Муқаддастарин Вирҷинияи Марям ба Луз де Мария де Бонилла 29 апрел
Фарзандони азизам, туро дар дили худ дорам. Каломи ман фаврӣ аст!…
Имонро ғизо диҳед[1]Дар бораи имон ва муҳаббат ба Писари Илоҳии ман. Хоҳиши дар ҳолати файз мондан ва қабул кардани Писари Илоҳии маро дар маросими Эвхаристӣ, ки пешакӣ омода карда шудааст, ғизо диҳед.
Ба Писари Илоҳии ман аз чизҳои ҷаҳон наздиктар бош. Шумо медонед, ки дар ин насл гуноҳ зиёд аст, ки ҳар чизеро, ки ба ӯ маъқул нест, рад мекунад ва ҳар чизе, ки ифлосии аз ҳад зиёди онро маҳдуд мекунад - бе Худо, бе арзишҳо ва ахлоқ.
Ба қадри атои ҳаёт иблис нафрат дорад, бинобар ин аз шумо хоҳиш мекунам, ки ҳушёр бошед. Иблис аз муассисаи оила нафрат дорад (ниг. Ҳаст. 1:26-28), ӯ аз бегуноҳ нафрат дорад ва аз насли инсон нафрат дорад. Иблис аз нақшаҳои худ даст намекашад: ӯ ҳамеша барои нест кардани фарзандони Худо идома медиҳад.
Фарзандони азиз, Вкулоҳ дар ин вақт рӯй медиҳад, ки аз ҷониби шайтон ба нақша гирифта шудааст[2]Дар бораи домҳои шайтон то ки инсониятро пахш кунад, ҷонҳоро дуздад, то гум шаванд. Иблис ба таври зӯрӣ бар зидди инсоният зарба мезанад ва як сенарияи ҷолибро пешниҳод мекунад, дар ҳоле ки дар паси парда саҳнаи воқеӣ тамоман дигар аст:
Дар паси сенарияе, ки ӯ ба шумо дурӯғ, асирӣ, дард, қатл, назорати пурра, даст кашидан аз Писари Ман, таъқибот ва ҳама чизи бадиеро, ки шумо тасаввур карда метавонед, пешкаш мекунад. Иблис легионҳои худро дорад, ки бо онҳо насли башарро таъқиб мекунад.
Кӯдакон, натарсед. Кӣ ба Худо монанд аст? Ҳеҷ кас монанди Худо нест!
Бо ҳар чизе ки ӯ мехоҳад туро тарсонад, шайтон қудрати бештаре надорад, ки Худо ба ӯ иҷозат додааст, дар якҷоягӣ бо озодие, ки ҳар як шахс ба ӯ иҷозат медиҳад, ки шуморо бигирад ва шуморо ба кор ва бар зидди Писари Илоҳии Ман роҳнамоӣ кунад.
Натарсед; Ба ҷои ин, имони худро қавӣ гардон ва мутмаин бош, ки Худои ғолибу тавоност. Шумо бояд бидуни дудилагӣ ба он бовар кунед, шумо бояд боварӣ дошта бошед, ки шайтон ҳеҷ коре карда наметавонад, агар [ба шумо] агар шумо намехоҳед.[3]Ниг. Яъқуб 4:7: «Ба иблис муқобилат кунед, ва ӯ аз шумо мегурезад» Шайтон аз он ҷое, ки шумо Розари муқаддасро дуо мекунед, гурезад[4]Китобчаро дар бораи Тасби муқаддас зеркашӣ кунед ва аз махлуқоте, ки Писари Илоҳии маро мепарастанд, мегурезад. Ба қудрати Писари Илоҳии ман бовар кунед [5]Ниг. Ибр. 1:3; I Пет. 2:6. Бовар кунед, бовар кунед, бовар кунед!
Фарзандони Писари Илоҳии ман, шумо имони нимкора доред. Агар имон ҳақиқӣ бошад, қавӣ, боваринок бошад ва шахс табдил ёбад, онҳо метавонанд ба озмоиш дучор шаванд, аммо мағлуб намешаванд. Чунин имони мустаҳкам ва бетағйир мӯъҷизаҳоро имконпазир мегардонад; вай дар чангхои зуртарин галаба мекунад, харчанд сахт бошанд хам [6]Ниг. Яъқуб 1:6; Ҷн. 11:40.
Сари шайтонро майда мекунам [7]Ниг. Ҳаст. 3:15 хамрохи азизи ман Михаили Архангел ва легионхои осмонй — ва бо шумо, фарзандони ман.
Калисои Писари Илоҳии ман ҳеҷ гоҳ аз ҷониби қувваҳои бад мағлуб нахоҳад шуд, гарчанде ки вай озмуда мешавад.
Фарзандони азиз, куввахои табиат ба мукобили насли инсонй бештар амал мекунанд ва амал мекунанд. Заминларзаи харобиовар ба амал меояд[8]Дар бораи заминчунбй дар баъзе мамлакатхои гирду атрофи Замин. Чун Модар ман туро муҳофизат мекунам; инро дар хотир нигоҳ доред.
Офтоб[9]Дар бораи фаъолияти офтоб ҳарорати худро тағйир дод, бинобар ин замин гармии бештар ва тӯфонҳои зиёдтар [офтобӣ] хоҳад гирифт, ки ба замин мерасад ва дар як вақт ба фарзандони Ман таъсир мерасонанд.
Дуо кунед, фарзандонам, дуо кунед, ки имон дар ҳар яки шумо зиёд шавад.
Дуо кунед, фарзандонам, дуо кунед, ки имон дар шумо қавӣ бошад.
Дуо кунед, фарзандонам, дуо кунед, ки натарсед, балки дар муҳаббати илоҳӣ қавӣ мегардид.
Дуо кунед, фарзандонам, дуо кунед ва бо ҳамсояатон бародар бошед.
Дуо кунед, фарзандонам, дуо кунед, ки дуруг маглуб нашавед.
Дуо кунед, фарзандони ман, барои Мексика дуо кунед.
Дуо кунед, фарзандонам, барои Чили ва Эквадор дуо кунед.
Дуо кунед, фарзандонам, барои Осиё дуо кунед.
Дуо кунед, фарзандонам, ҳушёр бошед: ҷанг фаромӯш нашудааст.
Дуо кунед, фарзандонам, дуо кунед: беморӣ, ки ман шуморо огоҳ кардам, зуд ҳаракат мекунад[10]Дар бораи гиёҳҳои шифобахше, ки осмон додааст.
Фарзандони маҳбуби Писари Илоҳии ман, ин Модар шуморо дӯст медорад. Вақте ки вақти иҷрошавии ваҳйҳои ман наздик мешавад, бадӣ ба Калисои Писари Илоҳии ман ҳамла мекунад, аммо Қалби покизаи ман пирӯз хоҳад шуд.
Хамрохи ту: чун Модар туро огох мекунам ва дар Дил мебарам.
Салом Марям, покиза, ки бе гуноҳ буд
Салом Марям, покиза, ки бе гуноҳ буд
Салом Марям, покиза, ки бе гуноҳ буд
ШАРХИ ЛУЗ ДЕ МАРИЯ
Бародарон ва хоҳарон,
Суханони Модари мубораки мо пурқувватанд, ки ба мо умед мебахшанд ва Масеҳро мешиносанд, зеро мо касеро дӯст намедорем, ки номаълум аст. Модари мубораки мо ба мо каломи қувват мебахшад, то ки мо ба Худованди мо Исои Масеҳ таваккал кунем ва бовар кунем, ки Ӯ Қодири Мутлақ, Доно, Дар ҳама ҷост ва ҳама чиз ба Ӯ итоат мекунад.
Бародарону хохарон биёед намоз бихонем зону хам кунем сачда кунем худоро парастиш кунем ва мустахкам бошем. Ҳамчун офаридаҳои Худо мо озмуда мешавем, аммо Модари мо моро итминон медиҳад, ки мо афтидан намехоҳем, зеро Худо бо мост. Кӣ ба Худо монанд аст? Ҳеҷ кас монанди Худо нест!
, Омин.
Далелҳо
| ↑1 | Дар бораи имон |
|---|---|
| ↑2 | Дар бораи домҳои шайтон |
| ↑3 | Ниг. Яъқуб 4:7: «Ба иблис муқобилат кунед, ва ӯ аз шумо мегурезад» |
| ↑4 | Китобчаро дар бораи Тасби муқаддас зеркашӣ кунед |
| ↑5 | Ниг. Ибр. 1:3; I Пет. 2:6 |
| ↑6 | Ниг. Яъқуб 1:6; Ҷн. 11:40 |
| ↑7 | Ниг. Ҳаст. 3:15 |
| ↑8 | Дар бораи заминчунбй |
| ↑9 | Дар бораи фаъолияти офтоб |
| ↑10 | Дар бораи гиёҳҳои шифобахше, ки осмон додааст |
Аличон Ленчевска
Элизабет Kindelmann
Тавассути чӣ шуд Рӯзномаи рӯҳонӣ, Исо ва Марям Элисобаъро таълим медоданд ва онҳо ба санъатчиёни илоҳӣ барои наҷот додани ҷонҳо таълим медиҳанд. Барои ҳар як рӯзи ҳафта супоришҳо иҷро карда мешаванд, ки намоз, рӯза ва пардаи шабро дар бар мегирад ва ваъдаҳои зебо ба онҳо дода мешавад, ки бо рахматҳои махсус барои коҳинон ва ҷонҳо дар тазаррӯъ ҳастанд. Дар паёмҳояшон Исо ва Марям мегӯянд, ки Шӯълаи Муҳаббати Дили Меҳрубон Марям бузургтарин неъматест, ки ба инсоният аз давраи табаддулот дода шудааст. Ва дар ояндаи начандон дур оташи ӯ тамоми ҷаҳонро фаро хоҳад гирифт.
Падар Стефано Гобби
Чаро Ҷизелла Кардия?
Сеюм, паёмҳо зуд-зуд бо падидаҳои намоён, далелҳои аксҳои дар онҳо ҷойдошта ҳамроҳ мегарданд Дар Cammino con Мария, ки наметавонад самараи хаёли субъективӣ бошад, алахусус мавҷудияти стигма дар бадани Ҷизел ва пайдоиши салибҳо ё матнҳои динӣ дар хун дар оғӯши Ҷиселла. Тасвирҳоро, ки аз вебсайти зоҳирии ӯ гирифта шудаанд, бубинед 
Ҷенифер
Чаро Мануэла Стрек?
Чаро бинандагони Ваҳйи Медиҷугорже?
Чаро Педро Регис?
Чаро Бандаи Худо Луиза Пиккаррета аст?
аз муқаддасон Танҳо пас аз он ки ӯ "Духтари Марям" шуд, хобҳо дар ниҳоят дар синни ёздаҳсолагӣ қатъ шуданд. Дар соли дигар, Исо бо вай ботинӣ сухан ронд, хусусан пас аз қабули Умумии муқаддас. Вақте ки ӯ сездаҳсола буд, Ӯ ба вай дар рӯъё зоҳир шуд, ки вай аз балкони хонааш шоҳид буд. Дар он ҷо, вай дар кӯчаи поён, мардум ва сарбозони мусаллаҳро дид, ки се маҳбусро пеш мебаранд; вай Исоро ҳамчун яке аз онҳо шинохт. Вақте ки ӯ ба зери балконаш расид, сарашро баланд карда фарёд зад: «Ҷон, ба ман кӯмак кун! ” Луиза аз таҳти дил ба ҳаяҷон омада, аз ҳамон рӯз худро ҳамчун ҷабрдида барои кафорати гуноҳҳои инсоният пешниҳод кард.
ҳолати беҷо, сахт монанд аст, ки тақрибан гӯё ӯ мурда бошад. Танҳо вақте ки коҳин аломати Салибро бар баданаш гузошт, Луиза қобилиятҳои худро дубора ба даст овард. Ин ҳолати аҷиби тасаввуфӣ то дами маргаш дар соли 1947 боқӣ монд - пас аз маросими дафн, ки ин чандон осон набуд. Дар ин давраи ҳаёти худ, ӯ ягон бемории ҷисмонӣ надошт (то он даме, ки ӯ ба пневмония гирифтор шуд) ва бо вуҷуди он ки дар шасту чаҳор сол бо бистари хурди худ бандӣ буд, ҳеҷ гоҳ рахти хоб надошт.
Чаро Симона ва Анжела?
Валерия Коппони