Mała Maryjo – Miłość przenika

Jezus do Mała Marysia 21 lutego 2024 r .:

„Stawać się znakiem Bożym” (Czytania mszalne: Jon 3:1-10, Psalm 50, Łk 11:29-32)

Moja mała Mario, podczas pierwszego czytania w wielkim mieście Niniwie podnosi się krzyk. Jonasz ostrzega: „Okażcie skruchę, bo w ciągu czterdziestu dni miasto zostanie zniszczone”. Mieszkańcy słuchają i przyjmują jego wołanie, a król i obywatele, wielcy i mali, bogaci i biedni, czynią pokutę, noszą wory i poszczą, ale przede wszystkim naprawiają swoje grzechy, odwracając swoje serca od zła. To jest ofiara miła Bogu – nie to, że człowiek rozdziera swoje szaty i składa ofiary, ale że się nawraca, że zmienia swoje serce ze złego na dobre. Gdy zmieni się serce człowieka, zmienia się całe jego zachowanie i życie, kierując się ku dobru. W obliczu skruchy Niniwy Bóg cofa swą rękę, która była gotowa ją uderzyć, i cofa wszelki zamiar zniszczenia.

Ileż dzisiaj przekazywanych jest orędzi, ile autentycznych proroctw, które w imię Boga powiadamiają o czasach zapowiadających wielkie oczyszczenie, które już ma miejsce. Jeśli ludzie nawrócą się, jeśli zwrócą swój wzrok na Ojca Niebieskiego, zapowiedziane kary zostaną cofnięte. Gdyby wielu dokonało zadośćuczynienia, wiele z tych ostrzeżeń byłoby ograniczonych i złagodzonych. Jeśli jednak nie nastąpi żadna zmiana, proroctwa te spełnią się w całej pełni. Proroctwo, nawet jeśli jest prawdziwe, jest zawsze względne i uwarunkowane zachowaniem i reakcją człowieka.

To nie Bóg chce kary, ale staje się ona konieczna dla zbawienia człowieka. Ojciec Najświętszy zawsze interweniuje i działa napędzany miłością w każdym działaniu, a nawet Jego sprawiedliwość wywodzi się z Jego miłości, aby pomagać ludziom, aby nie byli rozproszeni, aby się nie zgubili. Jego stanowiskiem jest zawsze dawanie cierpienia i pokuty w celu zbawienia. Przypomina to sytuację, gdy dziecko ma wpaść w przepaść; aby nie upadło i nie umarło, tak jak rodzic musi mocno go chwycić, aby zapobiec upadkowi, tak samo czyni Ojciec ze swoimi stworzeniami.

Dlaczego ludzie się nie nawracają? Ponieważ nie wierzą, nie mają wiary. Mówią, że potrzebują znaków dla swojej wiary, nie rozumiejąc, że Bóg dał już najwyższy znak w swoim Synu, ukrzyżowanym i zmartwychwstałym. Teraz prosi, abyście wy sami, żyjąc swoim krzyżem i zmartwychwstaniem, wszczepieni w Chrystusa, stali się znakami dla swoich bliźnich, aby jeszcze uwierzyli. Każdy z Was, który się nawraca, staje się niezbędny dla każdego, stając się znakiem światła emanującym blaskiem, który rozświetla ciemność dookoła.

Rozważajcie, jak przy zaledwie dwunastu osobach w [pod względem] apostołów nastąpiła eksplozja całkowicie pogańskiego świata, który zwrócił się ku boskiej rzeczywistości w jedynym Bogu i Panu.

Kiedy człowiek zmienia swoje serce i naprawia swoją złą przeszłość? Kiedy uczą się kochać, kiedy miłość przenika, kiedy dochodzi do spotkania z własnym Panem i znając Go, człowiek kocha Go miłością, która w sercu ma pierwszeństwo i odrzuca resztę, która do Niego nie należy, to, co jest zbyteczne, próżne i sprzeczne z Nim.

W miłości Boga odkrywasz cenny skarb, który nadaje autentyczną wartość temu, czego należy szukać i czego należy doświadczyć, oraz zdobywasz siłę, aby odeprzeć i pokonać wszelkie zło, każdą pokusę i grzech, który wcześniej cię więził. Dopiero wtedy jest znak. Utożsamiani z Chrystusem ukrzyżowanym i zmartwychwstałym, przyjmujecie Jego orędzie i wzywacie swoich braci i siostry, mając jasność i siłę, aby wezwać ich do nawrócenia, nie tylko na czasy przepowiedziane w proroctwach o różnych zapowiadanych karach, ale już własnego, osobistego osądu, dotyczącego indywidualnego życia każdej osoby, która potrzebuje zbawienia na wieczność.

Błogosławię Cię.

Opublikowany w Mała Marysia, Wiadomości.

Dlaczego „Mała Marysia”?

W 1996 roku anonimowa kobieta w Rzymie, zwana „Małą Marią” (Mały Maria) zaczął otrzymywać określenia znane jako „Krople Światła” (Gocce di Luce), z czego znani włoscy wydawcy Edycja Segno wydał 10 tomów w formie książkowej, ostatni z 2017 r., choć przekazy są w toku. Jedyna informacja o odbiorcy jest taka, że jest ona prostą gospodynią domową i matką, żyjącą w biedzie i ukryciu. Lokucje przypisywane Jezusowi to przede wszystkim katechezy na temat czytań mszalnych danego dnia, ale czasami nawiązują do wydarzeń zewnętrznych. Dla tych, którzy są zaznajomieni z katolicką literaturą mistyczną epoki nowożytnej, ton i wysoce strukturalna, gęsta treść biblijna przypomina długie pedagogiczne dyskursy Pana, które można znaleźć w pismach Luizy Piccarrety, Marii Valtorty czy Don Ottavio Michelini.

___________________________

Wprowadzenie do kropli światła (Gocce di Luce) napisany przez „Małą Marię” na zlecenie jej kierownika duchowego – przetłumaczony z języka włoskiego.

Ave Maria!

28 maja 2020 r.

Piszę ten list w posłuszeństwie mojemu duchowemu ojcu, który wielokrotnie prosił mnie o wyjaśnienie historii „Kropli Światła” (Gocce di Luce), czyli jak to się wszystko zaczęło.

Jaka jest historia „Kropli światła”? Pierwsze pytanie, jakie sobie zadałem, brzmi: „Dlaczego ja, Panie? W jaki sposób to duchowe zjawisko trafia do mojego serca?”

W pełni czasu udało mi się to opisać, jak jest to dla mnie możliwe i jak obecna jest pomoc Boża.

Zaczęło się tak. Przez wiele lat wcześniej, po, można powiedzieć, ponownym odkryciu wiary, po okresie oddalenia we wczesnej młodości, a potem głębszym spotkaniu z osobą Jezusa, zdarzało mi się, że w modlitwie przed świętymi obrazami , w kościołach, przy grobach świętych lub gdy modlitwa była intensywna, intymna, szczególnie podczas rozważania tajemnic Męki Pańskiej, mowa innego wchodziła do mojego serca. Była to także odpowiedź na moje pytania i zrozumiałem, że musiało to pochodzić z czegoś ze sfery ducha.

Starałem się jednak nie przywiązywać wagi do tego zjawiska i pozostawić je na boku, nie przywiązując do niego żadnej wagi. Gdy ta chwila minęła, próbowałem zapomnieć i pomyślałem, że to autosugestia. Później jednak, ponieważ trwało to nadal, zacząłem o tym myśleć, więc poszedłem prosić księdza o oświecenie. Jednak po nakreśleniu problemu powiedziano mi, że jestem chora i że powinnam udać się do specjalisty w tej dziedzinie, który mi powiedział, że dręczy mnie diabeł i dlatego potrzebuję błogosławieństw i egzorcyzmów.

I poszłam za radami różnych księży, ale nic złego nie wyszło – ani z mojej psychiki, ani od tego złego, i powtarzałam sobie: „Panie, czego chcesz ode mnie? Jeśli to wszystko nie jest Twoje, zabierz to ode mnie”. Myślę, że oświecony, zacząłem wtedy rozmawiać, rozmawiać z Jezusem w Eucharystii i powiedziałem: „Tu, w Eucharystii, jest tylko Bóg i dlatego nie ma żadnego oszustwa”. A przyjmując Go, mówiłem: „Panie, nic nie słyszę. Pozwól mi usłyszeć, odpowiedz mi, daj mi zrozumieć.”

I tak, prawie nie zdając sobie z tego sprawy, w bardzo naturalny sposób przygotowywałam się do słuchania, zostawiając swoje serce w ciszy, aby On miał całą przestrzeń i uwagę, i zaczęłam słuchać krótkich rozmów – podobnych do myśli, które to słowa podsunięte w sercu – myśl, która mówi: ona przemawia i rozumiem, czy jest to głos męski, czy żeński, czy jest to Jezus, czy czasem Matka Boża, czy święty. To myśl, która wyraża siebie i kocha.

Komunia po Komunii rozmowy stawały się coraz dłuższe, a ja stawałam się coraz bardziej skłonna do przyjmowania, jak dziecko, które uczy się najpierw małymi, krótkimi słowami, a które w miarę wzrostu zrozumienia może przejść do bardziej rozbudowanych i pełnych dialogów.

Podczas Mszy św., kiedy słucham Słowa Świętego, biedna kobieta małej wiary, zmartwiona, mówi we mnie: „Ale co można powiedzieć o tym słowie?” Jednak pod koniec czytania Pan rozpoczyna już swoje nauczanie, niemniej jednak zawsze pozostawia mi swobodę słuchania Go i przyjęcia Go (w zależności od mojego stanu umysłu i tego, czy chcę słuchać homilii księdza), czy też nie, ponieważ może to być dla mnie niemożliwe ze względu na wydarzenia lub ludzi.

Ten głos nigdy nie oddala mnie od tego, czego doświadczam. Następuje Msza Święta. On mówi, a ja słucham, uczestniczę. Jedynie podczas konsekracji panuje cisza adoracji. Zdarzało mi się – często, ale nie zawsze – w zależności od pewnych okresów, że trudno było mi dotrzeć do ołtarza, przyjąć Jezusa, a kiedy widziałem innych spokojnie stojących w kolejce, czasami odczuwałem dręczenie. Walczę, jestem powalony przez rodzaj walki i prawie próbuję uciekać. Meta przyjęcia Komunii wydaje się tak odległa; Staram się jak najbardziej ukryć swój dyskomfort, zaczerwieniony i spocony, jak ktoś, kto dokonał wielkiego zwycięstwa, i ofiaruję Panu moje upokorzenie. Przybywszy, przyjmując Go, z radością mówię do Niego: „Tym razem zrobiliśmy to ponownie”. Albo ponieważ odległość jest dla mnie zbyt uciążliwa – nawet jeśli to tylko kilka metrów – mówię do Niego z daleka: „Pomóż mi, aby nikt nie zauważył”. Dlatego o wiele bardziej lubię bardziej kameralne Msze w dni powszednie niż wielkie celebracje pośród tłumów.

Ile razy mówiłam sobie: „Nie, nie dzisiaj, zostanę w pozycji siedzącej, żeby nie musieć mierzyć się z tak wielkim dyskomfortem i zmaganiem się”, ale wtedy ktoś silny mnie popycha, czuję się jak tchórz w stosunku do mojej Miłości i idę. Gdy tylko przyjmuję Komunię, ofiarowuję Mu moje intencje, a On je przyjmuje i błogosławi, po czym zaczyna: „Moja mała Maryjo”. To jest jak deszcz, spadająca na mnie lawina, która potwierdza dyskurs, który rozpoczął się już wcześniej podczas Mszy św., pogłębia go, wzmacnia.

Wlewa we mnie rzekę, której nie jestem w stanie w pełni powstrzymać. Treść zapisana później jest jej wierna: usłyszane są te słowa, ale nie wszystkie. Nie zawsze potrafię je całkowicie i bezbłędnie rozpoznać, tak jak mi mówiono, i nie byłbym w stanie zachować ich w sercu i pamięci, gdyby nie łaska Boża, która mnie wspierała i przypominała.

Jezus w Eucharystii dostosowuje się do naszych możliwości i zdolności poznawczych oraz do rytmu liturgii, chociaż Jego mowa trwa w sercu nawet w czasie, który powinien być milczeniem dziękczynienia. Niestety, temu ostatniemu towarzyszy mnóstwo roztargnienia, wspólne szemranie, wiele ludzkich słów, ale są też zapowiedzi księdza, które to przerywają. Aby taki skarb zatrzymać i nie rozproszyć, trzeba go w sobie rozważać przez całą drogę do domu, aby móc go wierniej przepisać i uciec z kościoła, jak po Mszy wszystko – hałas , pozdrowienia – sprawia, że o tym zapominasz, podczas gdy Jezus jest wciąż w twoim sercu, już zapomniany.

Bóg objawia się w ciszy i często medytowanie i pozostawanie zamkniętym w Jego intymności jest męką, podczas gdy wokół panuje rozproszenie i hałas, a trzeba walczyć, pozostając na uboczu, podczas gdy zamiast tego dobre dusze często przychodzą, aby wam nieustannie przeszkadzać, w aby z tobą porozmawiać. Jak dobry jest Pan, który w tym wszystkim udziela pomocy i łask dla zachowania swego dzieła, którego celem jest właśnie nauczenie, że nawet ponad wspólnotową modlitwą i wspólnotą, Ten, który jest Bogiem zakochanym w swoich stworzeniach, którymi jesteśmy wszyscy , pragnie intymności i komunii.

Pisałem to wszystko [te lokacje] już od 25 lat, kiedy wracam do domu po Mszy św. chwiejnymi autobusami, siedzę na schodach kościoła i jestem podejrzliwie obserwowany, chowam się w łazience lub biegnę, żeby wrócić do domu i zamykam się w swoim pokoju, z dala od naglących wymagań rodzina puka uparcie, prosząc o moje usługi i obiad.

Mówiłem sobie tysiące razy: „Ale dlaczego ja, Panie? Dobrze wiesz, że nie jestem święty”. Kiedy czytam historie niektórych świętych, wzdrygam się i mówię: „Jaka przepaść jest między mną a nimi!” Nie jestem ani lepszy, ani gorszy od innych, jestem po prostu zwyczajną osobą, w której patrząc na mnie nie zauważylibyście niczego innego. Nawet się do tego nie nadaję. Nie uczyłem się niczego na ten temat poza małą katechezą, którą miałem jako dziecko. Nie mam [specjalny] oznacza: tylko piszę, nie używam i nie mam komputerów; do tej pory nie miałem nawet telefonu komórkowego ani niczego, można powiedzieć, bardziej technologicznego. Czytałem o tym, co zostało opublikowane, ale tylko tak, jak przekazał mi mój duchowy ojciec.

Są dusze piękniejsze, bardziej ofiarne i mające większe zasługi – dusze święte. Mam wiele wad. Nadal narzekam, gdy nie wszystko idzie tak, jak bym chciał.

Dlaczego ja? Myślę, że dzieje się tak właśnie dlatego, że jestem nikim. Świat mnie nie widzi. Nie mam nic do zaprezentowania, nawet cnót i zasług, co oznacza, że tylko Bóg może mnie wybrać i wywyższyć. Kto mógłby pisać takie rzeczy w takich ilościach? Jestem tylko biedną i nieświadomą osobą. Byłam dopiero gospodynią domową i myślę, że Bóg chce powiedzieć do mnie i do wszystkich: „Nie przychodzę po tych, którzy już są święci, ale przychodzę po biednych grzeszników – ograniczonych, słabych, ale kochanych”. Nie przychodzi do mnie i do was dlatego, że na to zasługujemy, ale dlatego, że jesteśmy w potrzebie i do mnie, wśród wielu, którzy otrzymują inne charyzmaty, daje taki, w którym przychodzi i mówi: „Ten dar daję wam, aby powiedzieć, że chciałbym to zrobić z każdym z was”.

Nazywam to [jej lokucje] pamiętnikiem, którego początek rozpoczął się w 1996 roku, w pierwszych latach „Kropli światła”, w którym Pan inicjował dyskurs o jedności i przyjaźni, ale który chce ofiarować każdemu. Wzywa nas na spotkanie, do nawiązania relacji, gdyż [On i] abyśmy się poznali, aby komunikować się poprzez wzajemne uczestnictwo, co oznacza, że dojdziemy do zespolenia, pełnej miłości intymności.

Dialogi są powtarzalne, tak jak miłość, która nigdy się nie męczy, jest powtarzalna i uwielbia mówić: „Kocham cię”. Oznacza to zrozumienie, jak On, wchodząc w kontakt jeden na jednego, chce podbić twoje serce, a kiedy zostanie ono zdobyte, następuje wieczne wesele. Jeśli to spotkanie nie nastąpi wcześniej, jeśli nie będzie uprzedniego słuchania, wówczas nie będzie trzymania się Jego nauczania. Następnie sprawy idą od „ty” [liczba pojedyncza] Tobie" [liczba mnoga], ponieważ [więcej] dzieci rodzi się w związku pełnym miłości, które muszą doświadczyć tej samej zażyłości, aby w nich uczestniczyć.

I nadal naucza, zgłębiając i wzbogacając Ewangelię, gdyż – jak sam mówi – mądrość Boża jest nieskończona, podobnie jak Jego wiedza. To, co Jezus przychodzi do mnie, aby mi powiedzieć, jest skierowane do wszystkich: mówi to także do ciebie i każda osoba jest „małą Maryją”. Jeśli zbierzemy tak wiele i takich kropel światła, oświetlimy nimi naszą duszę.

Przedstawia mi się rzeczywiście Boga, który zmartwychwstał i zwyciężył, ale tu jeszcze ukrzyżowany, Bóg źle traktowany i nie kochany tak, jak by chciał, zwłaszcza przez swój Kościół, i dlatego zwraca się szczególnie do kapłanów , aby nabyły tej zażyłości z Panem i na nowo odkryły doświadczenie macierzyństwa Matki Bożej.

Staną się nie tylko świętymi, ale twórcami dusz, prawdziwymi ojcami niezliczonych dzieci w Duchu, aby doprowadzić do nowego zrodzenia Kościoła na wzór Boskiego Serca Jezusa i Niepokalanego Serca Maryi, tak jak tego pragną.

„Krople Światła” – jeszcze jeden wielki dar miłosierdzia z nieba, od Boga, który niestrudzenie mówi do człowieka. Nie marnuj go i nie mów po prostu: „Och, jakie piękne są te słowa”, pozostawiając je zapomniane i nie przeżywane. To jest Jego dar, ale – wybacz moją dumę – w nim, zjednoczonym i przepełnionym, kryje się nie tylko radość otrzymania go dla dobra, jakie może przynieść: jest to również zapisane krwią ofiary mojego życia. Często walczę, ponieważ najpierw wpadam w kryzys; Zostaje przyćmiony i uciskany przez wroga i czasami wierzę, że to jego oszustwo, i dręczę się, prosząc Pana o przebaczenie, że pozwoliłem sobie pisać takie rzeczy. I gdybym nie miał kapłanów, którzy dawaliby mi światło i bierzmowanie, nie kontynuowałbym swojej działalności. Pociesza mnie posłuszeństwo, które mnie wyzwala; Robię to w ramach usługi. Jeśli zostanę poproszony o kontynuowanie, wysłucham i napiszę; gdybym poprosił, żebym przestał, zatrzymałbym się. Nie mam innego powodu niż chwała Boga i dobro moich braci i sióstr.

Dar ten kosztuje niezrozumienie i opuszczenie ze strony tych, od których oczekuje się miłości i wsparcia właśnie dlatego, że są oni bliskimi osobami, niezależnie od tego, czy podzielają tę samą wiarę, czy nie. Gdybyś tylko wiedział, co się w domu rozpętało, często w powiązaniu z publikacjami „Kropli Światła”. Ceną każdego miesiąca, przez te wszystkie lata, była gorzka, choć ukochana samotność. Jeżeli udało mi się [tylko] stanąć przy Jezusie w tym stanie i zebrać w Getsemani te krople Jego potu i krwi, to jestem niewiele warta, nad czym ubolewam. Pomóż mi dotrzymać Mu towarzystwa.

Zawsze powtarzam, że każdy z nas ma swoje miejsce na drodze życia Jezusa. Niektórzy w Jego świętym dzieciństwie, niektórzy w pracy w młodości, niektórzy w nauczaniu, z Nim w opiece i leczeniu chorych, niektórzy ukrzyżowani w łóżku. Moje małe miejsce jest w ogrodzie, obok Tego, który mnie podtrzymuje, i chociaż kiedyś ulegałem demoralizacji, zwłaszcza gdy czytałem niektóre opowiadania o żywotach świętych, co mnie zdumiewało, ale i przerażało taką wielkością i doskonałością, teraz powiedz: „Nie wszyscy rodzimy się, by być statkami lub liniowcami. Są też małe łódki.” Widzi je także Ojciec Niebieski. Jestem małą łódką i nie sądzę, że mogłabym być czymkolwiek innym, ale nawet małe łódki pływają i pływają po Bożym morzu, i one też muszą stawić temu czoła, niezależnie od tego, czy jest spokojnie, czy szaleją fale, i sprawić, by to samo przejście; lecz wszystkie łodzie, małe czy duże, kierują się do tego samego portu świętości.

Mam nadzieję, że przyniesie to dobro Twojej duszy i ściskam Cię z wielką miłością w Jezusie i Maryi. Modlę się za Ciebie: módl się za mnie.

Mała Marysia

Mało prawdopodobna dusza

Mężczyzna z Ameryki Północnej, który pragnie pozostać anonimowy, a którego nazwiemy Walter, był okropnie głośny, chełpliwy i kpił z wiary katolickiej, aż do wyrwania różańca matki z jej modlących się rąk i rozrzucenia go. na podłodze, przeszedł głębokie nawrócenie.

Pewnego dnia jego przyjaciel i współpracownik, Aaron, który niedawno przeszedł nawrócenie w Medziugorju, wręczył Walterowi księgę orędzi Maryi z Medziugorja. Zabierając ich ze sobą do Katedry Najświętszego Sakramentu podczas przerwy na lunch z pracy jako pośrednik w obrocie nieruchomościami, pożarł ich i szybko stał się innym człowiekiem.

Wkrótce potem oznajmił Aaronowi: „Jest decyzja, którą muszę podjąć w swoim życiu. Muszę zdecydować, czy poświęcić swoje życie Matce Bożej ”.

„To świetnie, Walter”, odpowiedział Aaron, „ale jest 9 rano i mamy pracę do wykonania. Porozmawiamy o tym później.

„Nie, muszę teraz podjąć tę decyzję” i Walter wyszedł.

Godzinę później wrócił do biura Aarona z uśmiechem na twarzy i powiedział: „Zrobiłem to!”

"Co zrobiłeś?"

„Poświęciłem swoje życie Matce Bożej”.

Tak zaczęła się przygoda z Bogiem i Matką Bożą, o której Walter nigdy nie marzył. Kiedy Walter jechał pewnego dnia z pracy do domu, intensywne uczucie w klatce piersiowej, jak zgaga, która nie bolała, nagle go ogarnęło. To było uczucie przyjemności tak silne, że zastanawiał się, czy dostanie ataku serca, więc zjechał z autostrady. Wtedy usłyszał głos, który uważał za Boga Ojca: „Matka Boża wybrała cię na narzędzie Boga. Przyniesie ci wielkie próby i wielkie cierpienie. Czy chcesz to zaakceptować?” Walter nie wiedział, co to oznaczało – wiedział tylko, że proszono go, by został w jakiś sposób wykorzystany jako narzędzie Boga. Walter się zgodził.

Niedługo potem Matka Boża zaczęła do niego mówić, zwłaszcza po przyjęciu Komunii św. Walter słyszał jej głos poprzez wewnętrzne lokucje - słowami równie jasnymi dla niego jak jego własne - i zaczęła go prowadzić, kształtować i uczyć. Wkrótce Matka Boża zaczęła przez niego przemawiać do cotygodniowej grupy modlitewnej, która rosła i rosła.

Teraz te orędzia, które zachęcają, kształtują, rzucają wyzwanie i umacniają wierną resztkę tamtych czasów, czasów ostatecznych, są dostępne dla świata. Łącznie są one dostępne w książce: Ona, która wskazuje drogę: przesłania nieba na nasze burzliwe czasy i zostały gruntownie przestudiowane przez kilku księży i uznane za wolne od wszelkich błędów doktrynalnych i są z całego serca popierane przez emerytowanego arcybiskupa Ramóna C. Argüellesa z Lipy.

Dlaczego Eduardo Ferriera?

Urodzony w 1972 roku w Itajai w stanie Santa Catarina w Brazylii, Eduardo Ferreira znalazł obraz Matki Bożej z Aparecidy na dziedzińcu domu rodzinnego 6 stycznia 1983 roku. 12 października 1987 roku, cztery dni po pierwszej komunii, Eduardo i jego siostra Eliete modlili się przed tym obrazem, kiedy Eduardo zobaczył wyłaniające się z niego niebieskie światło i oświetlające pokój. 12 lutego 1988 roku miał swoją pierwszą wizję Matki Boskiej, widząc ją jak w grocie wypełnionej różami, trzymającą stopą węża. Następnie objawienia miały miejsce prawie codziennie do 1 stycznia 1996 roku, dwa miesiące po pierwszej wiadomości od Jezusa w szpitalu, w którym Eduardo pracował jako pielęgniarka.

Począwszy od lutego 1997 r. I trwają nadal, objawienia Eduardo Ferreirze miały miejsce regularnie 12 dnia każdego miesiąca, a także okazjonalnie w inne dni. Mniej więcej w tym samym czasie, kiedy otrzymał stygmaty 2 lutego 1996 r., Eduardo zetknął się z drugim wizjonerem, Alceu Martins Paz Junior (urodzonym w 1977 r.), Którego mistyczne doświadczenia obejmowały ujrzenie Dziewicy 9 lipca 1996 r. Dwóch chłopców rozpoczął wspólną ewangelizację, ale spotkał się ze znacznym sprzeciwem, a Eduardo otrzymał groźby śmierci, w tym od członków jego rodziny. Po okresie, w którym był faktycznie bezdomny, Eduardo ostatecznie osiadł w São José dos Pinhais w stanie Paraná w 1997 roku, gdzie nadal mieszka i gdzie zbudowano sanktuarium, co można zobaczyć na filmach z objawień.

Maryja pojawia się w tych objawieniach jako „Rosa Mystica”, pod którym to tytułem opiekowała się Pieriną Gilli w Montichiari-Fontanelle (1947), wydarzeniu, do którego wielokrotnie nawiązują brazylijskie objawienia Eduardo i Juniorowi. Objawienia naznaczone były dużą liczbą niewyjaśnionych zjawisk, które przypominają te obserwowane w innych podobnych miejscach: łzawienie krwi z posągu Dziewicy (jak w Civitavecchia lub Trevignano Romano), „taniec słońca” (jak w Fatimie). czy Medziugorje), obraz Maryi niewytłumaczalnie „wydrukowany” w płatkach (jak w Lipie na Filipinach w 1948 r.) … W orędziach znajdujemy również odniesienia do licznych objawień maryjnych z przeszłości. Niektóre z nich zostały odrzucone przez Kościół (Montichiari, Ghiaie di Bonate, Biding, Kerizinen…), niemniej jednak wzbudziły rosnące zainteresowanie ze strony poważnych badaczy zajmujących się ustalaniem prawdy historycznej i rehabilitacją mistyków, którzy mogli zostać niesłusznie potępieni.

Główne tematy orędzi do Eduardo Ferreiry (do tej pory ponad 8000) są zbieżne z większością innych poważnych współczesnych źródeł prorockich. W ostatnich miesiącach zyskały one duże zainteresowanie ze względu na długą wiadomość otrzymaną przez widzącego w Heede w Niemczech w 2015 roku, miejscu objawień czworga dzieci tuż przed II wojną światową. Ta wiadomość, obejrzana ponad 3 miliony razy na YouTube, wydaje się przewidywać obecny globalny kryzys zdrowotny.

Dlaczego Edson Glauber?

W 1994 r. Objawienie Jezusa, Matki Bożej i św. Józefa dwudziestodwuletniego Edsonowi Glauberowi i jego matce Marii do Carmo. W 2021 roku Edson zmarł z powodu krótkiej śmiertelnej choroby.

Manifestacje stały się znane jako objawienia Itapiranga, nazwane na cześć ich rodzinnego miasta w brazylijskiej dżungli amazońskiej. Najświętsza Maryja Panna przedstawiła się jako „Królowa Różańca i Pokoju”, a orędzia często podkreślały codzienne odmawianie różańca - w szczególności różaniec rodzinny, wyłączenie telewizji, pójście do spowiedzi, adorację eucharystyczną, potwierdzenie, że „ prawdziwym Kościołem jest rzymskokatolicki apostolski kościół i wkrótce nadchodzi „potok kar”. Matka Boża pokazała Edsonowi niebo, piekło i czyściec i wraz ze swoim Synem udzieliła Marii do Carmo różnych nauk dla rodzin.

Co więcej, Matka Boża wyraźnie prosiła o chrześcijańską ewangelizację skierowaną w sposób wyraźny w stronę młodzieży i budowę prostej kaplicy dla pielgrzymów, a także o ustanowienie kuchni zupowej w Itapiranga dla potrzebujących dzieci.

Ojciec Edsona, który był gwałtownym alkoholikiem nawróconym z powodu wpływu objawień, wkrótce znalazł się na kolanach odmawiających Różaniec we wczesnych godzinach porannych, a Matka Boża powiedziała, że należał do dużej ziemi, do której należał ona i Bogu. Królowa Różańca dotknęła ręką wody, która wypływa z miejsca objawień w Itapiranga i poprosiła o przyniesienie jej chorym w celu uzdrowienia. Doniesiono o wielu cudownych uzdrowieniach, pozytywnie ocenionych przez lekarzy i przekazanych do Prefektury Apostolskiej Archidiecezji Itacoatiara. Poprosiła także o zbudowanie stojącej kaplicy.

W 1997 r. Orędzia Itapirangi czasami podkreślały oddanie Najświętszemu Sercu Świętego Józefa, a Jezus poprosił o wprowadzenie do Kościoła następującego Dnia Święta:

Pragnę, aby pierwsza środa, po Święcie Mojego Najświętszego Serca i Niepokalanego Serca Maryi, została poświęcona Święcie Najświętszego Serca Świętego Józefa.

W środę 11 czerwca 1997 r., W dniu, w którym odbyła się prośba o święto, Najświętsza Matka powiedziała, nawiązując do serii objawień Świętej rodziny, które miały miejsce w Ghiaie de Bonate w północnych Włoszech w latach 1940. XX wieku - objawienia, w których podkreślono także nabożeństwo do św. Józefa:

Drogie dzieci, kiedy pojawiłem się w Ghiaie di Bonate razem z Jezusem i św. Józefem, chciałem wam pokazać, że później na całym świecie należy okazywać wielką miłość Najświętszemu Sercu Świętego Józefa i Świętej Rodzinie, ponieważ Szatan zaatakowałby rodziny bardzo głęboko w tym końcu czasów, niszcząc je. Ale przychodzę ponownie, przynosząc łaski Boże, naszego Pana, aby udzielić ich wszystkim rodzinom najbardziej potrzebującym Boskiej ochrony.

Jak miało to miejsce w innych objawieniach maryjnych, takich jak w Fatimie i Medziugorju, Matka Boża ujawniła Edsonowi tajemnice związane z przeznaczeniem Kościoła i świata, a także bardzo poważne przyszłe wydarzenia, jeśli ludzkość się nie nawróci. Obecnie istnieje dziewięć tajemnic: cztery dotyczące Brazylii, dwie dla świata, dwie dla Kościoła i jedna dla tych, którzy nadal żyją w grzechu. Matka Boża powiedziała Edsonowi, że pozostawi widzialne na Górze Krzyża obok kaplicy w Itapiranga.

4 października 1996 roku, pojawiając się przed krzyżem na górze obok kaplicy, Dziewica powiedziała:

„Umiłowany synu, chcę wam powiedzieć tego popołudnia i powiedzieć wszystkim moim dzieciom, jak ważne jest, aby żyć orędziami. Tym, którzy nie wierzą, chcę im powiedzieć, że pewnego dnia, gdzie jest ten Krzyż, dam widoczny znak i wszyscy uwierzą w moją matczyną obecność tutaj, w Itapiranga, ale będzie już za późno dla tych, którzy mają bez konwersji. Konwersja musi być teraz! We wszystkich miejscach, w których już się pojawiłem i nadal się pojawiają, zawsze potwierdzam swoje objawienia, aby nie było wątpliwości, a tutaj, w Itapiranga, moje niebiańskie manifestacje zostaną potwierdzone. Stanie się to, gdy moje objawienia tutaj w Itapiranga zakończą się. Wszyscy zobaczą znak dany w tym Krzyżu; będą żałować, że nie słuchali mnie, że śmiali się z moich orędzi i moich posłańców, ale będzie już za późno, ponieważ rozproszą moje łaski. Stracą okazję do zbawienia. Módlcie się, módlcie się, módlcie się! ”

Dom Carillo Gritti, biskup diecezji Itacoatiara, 1994 maja 1998 roku zatwierdził fazę objawień 31-2009 jako „nadprzyrodzoną” i osobiście położył kamień węgielny pod nowe Sanktuarium w Itapiranga 2 maja 2010 roku. Edsonowi Glauberowi, które łącznie mają ponad 2000 stron, są wysoce zgodne z wieloma innymi wiarygodnymi źródłami proroczymi i mają silny wymiar eschatologiczny, były przedmiotem wielu badań. Czołowy mariolog, dr Mark Miravalle z Uniwersytetu Steubenville, poświęcił im książkę pt Trzy serca: Objawienia Jezusa, Marka i Józefa z Amazonii.

Od śmierci Dom Gritti w 2016 r. trwa jak dotąd nierozwiązany konflikt między diecezją Itacoatiara a stowarzyszeniem założonym przez Edsona Glaubera i jego rodzinę w celu wspierania budowy Sanktuarium. Administrator diecezjalny skontaktował się z Kongregacją Doktryny Wiary i uzyskał w 2017 r. oświadczenie, że Kongregacja Nauki Wiary nie uważała, że objawienia mają nadprzyrodzone pochodzenie, stanowisko to utrzymuje również archidiecezja Manaus. Kongregacja Nauki Wizyjnej pod przewodnictwem ówczesnego kardynała Gerharda Ludwiga Müllera nie wspomniała o drugiej widzącej, matce Glaubera, Marii do Carmo, która również spotkała się z aprobatą nieżyjącego już biskupa Grittiego.

Biorąc pod uwagę, że objawienia nie są już formalnie zatwierdzone (ale nie formalnie potępione), można zasadnie zapytać, dlaczego mimo to zdecydowaliśmy się umieścić materiały otrzymane przez Edsona Glaubera na tej stronie internetowej. W tym miejscu należy powiedzieć, że o ile zgodę byłego biskupa rzeczywiście należy uznać za cofniętą, oświadczenie CDF technicznie nie stanowi formalnego potępienia „Notyfikacyjnego”, a wielu komentatorów podniosło pytania dotyczące proceduralnej prawidłowości działań Administratora Diecezjalnego . Ponadto działania prawne podejmowane przez CDF ograniczają jedynie 1) oficjalną promocję liturgiczną przesłania Edsona, 2) „szersze rozpowszechnianie” jego przesłań przez samego Edsona lub jego „Stowarzyszenie” w Itapiranga, oraz 3) promocję przesłań w ramach Prałatura Itacoatiara. W pełni przestrzegamy wszystkich tych dyrektyw; a jeśli jego wiadomości zostaną w przyszłości formalnie potępione, usuniemy je z tej witryny.

Chociaż prawdą jest, że dr Miravalle wycofał swoją książkę po zapoznaniu się z dokumentem CDF, warto również zauważyć, że kilka stron internetowych na całym świecie zawierających rzekomo prorocze materiały, które są znane z wierności nauczaniu Kościoła, postanowiło jednak kontynuować publikowanie przekładów wiadomości Itapiranga. Być może najlepiej tłumaczy to fakt, że za życia Dom Carillo Gritti, objawienia Itapiranga cieszyły się niezwykłą aprobatą. Co więcej, pilność treści wiadomości jest tak duża, że zawieszenie rozpowszechniania tego materiału do czasu rozwiązania sprawy Edsona Glaubera (co może potrwać kilka lat) groziłoby uciszeniem głosu niebios w czasie, gdy najbardziej potrzebujemy go usłyszeć.

Elżbieta Kindelmann
(1913-1985) Żona, matka, mistyczka i założycielka ruchu Płomień Miłości

Elizabeth Szántò była węgierską mistyczką urodzoną w Budapeszcie w 1913 r., Która żyła w biedzie i trudach. Była najstarszym dzieckiem i jedyną obok jej sześciorga bliźniaków, która przetrwała do dorosłości. W wieku pięciu lat zmarł jej ojciec, aw wieku dziesięciu lat Elizabeth została wysłana do Willisau w Szwajcarii, aby zamieszkać w zamożnej rodzinie. Tymczasowo wróciła do Budapesztu w wieku jedenastu lat, aby być z matką, która była ciężko chora i przykuta do łóżka. Miesiąc później Elizabeth miała wsiąść do pociągu z Austrii o 10:00, aby wrócić do szwajcarskiej rodziny, która zdecydowała się ją adoptować. Była sama i omyłkowo przybyła na stację o 10. Młoda para zabrała ją z powrotem do Budapesztu, gdzie spędziła resztę życia, aż do śmierci w 1985 r.

Żyjąc jako sierota na skraju głodu, Elizabeth ciężko pracowała, aby przeżyć. Dwukrotnie próbowała wstąpić do zgromadzeń zakonnych, ale została odrzucona. Przełom nastąpił w sierpniu 1929 r., Kiedy przyjęto ją do chóru parafialnego i tam spotkał się z instruktorem kominiarza Karolym Kindlemannem. Pobrali się 25 maja 1930 roku, kiedy miała szesnaście lat, a on trzydzieści. Mieli razem sześcioro dzieci, a po szesnastu latach małżeństwa jej mąż zmarł.

Przez wiele następnych lat Elizabeth walczyła o siebie i swoją rodzinę. W 1948 r. Komunistyczna nacjonalizacja Węgier była surowym mistrzem i została zwolniona z pierwszej pracy za posąg Matki Boskiej w swoim domu. Zawsze pracowita, Elizabeth nigdy nie miała szczęścia w długim szeregu krótkotrwałych prac, ponieważ starała się wyżywić swoją rodzinę. W końcu wszystkie jej dzieci wyszły za mąż i z czasem przeprowadziły się z powrotem do niej, zabierając ze sobą swoje dzieci.

Głębokie życie modlitewne Elżbiety doprowadziło ją do zostania świecką karmelitką, aw 1958 r. W wieku czterdziestu pięciu lat weszła w trzyletni okres duchowej ciemności. Mniej więcej w tym czasie zaczęła prowadzić intymne rozmowy z Panem poprzez wewnętrzne lokalizacje, a następnie rozmowy z Dziewicą Maryją i jej aniołem stróżem. 13 lipca 1960 r. Elżbieta założyła pamiętnik na prośbę Pana. Dwa lata po tym procesie napisała:

Przed otrzymaniem wiadomości od Jezusa i Dziewicy Maryi otrzymałem następujące natchnienie: „Musisz być bezinteresowny, ponieważ powierzymy ci wielką misję i podejmiesz to zadanie. Jest to jednak możliwe tylko wtedy, gdy pozostajesz całkowicie bezinteresowny, wyrzekając się siebie. Tę misję można powierzyć ci tylko wtedy, gdy chcesz ją również z własnej woli.

Elżbieta odpowiedziała: „Tak”, a za jej pośrednictwem Jezus i Maryja rozpoczęli ruch kościelny pod nowym imieniem nadanym tej ogromnej i wiecznej miłości, jaką Maryja ma dla wszystkich swoich dzieci: „Płomień miłości”.

Przez to, co się stało Dziennik duchowyJezus i Maryja nauczali Elżbietę i nadal nauczają wiernych boskiej sztuki cierpienia dla zbawienia dusz. Zadania są przydzielane na każdy dzień tygodnia, które obejmują modlitwę, post i czuwanie nocne, z dołączonymi pięknymi obietnicami, opatrzonymi specjalnymi łaskami dla kapłanów i dusz w czyśćcu. W swoich orędziach Jezus i Maryja mówią, że Płomień Miłości Niepokalanego Serca Maryi jest największą łaską udzieloną ludzkości od Wcielenia. A w niezbyt odległej przyszłości jej płomień pochłonie cały świat.

Kardynał Péter Erdő z Esztergom-Budapeszt, prymas Węgier, powołał komisję do studiowania Dziennik duchowy oraz różne uznania, które lokalni biskupi na całym świecie nadali ruchowi Płomień Miłości, jako prywatnemu stowarzyszeniu wiernych. W 2009 roku kardynał nie tylko przekazał Imprimatur Dziennik duchowy, ale uznał mistyczne miejsca i pisma Elżbiety za autentyczne, „dar dla Kościoła”. Ponadto wyraził zgodę biskupią na ruch Flame of Love, który formalnie działał w Kościele od ponad dwudziestu lat. Obecnie ruch dąży do dalszej aprobaty jako publicznego stowarzyszenia wiernych. 19 czerwca 2013 r. Papież Franciszek udzielił mu apostolskiego błogosławieństwa.

Zaczerpnięte z bestsellerowej książki, Ostrzeżenie: Świadectwa i proroctwa iluminacji sumienia.

Ojciec Stefano Gobbi

Włochy (1930-2011) Kapłan, mistyk i założyciel Maryjnego Ruchu Kapłańskiego

Poniższe fragmenty zostały częściowo dostosowane do książki: OSTRZEŻENIE: Świadectwa i proroctwa iluminacji sumienia, str. 252–253:

Ojciec Stefano Gobbi urodził się w Dongo we Włoszech, na północ od Mediolanu w 1930 r. I zmarł w 2011 r. Jako laik zarządzał agencją ubezpieczeniową, a następnie, po wezwaniu do kapłaństwa, otrzymał doktorat z teologii świętej od Papieski Uniwersytet Laterański w Rzymie. W 1964 r. Został wyświęcony w wieku 34 lat.

W 1972 r., Osiem lat po swoim kapłaństwie, ks. Gobbi odbył pielgrzymkę do Fatimy w Portugalii. Gdy modlił się w sanktuarium Matki Bożej za niektórych kapłanów, którzy wyrzekli się swoich powołań i usiłowali utworzyć stowarzyszenia w buncie przeciw Kościołowi katolickiemu, usłyszał głos Matki Bożej wzywający go do zgromadzenia innych kapłanów, którzy byliby gotowi poświęcić samych siebie do Niepokalanego Serca Maryi i bądźcie silnie zjednoczeni z Papieżem i Kościołem. To była pierwsza z setek wewnętrznych lokalizacji, które ks. Gobbi otrzymywał przez całe życie.

Kierując się tymi orędziami z nieba, ks. Gobbi założył Ruch Księży Marianów (MMP). Przesłania Matki Bożej od lipca 1973 r. Do grudnia 1997 r., Poprzez lokalizacje do ks. Stefano Gobbi, zostały opublikowane w książce, Do kapłanów, umiłowanych synów Matki Bożej, który otrzymał Imprimatur trzech kardynałów oraz wielu arcybiskupów i biskupów na całym świecie. Jego zawartość można znaleźć tutaj: http://www.heartofmaryarabic.com/wp-content/uploads/2015/04/The-Blue-Book.pdf

We wprowadzeniu de facto podręcznika MMP: Do kapłanów, umiłowanych synów Matki Bożejmówi o ruchu:

Jest to dzieło miłości, które Niepokalane Serce Maryi porusza dziś w Kościele, aby pomóc wszystkim swoim dzieciom w przeżywaniu, z ufnością i synowską nadzieją, bolesnych chwil oczyszczenia. W czasach poważnego niebezpieczeństwa Matka Boża i Kościół bez wahania i niepewności podejmują działania, aby przede wszystkim pomagać kapłanom, którzy są synami jej macierzyńskich upodobań. Oczywiście praca ta wykorzystuje pewne instrumenty; aw szczególny sposób wybrano Don Stefano Gobbi. Dlaczego? W jednym z fragmentów książki podano następujące wyjaśnienie: „Wybrałem cię, ponieważ jesteś najmniej trafnym narzędziem; dlatego nikt nie powie, że to twoja praca. Ruch Maryjny Księży musi być moją pracą sam. Przez twoją słabość objawię swoją siłę; poprzez twoją nicość zamanifestuję swoją moc ” (wiadomość z 16 lipca 1973 r.). . . Poprzez ten ruch wzywam wszystkie moje dzieci, aby poświęciły się Mojemu Sercu i wszędzie rozpowszechniały wieczernie modlitwy.

Ks. Gobbi pracował niestrudzenie, aby wypełnić powierzone mu zadanie Matki Bożej. Do marca 1973 r. Około czterdziestu kapłanów wstąpiło do Ruchu Księży Marianów, a do końca 1985 r. Ks. Gobbi wsiadł na ponad 350 lotów lotniczych i odbył wiele podróży samochodem i pociągiem, odwiedzając kilkakrotnie pięć kontynentów. Dzisiaj ruch wymienia członkostwo ponad 400 katolickich kardynałów i biskupów, ponad 100,000 XNUMX księży katolickich i miliony świeckich katolików na całym świecie, z wieczerniami modlitwy i braterskiego udziału wśród kapłanów i wiernych we wszystkich częściach świata.

W listopadzie 1993 r. MMP w Stanach Zjednoczonych z siedzibą w St. Francis w stanie Maine otrzymało oficjalne błogosławieństwo papieskie od papieża Jana Pawła II, który utrzymywał bliskie stosunki z ks. Gobbi i latami odprawiał z nim Mszę św. W swojej prywatnej kaplicy watykańskiej.

Orędzia, które Matka Boża przekazała ks. Gobbi poprzez wewnętrzne lokucje są jednymi z najliczniejszych i najbardziej szczegółowych dotyczących jej miłości do swojego ludu, jej stałego wsparcia dla jej kapłanów, nadchodzących prześladowań Kościoła i tego, co nazywa „Drugą Pięćdziesiątnicą”, innym terminem na Ostrzeżenie lub oświecenie sumienia wszystkich dusz. W tę Drugą Pięćdziesiątnicę Duch Chrystusa przeniknie każdą duszę tak mocno i dokładnie, że za pięć do piętnastu minut każdy człowiek zobaczy swoje grzeszne życie. Maryjne orędzia do ojca Gobbiego zdają się ostrzegać, że to wydarzenie (a później obiecany Cud, a także kara lub kara) miały nastąpić pod koniec XX wieku. [Przesłanie #389] Orędzia Matki Bożej Dobrego Sukcesu również wspominają, że niektóre z tych wydarzeń będą miały miejsce w „dwudziestym wieku”. Więc co wyjaśnia tę rozbieżność na osi czasu na świecie?

„Przedłużam czas miłosierdzia dla grzeszników. Ale biada im, jeśli nie rozpoznają tego czasu Mojego nawiedzenia ”. (Dziennik św. Faustyny, # 1160)

W orędziach Matki Bożej do ks. Gobbi, stwierdziła,

„Wielokrotnie interweniowałem, aby cofać się coraz dalej w czasie początek wielkiej próby oczyszczenia tej biednej ludzkości, teraz opętanej i zdominowanej przez duchy zła”. (# 553)

I znowu do ks. Gobbi ujawniła:

„… w ten sposób ponownie udało mi się odroczyć czas kary ogłoszonej przez Bożą sprawiedliwość dla ludzkości, która stała się gorsza niż w czasie potopu”. (#576).

Ale teraz wydaje się, że Bóg nie opóźnia już więcej. Wydarzenia, które Matka Boska przepowiedziała ks. Stefano Gobbi już się rozpoczął.

Note: Około 23 lata temu mężczyzna i kobieta w Kalifornii, którzy żyli razem w grzechu, rozpoczęli głębokie nawrócenie poprzez Boskie Miłosierdzie. Żona została wewnętrznie zachęta do założenia grupy różańcowej po tym, jak doświadczyła swojej pierwszej nowenny do Miłosierdzia Bożego. Siedem miesięcy później posąg Matki Bożej Niepokalanego Serca w ich domu zaczął obficie płakać olejem (później inne święte posągi i obrazy zaczęły wylewać pachnący olej, podczas gdy krucyfiks i posąg świętego Pio krwawiły. Jeden z tych obrazów jest teraz wiszące w Centrum Maryjnym znajdującym się w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Massachusetts). Doprowadziło to ich do żalu za swoją sytuację życiową i zawarcia małżeństwa sakramentalnego. Około sześć lat później mężczyzna zaczął głośno słysząc głos Jezusa (tzw. „lokucje”). Nie miał prawie żadnej katechezy ani zrozumienia wiary katolickiej, więc głos Jezusa zarówno go zaalarmował, jak i oczarował. Chociaż niektóre słowa Pana były ostrzegawcze, opisał głos Jezusa jako zawsze piękny i łagodny. Otrzymał również wizytację św. Pio i lokucje św. Teresy de Lisieux, św. Katarzyny ze Sieny, św. Po przekazaniu dwóch lat przesłań i tajemnic (znanych tylko temu człowiekowi i mających być ogłoszonymi w przyszłości, znanym tylko Panu) lokucje ustały. Jezus powiedział człowiekowi: „Przestanę teraz do was mówić, ale Moja Matka będzie was nadal prowadzić.Małżonkowie poczuli się wezwani do rozpoczęcia Wieczernika Kapłańskiego Ruchu Maryjnego, gdzie będą rozważać orędzia Matki Bożej skierowane do ks. Stefano Gobbiego. Minęły dwa lata w tych Wieczernikach, kiedy spełniły się słowa Jezusa: Matka Boża zaczęła go prowadzić, ale w najbardziej niezwykły sposób. Podczas wieczerników i przy innych okazjach ten człowiek widział przed sobą „w powietrzu” numery orędzi z tzw.Niebieska książka," zbiór objawień, które Matka Boża przekazała ks. Stefano Gobbi, „Do kapłanów, umiłowanych synów Matki Bożej”. Warto zauważyć, że ten człowiek to robi nie przeczytać Niebieska książka do dziś (ponieważ jego wykształcenie jest bardzo ograniczone, a on ma problemy z czytaniem). Z biegiem lat te liczby, które się zmaterializowały, potwierdzały niezliczoną ilość spontanicznych rozmów w ich wieczernikach, a obecnie także wydarzenia na całym świecie. Ks. Wiadomości Gobbi nie zawiodły, ale teraz spełniają się w czasie rzeczywistym.

Ilekroć te liczby będą dostępne do odliczania do królestwa, udostępnimy je tutaj.

Aby uzyskać skuteczną konsekrację maryjną, zamów książkę, Konsekracja płaszcza Maryi: duchowe rekolekcje dla Nieba, zatwierdzone przez arcybiskupa Salvatore Cordileone i biskupa Myrona J. Cotta oraz towarzyszące Mary's Mantle Poświęcenie Dziennik modlitw. Zobaczyć www.MarysMantleConsecration.com.

Colin B. Donovan, STL, „Ruch Maryjny Księży”, Odpowiedzi ekspertów EWTN, dostęp 4 lipca 2019 r., https://www.ewtn.com/expert/answers/MMP.htm

Patrz wyżej i www.MarysMantleConsecration.com.

Narodowa Siedziba Ruchu Maryjnego Kapłanów w Stanach Zjednoczonych Ameryki, Matka Boża przemawia do swoich umiłowanych kapłanów, 10^th Wydanie (Maine; 1988) str. XIV.

Tamże p. xii.

Dlaczego Gisella Cardia?
Objawienia w Trevignano Romano, Włochy

Domniemane objawienia maryjne w Trevignano Romano we Włoszech Giselli Cardii są stosunkowo nowe. Rozpoczęły się w 2016 r. Po jej wizycie w Medziugorju w Bośni i Hercegowinie oraz zakupie statuetki Matki Bożej, która następnie zaczęła płakać krwią. Objawienia były już przedmiotem włoskiej krajowej telewizji, podczas której widz zachował się z niezwykłym spokojem w obliczu gorącej krytyki ze strony panelistów w studio wobec niej i dwóch książek. ZA Nic nie stoi na przeszkodzie został niedawno przyznany przez arcybiskupa za polskie tłumaczenie drugiego z nich, W Cammino con Maria („W drodze z Maryją”), wydane przez Edycja Segno, zawierający historię objawień i związane z nimi przesłania do 2018 r. Choć taki obcy Nic nie stoi na przeszkodzie sam w sobie nie stanowi in situ diecezjalna akceptacja objawień, z pewnością nie jest bez znaczenia. Wydaje się, że miejscowy biskup Civita Castellana po cichu wspierał Gisellę Cardię, dając wcześnie dostęp do kaplicy dla przytłaczającego napływu gości, którzy zaczęli gromadzić się w domu Cardii, aby się modlić, gdy tylko wiadomości o objawieniach zaczęły się rozprzestrzeniać.

Istnieje kilka głównych powodów, dla których warto skoncentrować się na Trevignano Romano jako potencjalnie ważnym i solidnym źródle proroczym. Po pierwsze, treść przesłań Giselli jest bardzo zbieżna z „proroczym konsensusem” reprezentowanym przez inne współczesne źródła, bez jakiegokolwiek wskazania jej świadomości ich istnienia (Luz de Maria de Bonilla, Pedro Regis, ks. Michel Rodrigue, ks. Adam Skwarczyński , pamiętniki Bruno Cornacchioli...).

Po drugie, niektóre jawnie prorocze przesłania wydają się być spełnione: we wrześniu 2019 r. Znajdujemy prośbę o modlitwę za Chiny jako źródło nowych chorób przenoszonych drogą powietrzną. . .

Po trzecie, przekazom często towarzyszyły widoczne zjawiska, dowody fotograficzne znalezione w W Cammino con Maria, która nie może być owocem subiektywnej wyobraźni, zwłaszcza obecności stygmatów na ciele Giselle i pojawienia się krzyży lub tekstów religijnych w krew na ramionach Giselli. Zobacz zdjęcia z jej strony objawień https://www.lareginadelrosario.com/, które mówią Siate testimoni („być świadkami”), Abbiate fede („miej wiarę”), Maria santissima („Najświętsza Maryja”), Popolo mio („Mój lud”) i Amore („Miłość”).

Oczywiście mogło to być oszustwem, a nawet ingerencją demoniczną, podobnie jak płacz posągu Dziewicy i wizerunki Jezusa w domu Giselli i jej męża, Gianniego. Pomysł, że upadłe anioły mogą być źródłem orędzi, wydaje się jednak niezwykle nieprawdopodobny, biorąc pod uwagę ich treść teologiczną i nawoływania do świętości. Biorąc pod uwagę naszą wiedzę z zeznań egzorcystów o tym, jak upadłe anioły nienawidzą i boją się Marii do tego stopnia, że odmawiają nazwania jej imienia, istnieje szansa, że ktoś spontanicznie wywoła wypowiedzenie słów „Maryja Najświętsza” („Maria santissima”) we krwi na ciele widzącego wydaje się być bliskie zeru.

Mimo to stygmaty Giselli, jej „hemograficzny” obraz krwi lub krwawiące posągi nie powinny same w sobie być traktowane jako oznaka świętości wizjonerki, która daje jej carte blanche w odniesieniu do wszystkich przyszłych działań.

Istnieją jednak dodatkowe dowody wideo na temat zjawisk słonecznych w obecności wielu świadków podczas modlitwy w miejscu objawień, podobne do zjawisk „Tańczącego Słońca” w Fatimie w 1917 r. Lub potwierdzone przez papieża Piusa XII w Ogrodach Watykańskich bezpośrednio przed ogłoszeniem Dogmatu Wniebowzięcia w 1950 r. Zjawiska te, gdy słońce wydaje się obracać, błyskać lub przemieniać się w Hostię eucharystyczną, wyraźnie nie mogą być sfałszowane ludzkimi środkami i nagrywane (choć niedoskonale) przed kamerą, oczywiście również nie są tylko owoc zbiorowej halucynacji. Kliknij tutaj obejrzeć film o cudzie słońca (Trevignano Romano – 17 września 2019 – Miracolo del sole/„Trevignano Romano – 17 września 2019 – Cud słońca”). Kliknij tutaj zobaczyć Gisellę, jej męża, Gianniego i kapłana, którzy byli świadkami cudu słońca podczas publicznego zgromadzenia jednego z objawień Giselli Najświętszej Maryi Panny. (Trevignano Romano miracolo del sole 3 gennaio 2020 / „Cud słońca Trevignano Romano, 3 stycznia 2020 r.”)

Znajomość historii objawień maryjnych sugeruje, że cuda te należy traktować jako potwierdzenie autentyczności niebiańskich komunikatów.

Dlaczego Luz de Maria de Bonilla?

Poniższe fragmenty pochodzą z bestsellerowej książki: OSTRZEŻENIE: Świadectwa i proroctwa iluminacji sumienia.

Luz de María de Bonilla jest katolickim mistykiem, stygmatykiem, żoną, matką, augustianem z trzeciego rzędu i prorokiem z Kostaryki, obecnie mieszkającym w Argentynie. Wychowała się w bardzo religijnym domu z wielkim oddaniem Eucharystii i jako dziecko przeżyła niebiańskie wizyty ze swoim aniołem stróżem i Najświętszą Matką, których uważała za swoich towarzyszy i powierników. W 1990 r. Otrzymała cudowne uzdrowienie z choroby, co zbiegło się zarówno z wizytą Matki Boskiej, jak i nowym, bardziej publicznym wezwaniem do dzielenia się jej mistycznymi doświadczeniami. Wkrótce zapadnie w głęboką ekstazę nie tylko w obecności swojej rodziny - męża i ośmiorga dzieci, ale także bliskich jej osób, które zaczęły się gromadzić, aby się modlić; a oni z kolei utworzyli Wieczernik modlitewny, który towarzyszy jej do dnia dzisiejszego.

Po latach oddania się woli Bożej Luz de María zaczął cierpieć ból Krzyża, który nosi w swym ciele i duszy. To się wydarzyło, powiedziała w Wielki Piątek: „Nasz Pan zapytał mnie, czy chcę uczestniczyć w Jego cierpieniach. Odpowiedziałem twierdząco, a potem, po dniu nieustannej modlitwy, tej nocy Chrystus ukazał mi się na Krzyżu i podzielił się swoimi ranami. Był to ból nie do opisania, chociaż wiem, że jakkolwiek by to mogło być bolesne, nie jest to całość bólu, który Chrystus cierpi dla ludzkości ”. ((„Revelamos Quen Es la Vidente Luz de María”, Foros de la Virgen María, dostęp 13 lipca 2019 r., Https://forosdelavirgen.org/118869/luz-de-maria-reportaje))

To było 19 marca 1992 r. Matka Boska zaczęła regularnie rozmawiać z Luz de María. Od tego czasu najczęściej otrzymywała dwie wiadomości tygodniowo, a czasami tylko jedną. Orędzia pierwotnie przybywały jako lokalizacje wewnętrzne, a następnie wizje Maryi, która przybyła, aby opisać misję Luz de María. „Nigdy nie widziałem tyle piękna” Luz powiedział o pojawieniu się Maryi. „To coś, do czego nigdy nie można się przyzwyczaić. Za każdym razem jest jak pierwszy. ”

Kilka miesięcy później Maryja i Święty Michał Archanioł przedstawili ją Panu w wizji, az czasem Jezus i Maryja przemówiliby do niej o nadchodzących wydarzeniach, takich jak Ostrzeżenie. Przesłania stały się prywatne i publiczne, a na boskie polecenie musi je przekazać światu.

Wiele proroctw, które Luz de María otrzymało, zostało już spełnionych, w tym atak na Twin Towers w Nowym Jorku, który został jej ogłoszony z ośmiodniowym wyprzedzeniem. W orędziach Jezus i Maryja wyrażają głęboki smutek z powodu nieposłuszeństwa wobec Boskiego prawa, które doprowadziło go do zjednoczenia się ze złem i działania przeciwko Bogu. Ostrzegają świat przed nadchodzącymi udrękami: komunizm i jego nadchodzący szczyt; wojna i użycie broni jądrowej; zanieczyszczenie, głód i plagi; rewolucja, niepokoje społeczne i zepsucie moralne; schizma w Kościele; upadek światowej gospodarki; publiczny wygląd i światowa dominacja antychrysta; spełnienie Ostrzeżenia, Cudu i kar; upadek asteroidy i zmiana geografii lądowej, między innymi wiadomościami. Wszystko to nie ma na celu przestraszyć, ale zachęcić człowieka, by zwrócił swe spojrzenie na Boga. Nie wszystkie Boże przesłania są klęskami. Są także proklamacje o odrodzeniu prawdziwej wiary, jedności ludu Bożego, Triumfie Niepokalanego Serca Maryi i ostatecznym Triumfie Chrystusa, Króla Wszechświata, kiedy nie będzie już podziałów, i będziemy jednym ludem pod Jedynym Bogiem.

Ojciec José María Fernandez Rojas pozostał przy Luz de María jako spowiednik od początku swoich miejsc i wizji, a dwóch księży na stałe z nią pracuje. Wiadomości, które otrzymuje, są nagrywane przez dwie osoby, a następnie przepisywane przez zakonnicę. Jeden ksiądz dokonuje poprawek pisowni, a następnie drugi przekazuje wiadomości ostatecznej recenzji przed przesłaniem ich na stronę internetową, www.revelacionesmarianas.com, do udostępnienia światu. Wiadomości zostały zebrane w książkę zatytułowaną Przyjdź Królestwo Twoje, a 19 marca 2017 r. Juan Abelardo Mata Guevara, SDB, biskup tytularny Estelí, Nikaragua, przyznał im Imprimatur Kościoła. Jego list zaczął się:

Estelí, Nikaragua, Rok Naszego Pana, 19 marca 2017 r

Uroczystość Patriarchy Świętego Józefa

Tomy, które zawierają „PRYWATNE OBJAWIENIE” z nieba, przekazane Luzowi de Marii od roku 2009 do chwili obecnej, zostały mi przekazane do odpowiedniej aprobaty kościelnej. Z wiarą i zainteresowaniem przejrzałem te tomy, zatytułowane: KRÓLESTWO TWOJE KRÓLESTWO, i doszedłem do wniosku, że są wezwaniem ludzkości do powrotu na ścieżkę, która prowadzi do życia wiecznego, i że orędzia te są napomnieniem z nieba w tych czasach w którym człowiek musi uważać, aby nie zboczyć z Słowa Bożego.

W każdym objawieniu przekazanym Luzowi de Marii, Nasz Pan Jezus Chrystus i Najświętsza Maryja Panna kierują krokami, pracą i działaniami ludu Bożego w czasach, w których ludzkość musi powrócić do nauk zawartych w Piśmie Świętym.

Przesłania w tych tomach są traktatem o duchowości, boskiej mądrości i moralności dla tych, którzy przyjmują ich z wiarą i pokorą, dlatego polecam je wam do przeczytania, medytacji i wprowadzenia w życie.

OŚWIADCZAM, że nie znalazłem żadnego błędu doktrynalnego, który byłby sprzeczny z wiarą, moralnością i dobrymi nawykami, dla których udzielam tym publikacjom IMPRIMATUR. Wraz z moim błogosławieństwem wyrażam najlepsze życzenia, aby zawarte w nim „Słowa Nieba” rezonowały w każdym stworzeniu dobrej woli. Proszę Dziewicę Maryję, Matkę Bożą i Matkę Bożą, aby wstawiły się za nami, aby wola Boża się wypełniła

„. . . na ziemi, tak jak jest w niebie (Mt 6:10). ”

IMPRIMATUR

Juan Abelardo Mata Guevara, salezjanin

Naczelny biskup Estelí, Nikaragua

Poniżej znajduje się prezentacja Luz de María w Katedrze Esteril w Nikaragui, ze wstępem wygłoszonym przez biskupa Juana Abelardo Matę, który udzielił jej Imprimatur:

Kliknij tu by obejrzeć wideo.

Rzeczywiście wydaje się, że pojawił się międzynarodowy konsensus, że przesłania Luz de Maria de Bonilla są warte rozważenia. Istnieje kilka powodów, które można streścić w następujący sposób:

• imprimatur Kościoła Katolickiego, przyznany przez biskupa Juana Abelardo Mata Guevarę z Esteril w 2017 roku pismom Luz de Maria po 2009 roku, wraz z osobistym oświadczeniem potwierdzającym jego wiarę w ich nadprzyrodzone pochodzenie.

• Konsekwentnie podwyższona treść teologiczna i pedagogika tych orędzi i nabożeństw.

• Fakt, że wiele wydarzeń przewidywanych w tych wiadomościach (wybuchy wulkanów w określonych miejscach, ataki terrorystyczne w określonych miejscach, takich jak Paryż) już się spełniły z dużą dokładnością.

• Ścisła i szczegółowa konwergencja, bez cienia plagiatu, z wiadomościami z innych poważnych źródeł, których Luz de Maria wydaje się być osobiście nieświadomy (takich jak o. Michel Rodrigue i wizjonerzy w Heede w Niemczech w czasach Trzeciego Rzesza).

• Istnienie znacznej liczby trwających zjawisk mistycznych towarzyszących Luzowi de Maria (stygmatyzacja, krucyfiksy krwawiące w jej obecności, obrazy religijne wydzielające olej). Czasami są to w obecności świadków, dla których mamy dowody wideo (Spójrz tutaj).

Aby przeczytać więcej o Luz de Maria de Bonilla, zobacz książkę, OSTRZEŻENIE: Świadectwa i proroctwa iluminacji sumienia.

Dlaczego Manuela Strack?

Doświadczenia Manueli Strack (ur. 1967) w Sievernich w Niemczech (25 km od Kolonii w diecezji Aachen) można podzielić na dwa etapy. Manuela, której rzekome mistyczne doświadczenia zaczęły się w dzieciństwie i nasiliły się od 1996 roku, po raz pierwszy twierdziła, że otrzymała dużą liczbę orędzi od Matki Bożej, Jezusa i świętych w latach 2000-2005, w tym lokucje o zaskakującej gęstości teologicznej i poetyckiej, które przypisała do św. Teresy z Avila. W latach 25-2000 miało miejsce 2002 „publicznych” objawień maryjnych: w pierwszym z nich Matka Boża zapytała Manuelę: „Czy staniesz się dla mnie żywym różańcem? Jestem Maryja, Niepokalana”. Wyjawiła jej również, że objawienia miały miejsce w Sievernich już podczas II wojny światowej, ale zostały ukryte przez nazistów (proboszcz parafii, ks. Alexander Heinrich Alef, był przeciwnikiem Hitlera i zginął w obozie koncentracyjnym).

Orędzia otrzymane w tym pierwszym cyklu objawień podkreślają – zgodnie z wieloma innymi poważnymi źródłami proroczymi – wagę sakramentów, utratę wiary w Europie, niebezpieczeństwa modernizmu teologicznego (w tym plany zniesienia Eucharystii) oraz nadejście wydarzeń przepowiedzianych w Fatimie.

Druga faza w Sievernich rozpoczęła się 5 listopada 2018 roku wraz z pojawieniem się Dzieciątka Jezus jako Praskiego Dzieciątka (forma, którą przyjął już w 2001 roku). W tym drugim trwającym cyklu objawień centralne miejsce zajmuje kult Najdroższej Krwi Jezusa, którego eschatologiczny charakter jest podkreślany (Ap 19: „Odziany jest w płaszcz skąpany we krwi”). Równocześnie jako Dziecko i Król, Jezus obiecuje, że będzie rządził Swoimi wiernymi złotym berłem, a nad tymi, którzy nie chcą Go przyjąć, będzie rządził berłem żelaznym.

W orędziach pojawiają się odniesienia nie tylko do wielu fragmentów biblijnych – ze szczególnym uwzględnieniem proroków Starego Testamentu – ale także do mistyków Kościoła. Objawienia mówią zwłaszcza o „apostołach czasów ostatecznych” opisanych przez św. Ludwika Marię Grignion de Montfort (1673-1716): Dzieciątko Jezus pojawia się kilkakrotnie ze „Złotą Księgą”, Traktatem o prawdziwym nabożeństwie do św. Najświętszej Maryi Panny słynnego bretońskiego kaznodziei, którego pisma zostały zapomniane przez ponad sto lat po jego śmierci, zanim zostały ponownie odkryte w połowie XIX wieku. Istnieje również odniesienie do Ostrzeżenia przepowiedzianego w Garabandal (19-1961), gdzie Dzieciątko Jezus wypowiada hiszpańskie słowo „Aviso” podczas opisywania proroctwa; fakt, że Manuela Strack nie zrozumiała tej aluzji (myśląc, że to słowo było portugalskie) silnie sugeruje, że rzeczywiście była to lokucja zasłyszana „z zewnątrz”, a nie pochodząca z jej własnej wyobraźni.

W ostatnich orędziach przypisywanych Jezusowi i św. Michałowi Archaniołowi znajdujemy powtarzające się napomnienia dotyczące powagi legislacji przeciwko prawu Bożemu (aborcja…), zagrożenia ze strony rewizjonistycznej teologii niemieckiej oraz wyrzeczenia się odpowiedzialności duszpasterskiej ze strony duchowieństwa. Wśród lokucji jest uderzająca symboliczna interpretacja spalenia katedry Notre Dame w Paryżu w 2019 r., a także ostrzeżenia przed konfliktem zbrojnym z udziałem Stanów Zjednoczonych, Rosji i Ukrainy, który może zagrozić całemu światu (przesłanie z 25 kwietnia 2021 r.). Wiadomość przekazana w grudniu 2019 r. i ujawniona 29 maja 2020 r. zapowiadała nadejście „trzech trudnych lat”.

W styczniu 2022 roku ukazała się książka o objawieniach Sievernicha In Namen des Kostbaren Blutes (W imię Najdroższej Krwi), z komentarzem do orędzi niemieckiego dziennikarza Michaela Hesemanna, specjalisty od historii kościoła.

Dlaczego Pedro Regis?
Wizjoner Matki Bożej z Anguery

Dzięki 4921 wiadomościom, które rzekomo otrzymywał Pedro Regis od 1987 r., Materiał związany z rzekomymi objawieniami Matki Bożej z Anguery w Brazylii jest niezwykle duży. Przyciągnęło to uwagę specjalistycznych pisarzy, takich jak znany włoski dziennikarz Saverio Gaeta, a ostatnio było przedmiotem obszernego badania przeprowadzonego przez Annaritę Magri.

Na pierwszy rzut oka orędzia mogą wydawać się powtarzalne (oskarżenie często wysuwane także tym medziugorskim) ze względu na konsekwentne podkreślanie pewnych tematów centralnych: konieczności całkowitego poświęcenia się Bogu, wierności Prawdziwemu Magisterium Kościoła, znaczenie modlitwy, Pisma i Eucharystii. Jednakże, gdy rozważa się je przez dłuższy czas, orędzia Anguera dotykają szerokiej gamy tematów, nie zawierając niczego niezgodnego z naukami Kościoła lub zatwierdzonymi objawieniami prywatnymi.

Stanowisko Kościoła wobec objawień Anguera jest, co zrozumiałe, ostrożnością; podobnie jak w przypadku Zaro di Ischia, powołano komisję do celów oceny. Trzeba jednak powiedzieć, że stanowisko ks. Zanoni, obecny arcybiskup Feira de Santana, z diecezjalną odpowiedzialnością za Anguera, jest bardzo przychylny, jak widać z tego krótkiego wywiadu (w języku portugalskim z włoskimi podtytułami): Kliknij tutaj

Arcybiskup Zanoni pojawił się publicznie w Anguera wraz z Pedro Regisem i błogosławił pielgrzymom.

Powinno być oczywiste, że treść tych orędzi nie może mieć pochodzenia demonicznego ze względu na ich ścisłą teologiczną ortodoksję. Prawdą jest, że wpływowy kanadyjski dominikanin François-Marie Dermine oskarżył Pedro Regisa we włoskich katolickich mediach o otrzymywanie wiadomości za pomocą „automatycznego pisania”. Widzący sam obalił tę hipotezę bezpośrednio i przekonująco (kliknij tutaj). Aby zobaczyć, jak Pedro udostępnia wiadomości, które otrzymał, kliknij tutaj.

Po bliższym zbadaniu opinii ks. W odniesieniu do ogólnego pytania o współczesne prywatne objawienie, szybko staje się jasne, że ma on teologię apriorycznie przeciwko wszelkim proroctwom (takim jak pisma ks. Stefano Gobbiego) i uważa nadejście Ery Pokoju za pogląd heretycki. Jeśli chodzi o możliwość, że Pedro Regis mógł wymyślić prawie 5000 wiadomości w ciągu prawie 33 lat, należy zapytać, jaką możliwą motywację mógł mieć do tego. W szczególności, jak Pedro Regis mógł sobie wyobrazić obszerną wiadomość nr 458, którą otrzymał publicznie, klęcząc przez prawie dwie godziny 2 listopada 1991 roku? I jak mógł to zapisać na ponad 130 arkuszach papieru ponumerowanych z góry, z wiadomością zatrzymującą się idealnie na końcu strony 130? Sam Pedro Regis również nie był świadomy znaczenia niektórych terminów teologicznych użytych w przesłaniu. Szacuje się, że obecnych było około 8000 świadków, w tym dziennikarzy telewizyjnych, ponieważ Matka Boża Anguera obiecała poprzedniego dnia dać „znak” sceptykom.

Dlaczego Sługa Boży Luisa Piccarreta?

Ci, którzy jeszcze nie słyszeli właściwego wstępu do objawień dotyczących „Daru życia w Woli Bożej”, które Jezus powierzył Luizy, są czasem zakłopotani gorliwością tych, którzy mieli to wprowadzenie: „Po co tak duży nacisk na przesłanie tej skromnie świeckiej kobiety z Włoch, która zmarła ponad 70 lat temu? ”

Chociaż takie wprowadzenie można znaleźć w książkach, Korona historii, Korona Świętości, Słońce mojej woli (opublikowane przez sam Watykan), Przewodnik po Księdze Niebios (opatrzone imprimatur), krótkie podsumowanie Marka Malletta O Luisie i jej pismach, dzieła ks. Joseph Iannuzzi i inne źródła, pozwólcie nam, w kilku zdaniach, dążyć do położenia kresu zakłopotaniu.

Luisa urodziła się 23 kwietnia 1865 r. (W niedzielę, którą św. Jan Paweł II ogłosił później świętem Niedzieli Miłosierdzia Bożego, zgodnie z prośbą Pana zawartą w pismach św. Faustyny). Była jedną z pięciu córek, które mieszkały w małym mieście Corato we Włoszech.

Luisa od najmłodszych lat cierpiała z powodu diabła, który pojawiał się jej w przerażających snach. W rezultacie spędziła długie godziny, odmawiając różaniec i wzywając ochrony świętych. Dopiero gdy została „Córką Marii”, koszmary w końcu ustały w wieku jedenastu lat. W następnym roku Jezus zaczął do niej wewnętrznie przemawiać, zwłaszcza po przyjęciu Komunii św. Kiedy miała trzynaście lat, ukazał się jej w wizji, której była świadkiem z balkonu swojego domu. Tam, na ulicy poniżej, zobaczyła tłum i uzbrojonych żołnierzy prowadzących trzech więźniów; rozpoznała Jezusa jako jednego z nich. Kiedy przybył pod jej balkon, podniósł głowę i zawołał: „Duszo, pomóż mi! ” Głęboko wzruszona Luisa ofiarowała się od tego dnia jako ofiara duszy w zadośćuczynieniu za grzechy ludzkości.

W wieku około czternastu lat Luiza zaczęła doświadczać wizji i objawień Jezusa i Maryi, a także cierpień fizycznych. Pewnego razu Jezus położył na jej głowie koronę cierniową, przez co straciła przytomność i możliwość jedzenia przez dwa lub trzy dni. To rozwinęło się w mistyczne zjawisko, w którym Luiza zaczęła żyć samą Eucharystią jako swoim „chlebem powszednim”. Ilekroć spowiednik zmuszał ją do jedzenia, nigdy nie była w stanie strawić pokarmu, który wyszedł kilka minut później, nienaruszony i świeży, jakby nigdy nie został zjedzony.

Ze względu na jej zakłopotanie wobec rodziny, która nie rozumiała przyczyny swoich cierpień, Luiza poprosiła Pana, aby ukrył te próby przed innymi. Jezus natychmiast spełnił jej prośbę, pozwalając jej ciału przyjąć nieruchomy, sztywny stan, który wyglądał prawie tak, jakby była martwa. Dopiero gdy ksiądz wykonał znak krzyża na jej ciele, Luiza odzyskała zdolności. Ten niezwykły mistyczny stan trwał aż do jej śmierci w 1947 r. - po czym nastąpił niemały pogrzeb. W tym okresie jej życia nie chorowała fizycznie (do końca zachorowała na zapalenie płuc) i nigdy nie doświadczyła odleżyn, mimo że była przykuta do swojego małego łóżeczka przez sześćdziesiąt cztery lata.

Podobnie jak zdumiewające objawienia Bożego Miłosierdzia, które Jezus powierzył św. Faustynie Ostateczny wysiłek zbawienia Boga (przed swoim Drugim Przyjściem w łasce), tak samo stanowią Jego objawienia dotyczące Woli Bożej powierzone Sługi Bożej Luizy Piccarreta Ostateczny wysiłek uświęcenia Boga. Zbawienie i uświęcenie: dwa ostateczne pragnienia, jakie Bóg ma dla swoich drogich dzieci. Pierwszy z nich stanowi podstawę drugiego; dlatego dobrze jest, aby objawienia Faustyny stały się szeroko znane jako pierwsze; ale ostatecznie Bóg nie chce tylko, abyśmy przyjęli Jego miłosierdzie, ale aby przyjęli Jego własne życie jako nasze życie i w ten sposób upodobnili się do Niego - na tyle, na ile jest to możliwe dla stworzenia. Chociaż same objawienia Faustyny regularnie nawołują do tej nowej świętości Życia w Woli Bożej (podobnie jak objawienia wielu innych w pełni zatwierdzonych mistyków z 20^th wieku) Luisa została głównym heroldem i „sekretarzem” tej „nowej i boskiej świętości” (jak to nazwał papież św. Jan Paweł II).

Chociaż objawienia Luizy są w pełni ortodoksyjne (Kościół wielokrotnie to potwierdzał, a nawet pod wieloma względami już je zatwierdził), niemniej przekazują to, co, szczerze mówiąc, najbardziej niesamowite przesłanie, jakie można sobie wyobrazić. Ich przesłanie jest tak zadziwiające, że wątpliwości w nich byłyby dość kuszące, ale po prostu nie ma uzasadnionych podstaw za takie wątpliwości. Przesłanie jest następujące: po 4,000 lat przygotowań w historii zbawienia i 2,000 lat jeszcze bardziej wybuchowych przygotowań w historii Kościoła, Kościół jest wreszcie gotowy na przyjęcie swojej korony; jest gotowa przyjąć to, co Duch Święty prowadzi ją przez cały czas. Nie jest niczym innym jak samą świętością samego Edenu - świętością, którą Maryja cieszyła się w znacznie bardziej doskonały sposób niż nawet Adam i Ewa -i jest teraz dostępny na żądanie. Ta świętość nosi nazwę „Życia w Woli Bożej”. To jest łaska łask. Jest to realizacja modlitwy „Ojcze nasz” w duszy, że Wola Boża będzie w was wykonana tak, jak to czynią święci w Niebie. Nie zastępuje żadnej z obecnych nabożeństw i praktyk, o które prosiło nas Niebo - częstowanie Sakramentów, odmawianie Różańca, post, czytanie Pisma Świętego, poświęcanie się Maryi, czynienie dzieł miłosierdzia itp. - raczej czyni je wzywa jeszcze bardziej pilne i wzniosłe, ponieważ możemy teraz robić te wszystkie rzeczy w prawdziwie boski sposób.

Ale Jezus powiedział także Luizy, że nie zadowala go tylko kilka dusz tu i tam żyjących w tej „nowej” świętości. On doprowadzi do jego panowania na całym świecie w nadchodzącej chwalebnej erze powszechnego pokoju. Tylko w ten sposób modlitwa „Ojcze nasz” naprawdę się spełni; i ta modlitwa, największa modlitwa, jaką kiedykolwiek odmawiano, jest pewnym proroctwem wypowiedzianym przez usta Syna Bożego. Jego królestwo nadejdzie. Nic i nikt nie może tego zatrzymać. Ale poprzez Luizę Jezus błaga nas wszystkich, abyśmy głosili to Królestwo; aby dowiedzieć się więcej o Woli Bożej (jak objawił Luizie Jej głębokości); sami żyć w Jego woli i tym samym przygotować grunt pod jego powszechne panowanie; oddać Mu naszą wolę, aby mógł dać nam swoją własną.

"Jezu ufam Tobie. Bądź wola Twoja. Daję wam moją wolę; proszę daj mi w zamian. ”

„Niech przyjdzie twoje królestwo. Niech wasza wola się spełni na Ziemi, tak jak dzieje się to w Niebie ”.

To są słowa, które Jezus błaga nas, abyśmy zawsze mieli na myśli, sercu i wargach.

Waleria Copponi

Opowieść Valerii Copponi o otrzymaniu lokucji z nieba zaczęła się, gdy była w Lourdes, towarzysząc swemu wojskowemu mężowi w pielgrzymce. Tam usłyszała głos, który zidentyfikowała jako swojego anioła stróża, który kazał jej wstać. Następnie przedstawił ją Matce Bożej, która powiedziała: „Będziesz moim Wieczernikiem” – termin, który zrozumiała dopiero po latach, kiedy kapłan użył go w kontekście grupy modlitewnej, którą założyła w rodzinnym Rzymie we Włoszech. Te spotkania, na których Valeria przekazywała swoje orędzia, odbywały się najpierw dwa razy w miesiącu w środy, a następnie co tydzień na prośbę Jezusa, o którym mówi, że zobaczył w kościele Sant'Ignazio w związku ze spotkaniem z amerykańskim jezuitą ks. Roberta Faricy'ego. Powołanie Valerii zostało potwierdzone różnymi nadprzyrodzonymi uzdrowieniami, w tym jednym ze stwardnienia rozsianego, które obejmowało również cudowną wodę w Collevalenza, „włoskim Lourdes” i domu hiszpańskiej zakonnicy, Matki Speranzy di Gesù (1893-1983), obecnie oczekującej beatyfikacja.

Był to ks. Gabriele Amorth, która zachęcała Valerię do rozpowszechniania jej orędzi poza wieczernikiem modlitewnym. Postawa duchownych jest do przewidzenia zróżnicowana: niektórzy księża są sceptyczni, podczas gdy inni w pełni uczestniczą w wieczerniku.

Połączenia następujący pochodzi ze słów Valerii Copponi, tak jak są one zamieszczone na jej stronie internetowej i przetłumaczone z języka włoskiego: http://gesu-maria.net/. Inne tłumaczenie na angielski można znaleźć na jej angielskiej stronie: http://keepwatchwithme.org/?p=22

„Jestem narzędziem, którego Jezus używa, abyśmy spróbowali Jego Słowa dla naszych czasów. Chociaż nie jestem tego godny, z wielkim strachem i odpowiedzialnością przyjmuję ten wielki dar, całkowicie oddając się Jego Boskiej Woli. Ten niezwykły charyzmat nazywa się „lokalizacjami”. Obejmuje to wewnętrzne słowa, które pochodzą nie z umysłu w formie myśli, ale z serca, tak jakby głos „wypowiedział” je od wewnątrz.

Kiedy zaczynam pisać (powiedzmy pod dyktando), nie jestem świadomy sensu całości. Dopiero na końcu, kiedy ponownie się czytam, rozumiem znaczenie wszystkich słów „podyktowanych” mi mniej więcej szybciej w języku teologicznym, którego nie rozumiem. Początkowo rzecz, w której ja dziwił się najbardziej było to „czyste” pisanie bez skreśleń i poprawek, doskonalsze i dokładniejsze niż zwykłe dyktando, bez zmęczenia z mojej strony; wszystko wychodzi płynnie. Wiemy jednak, że Duch wieje tam, gdzie i kiedy chce, a więc z wielką pokorą i uznając, że bez Niego nie możemy nic zrobić, gotowi jesteśmy słuchać Słowa, który jest Drogą, Prawdą i Życiem ”.