Luisa – A tormenta na Igrexa

Noso Señor Xesús Luisa Piccarreta o 7 de marzo de 1915:

Paciencia, coraxe; non te desanimes! ¡Se soubeses canto sufro para [ter que] castigar aos homes! Pero a ingratitude das criaturas obrígame a facelo: os seus enormes pecados, a súa incredulidade, a súa vontade de case desafiarme... E isto é o de menos... Se vos falase do lado relixioso... cantos sacrilexios! Cantas rebeldías! Cantos se fan pasar por meus fillos, mentres son os meus máis feroces inimigos! Cantos fillos falsos son usurpadores, interesados ​​e incrédulos. Os seus corazóns son sentinas de vicio. Estes nenos serán os primeiros en facer a guerra contra a Igrexa; tentarán matar á súa propia nai... Ai, cantos deles xa están a piques de saír ao campo! Agora hai guerra entre os gobernos; pronto farán a guerra contra a Igrexa, e os seus maiores inimigos serán os seus propios fillos... O meu corazón está esnaquizado pola dor. A pesar de todo, deixarei pasar esta tormenta e lavar a faz da terra e as igrexas polo sangue dos mesmos que as mancharon e contaminaron. Ti tamén, únete á miña dor, ora e ten paciencia ao ver pasar esta tormenta.

Imprimir amigable, PDF e correo electrónico
Posta en Luisa Piccarreta, Mensaxes.