal, verdeeldheid en verdriet bij verdriet veroorzaken. En het zou de gelovigen op de proef stellen of hun geloof in de mens of in Jezus Christus is. Het zou hen op de proef stellen om zich af te vragen of Jezus echt meende wat Hij beloofde - dat de poorten van de hel Zijn Kerk niet zouden overweldigen, of dat ook Christus een leugenaar is.

Het zou hen testen of ze nog zouden volgen het ware leergezag, zelfs ten koste van hun leven. 

---

Mark Mallett is de auteur van Het Nu Woord en De laatste confrontatie en medeoprichter van Countdown to the Kingdom. 

 

Gerelateerd lezen

Over wie de autoriteit heeft om de Schrift te interpreteren: Het fundamentele probleem

Over het primaat van Peter: De voorzitter van Rock

Over heilige traditie: De zich ontvouwende pracht van waarheid