אַנגעלאַ - קהילות ליידיק, ראַבד

אונדזער לאַדי פון זאַראָ צו אַנגעלאַ אויף 8 אויגוסט 2023:

דעם אָוונט, די ווירגין מרים ארויס אַלע אנגעטאן אין ווייַס. דע ר מאנטל , װא ס הא ט אי ר ארומגענומען , אי ז אוי ך געװע ן װײס , ברײ ט או ן ע ר הא ט זי ך אוי ך פארדעק ט אי ר קאפ . אויפן קאפ איז געװען א קרוין פון צװעלף שײנענדיקע שטערן. אויף דער ברוסט האט די מאמע געהאט א הארץ פון פלײש, װאם האט געקלאפט. אירע געווער זענען געווען אָפן אין אַ צייכן פון באַגריסונג. אי ן אי ר רעכטע ר האנ ט אי ז געװע ן א הײליקע ר ראזאריש , װײס ע װ י ליכטיק . די ראָוזערי איז כּמעט די גאנצע וועג אַראָפּ צו איר פֿיס. אירע פֿיס זענען געווען נאַקעט און רעסטיד אויף דער וועלט [גלאָבוס]. ד י װעל ט אי ז געװע ן ארומגענומע ן מי ט א גרויםע ר װאלקן ; סצענעס פון מלחמה און גוואַלד זענען קענטיק אויף דער וועלט. די מאמע האט זיך לאנגזאם אראפגעגליטשט א טײל פון איר מאנטל איבער א טײל פון דער װעלט, זי צודעק. זאל יאָשקע משיח זיין געלויבט ...

טײערע קינדער, איך קוק אויף אײך מיט מוטערלעך צערטלעכקײט און פארײן זיך צו אײער תפילה. איך האָב אײַך ליב, קינדער, איך האָב אײַך גאָר ליב. קינדער, דעם אָוונט איך לאַדן איר אַלע צו גיין אין די ליכט. קוק בייַ מיין האַרץ, קוק בייַ די שטראַלן פון ליכט פון מיין ומבאַפלעקט האַרץ.

בעת די מאַמע האָט געזאָגט די דאָזיקע װערטער, האָט זי מיר באַװיזן איר האַרץ מיט איר װײַזפינגער ― זי האָט מיר דאָס געװיזן אין זײַן גאַנצן שײנקײט, אױך באַװעגנדיק אַ טײל פֿון דעם מאַנטל, װאָס האָט עס פֿאַרדעקן. די שטראלן האבן אויפגעלויכטן דעם גאנצן װאלד מיט אלעמען אין אים. דערנאָך האָט זי ווידער אָנגעהויבן רעדן.

מײַנע טײַערע קינדער, דאַוונען און פֿאַרליר ניט דײַן שלום; לאזט זיך ניט דערשרעקן פון די שטראפן פון דעם פירשט פון דער וועלט. גיי מיר, קינדער, גיי מיר אויף דעם וועג, וואס איך האב אייך שוין לאנג אנגעווייזן. צי ניט מורא, ליב באַליבט קינדער: איך בין בייַ איר און וועט קיינמאָל לאָזן איר. מייַן קינדער, דעם אָוונט איך בין ווידער דאָ אין דיין צווישן צו פרעגן איר פֿאַר תפילה פֿאַר מיין באליבטע קהילה. דאַוונען, קינדער, ניט בלויז פֿאַר די וניווערסאַל טשורטש, אָבער אויך פֿאַר די היגע טשורטש.

װען די מאמע האט דאס געזאגט, איז איר פנים געװארן טרויעריק. אירע אױגן האָבן זיך אָנגעפֿילט מיט טרערן. און די ווירגין מרים האט געזאגט צו מיר, "טאָכטער, לאָמיר דאַוונען צוזאַמען."

איך האָב אַ זעאונג וועגן די קהילה. ערשטער איך געזען די קירך אין רוים, סט פעטרוס; עס איז געווען איינגעטונקען אין א גרויסן וואלקנס, איך האב עס קוים געקענט זען. דער װאָלקן האָט זיך אױפֿגעהױבן פֿון דער ערד, פֿון דער ערד. דא ן הא ב אי ך אנגעהויב ן זע ן פארשײדענ ע קהילו ת אוי ף דע ר װעלט . אַ סך זײַנען געװען אָפֿן, אָבער אין זײ איז גאָרנישט געװען; ע ס אי ז געװע ן װ י מע ן װע ט ז ײ געװע ן בארויבט , ד י סוכ ה זײנע ן געװע ן אפענע ( לײדיק ) . דא ן הא ב אי ך געזע ן אנדער ע פארמאכטע ר קהילו ת — אינגאנצ ן פארשפארט , װ י ז ײ װאלט ן א לאנגע ר צײ ט געװע ן פארמאכט . דערנאָך האָב איך ווײַטער געזען אַנדערע סצענעס און די זעאונג האָט געדויערט, אָבער די מאַמע האָט צו מיר געזאָגט: "שווייגט וועגן דעם." איך פארבליבן צו דאַוונען מיט אונדזער לאַדי ווי איך פארבליבן צו זען מער וויזשאַנז. דערנאך האט די מאמע װידער אנגעהויבן רײדן.

ליב ליב קינדער, דאַוונען פיל פֿאַר מיין באליבטע קהילה און פֿאַר כהנים. דאַוונען, דאַוונען, דאַוונען. איך גיב דיר מיין הייליגע ברכה. אין דעם נאָמען פון דעם פאטער, דער זון און די רוח. אמן