Luisa Piccarreta - សករាជនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ទេវភាព

សករាជនៃសន្តិភាពដែលជាយុគសម័យនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ទេវភាពដែលជិតភ្លឺដល់ពិភពលោកគឺជាភាពជាក់ស្តែងដ៏អស្ចារ្យនិងគួរឱ្យរំភើបដែលមុនពេលពិភាក្សាអំពីសេចក្តីលម្អិតរបស់វាយើងត្រូវតែធ្វើឱ្យរឿងមួយច្បាស់ពីពាក្យរបស់ព្រះយេស៊ូ។ Luisa Piccarreta : វាគឺអំពីស្ថានសួគ៌.

ចំពោះកង្វល់មួយដែលអាចចូលទៅក្នុងគំនិតរបស់មនុស្សមួយចំនួនបន្ទាប់ពីពួកគេបានដឹងអំពីសករាជគឺ“ តើនេះអាចជាការរំខានពីស្ថានសួគ៌ដោយផ្ទាល់ - ចុងក្រោយ "សករាជនៃសន្តិភាព?"

ចម្លើយគឺសាមញ្ញថាវាមិនគួរទេ!

សករាជនៃសន្តិភាពដោយខ្លួនវាផ្ទាល់គឺមិនច្បាស់ទេ។ វាជារយៈពេលខ្លីឬតិចជាងនេះ (មិនថាច្រើនទសវត្សឬច្រើនសតវត្សធ្វើឱ្យមានភាពខុសគ្នាបន្តិចបន្តួច) ជារយៈពេលខាងសាច់ឈាមនៅលើផែនដីដែលជាការដាក់វាឱ្យខ្លីជាង - ជារោងចក្រផលិតពួកបរិសុទ្ធសម្រាប់ប្រជាជននៅស្ថានសួគ៌។ ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលប្រាប់លូសាសាថា៖

ចុងបញ្ចប់នៃមនុស្សគឺឋានសួគ៌ហើយសម្រាប់អ្នកដែលមានបំណងប្រាថ្នារបស់ខ្ញុំជាដើមកំណើតរាល់សកម្មភាពរបស់នាងនឹងហូរទៅឋានសួគ៌ជាចុងបញ្ចប់ដែលព្រលឹងរបស់នាងត្រូវឈានដល់ហើយជាប្រភពដើមនៃសេចក្តីក្លាហានរបស់នាងដែលនឹងគ្មានទីបញ្ចប់។ (មេសា 4, 1931)

ដូច្នេះអ្នកមិនត្រូវបណ្តោយឱ្យខ្លួនអ្នកខ្ជះខ្ជាយពេលវេលាពិចារណាថាតើអ្នកនឹងមានជីវិតរស់សម្រាប់សករាជនៃសន្តិភាពឬអត់។ ហើយសំខាន់បំផុតអ្នកមិនត្រូវបណ្តោយឱ្យខ្លួនឯងខឹងនឹងសំណួរដដែលនេះទេ។ កម្ពស់នៃភាពល្ងីល្ងើនេះគឺដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងការរៀនសូត្រនៃយុគសម័យដោយការបារម្ភអំពីការធានានូវមធ្យោបាយនានារបស់លោកីយ៍ដើម្បីរស់នៅបានយូរល្មមដើម្បីមើលឃើញពីផែនដី។ សញ្ញាណនៃការធ្វើទុក្ករកម្មដ៏បរិសុទ្ធគួរតែនៅតែជម្រុញអ្នកដូចគ្នានឹងអ្វីដែលបានបំផុសគំនិតដល់គ្រីស្ទបរិស័ទទាំងអស់។ វាជាសោកនាដកម្មមួយដែលអ្នកអាចបាត់បង់ការបំផុសគំនិតនោះដោយព្រោះវានឹង“ បង្អាក់អ្នកពីសមត្ថភាពក្នុងការរស់នៅក្នុងសករាជ” ។ នោះពិតជាគួរឱ្យអស់សំណើចណាស់។ អស់អ្នកដែលនៅស្ថានសួគ៌នឹងរីករាយនឹងសករាជសន្តិភាពច្រើនជាងមនុស្សនៅលើផែនដី។ អ្នកដែលបានស្លាប់ហើយចូលទៅក្នុងឋានសួគ៌មុនគ្រឹស្តសករាជគឺមានពរច្រើនជាងអ្នកដែលបានធ្វើវាអោយសករាជមុនពេលពួកគេស្លាប់។

ផ្ទុយទៅវិញយើងគួរទន្ទឹងរង់ចាំសករាជនិងខិតខំធ្វើអ្វីៗដែលយើងអាចធ្វើបានដោយស្រែកយំ contin ៗ ជានិច្ច› ដូចព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលប្រាប់លូសា។អនុញ្ញាតឱ្យព្រះរាជាណាចក្រនៃ Fiat របស់អ្នកបានមកដល់ហើយសូមឱ្យព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះអង្គបានសម្រេចនៅលើផែនដីដូចនៅស្ថានបរមសុខដែរ។ពីព្រោះយើងដឹងថាសករាជមិនមាននៅក្នុងល័ក្ខខ័ណ្ឌណាមួយនៅលើផែនដីសម្រាប់ការកសាងឡើងនូវសិរីល្អដ៏អស់កល្បនៃស្ថានសួគ៌ទេ។ ជាការពិតសុភមង្គលរបស់សករាជនឹងមានសម្បើមណាស់។ ប៉ុន្តែវាមិនមែនជាវាសនាចុងក្រោយរបស់យើងទេវាមិនមែនជាទីបញ្ចប់របស់យើងទេហើយវាក៏ត្រូវបានបំផ្លាញដោយសេចក្តីសុខនៃស្ថានសួគ៌ដែរ។ ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលប្រាប់លូសាសាថា៖

“ … [ការរស់នៅក្នុងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះ] ទូទាត់នូវសុភមង្គលដែលសោយរាជ្យបានតែនៅក្នុងមាតុភូមិដ៏មានពរប៉ុណ្ណោះ” ។ (មករា 30, 1927) “ នេះជាមូលហេតុដែលយើងទទូចខ្លាំងណាស់ថាឆន្ទៈរបស់យើងនឹងត្រូវបានធ្វើហើយដែលត្រូវបានគេស្គាល់ពីព្រោះយើងចង់មានឋានសួគ៌ជាមួយកូនជាទីស្រឡាញ់របស់យើង (ខែមិថុនា 6, 1935)

នៅទីនេះយើងឃើញថាព្រះយេស៊ូវបានដាក់វាកាន់តែច្បាស់៖ ផែនការទាំងមូលរបស់ទ្រង់គឺដើម្បីធ្វើឱ្យមានស្ថានសួគ៌ជាមួយកូនជាទីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់។ សករាជគឺជាមធ្យោយបាយដ៏អស្ចារ្យបំផុតដល់ទីបញ្ចប់។

ប៉ុន្តែឥឡូវនេះយើងអាចឈានទៅរកការគិតដល់យុគសម័យនៃទស្សនវិស័យត្រឹមត្រូវហើយកុំអោយយើងគិតពីអ្វីដែលពិចារណាថាតើវាពិតជារុងរឿងយ៉ាងណាទៅ! ដល់ទីបញ្ចប់នេះយើងសូមពិនិត្យមើលឡើងវិញនូវការបើកបង្ហាញដ៏តូចមួយអំពីការបើកសម្តែងរបស់ព្រះយេស៊ូវដល់លូសាសានៅលើសិរីល្អនៃសករាជដ៏ទេវភាពផ្ទាល់។

ព្រះយេស៊ូវទៅ Luisa Piccarreta :

អូកូនស្រីរបស់ខ្ញុំសត្វនេះតែងតែប្រណាំងកាន់តែអាក្រក់ទៅ ៗ ។ តើការបំផ្លាញប្រាសាទប៉ុន្មានដែលពួកគេកំពុងរៀបចំ! ពួកគេនឹងឈានទៅរកភាពហត់នឿយនៅក្នុងអំពើអាក្រក់។ ប៉ុន្តែខណៈពេលដែលពួកគេកាន់កាប់ខ្លួនឯងក្នុងដំណើររបស់ពួកគេខ្ញុំនឹងកាន់កាប់ខ្លួនខ្ញុំជាមួយនឹងការបំពេញនិងការបំពេញនៃ Fiat Voluntas Tua របស់ខ្ញុំ (“ ឆន្ទៈរបស់អ្នកនឹងត្រូវបានធ្វើ”) ដូច្នេះឆន្ទៈរបស់ខ្ញុំនឹងសោយរាជ្យនៅលើផែនដីប៉ុន្តែតាមរបៀបថ្មី។ អូបាទខ្ញុំចង់បំភាន់បុរសនៅក្នុងស្នេហា! ដូច្នេះត្រូវយកចិត្តទុកដាក់។ ខ្ញុំចង់ឲ្យ អ្នកនៅជាមួយខ្ញុំរៀបចំសករាជនៃសេឡេស្ទាលនិងសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ទេវភាពនេះ។ (៨ កុម្ភៈ ១៩២១)

ខ្ញុំរង់ចាំយ៉ាងអន្ទះសារថាឆន្ទៈរបស់ខ្ញុំអាចត្រូវបានគេស្គាល់ហើយថាសត្វលោកអាចរស់នៅក្នុងវា។ បន្ទាប់មកខ្ញុំនឹងបង្ហាញអូផិនថេនយ៉ាងច្រើនដែលរាល់ព្រលឹងនឹងដូចជាការបង្កើតថ្មី - ស្រស់ស្អាតប៉ុន្តែប្លែកពីអ្វីផ្សេងទៀត។ ខ្ញុំនឹងលេងសើចខ្លួនឯង ខ្ញុំនឹងក្លាយជាស្ថាបត្យករដែលអាចឆ្លុះបញ្ចាំងបាន។ ខ្ញុំនឹងបង្ហាញសិល្បៈច្នៃប្រឌិតរបស់ខ្ញុំទាំងអស់ ... អូរបៀបដែលខ្ញុំចង់បាននេះ។ របៀបដែលខ្ញុំចង់បាន តើខ្ញុំប្រាថ្នាចង់បានវាយ៉ាងដូចម្តេច! ការបង្កើតមិនទាន់ចប់ទេ។ ខ្ញុំមិនទាន់បានធ្វើកិច្ចការដែលស្អាតបំផុតរបស់ខ្ញុំនៅឡើយទេ។ (៧ កុម្ភៈ ១៩៣៨)

កូនស្រីរបស់ខ្ញុំនៅពេលដែលបំណងប្រាថ្នារបស់ខ្ញុំមានព្រះរាជាណាចក្រនៅលើផែនដីនិងព្រលឹងរស់នៅក្នុងវានោះជំនឿនឹងមិនមានស្រមោលទៀតទេប៉ុន្តែនឹងមិនមានទៀតទេប៉ុន្តែអ្វីៗនឹងកាន់តែច្បាស់និងច្បាស់។ ពន្លឺនៃឆន្ទះរបស់ខ្ញុំនឹងនាំមកនូវអ្វីដែលបានបង្កើតយ៉ាងច្បាស់នូវចក្ខុវិស័យច្បាស់របស់អ្នកបង្កើតពួកគេ។ សត្វទាំងឡាយនឹងពាល់ព្រះអង្គដោយដៃផ្ទាល់របស់ពួកគេក្នុងគ្រប់អ្វីៗដែលទ្រង់បានធ្វើសម្រាប់ការស្រឡាញ់ពួកគេ។ ឥឡូវនេះឆន្ទៈរបស់មនុស្សគឺជាស្រមោលនៃសេចក្តីជំនឿ។ តណ្ហាគឺជាពពកដែលបាំងពន្លឺភ្លឺច្បាស់របស់វាហើយវាកើតឡើងដូចព្រះអាទិត្យដែរពេលពពកក្រាស់បង្កើតជាខ្យល់ទាប៖ ទោះបីព្រះអាទិត្យនៅទីនោះពពកបាំងនឹងពន្លឺហើយវាហាក់ដូចជាងងឹតដូច វាជាពេលយប់។ ហើយប្រសិនបើអ្នកណាម្នាក់មិនដែលបានឃើញព្រះអាទិត្យគាត់នឹងពិបាកជឿថាព្រះអាទិត្យនៅទីនោះ។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើមានខ្យល់បក់ខ្លាំងបាចពពកតើអ្នកណាហ៊ាននិយាយថាព្រះអាទិត្យមិនមានដូចជាពួកគេនឹងប៉ះពន្លឺរស្មីរបស់វាដោយដៃរបស់ពួកគេផ្ទាល់? បែបនេះគឺជាស្ថានភាពដែលជំនឿអាចរកឃើញដោយខ្លួនឯងពីព្រោះឆន្ទៈរបស់ខ្ញុំមិនសោយរាជ្យ។ ពួកគេស្ទើរតែដូចជាមនុស្សខ្វាក់ដែលត្រូវតែជឿអ្នកដទៃថាមានព្រះ។ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលសោយរាជ្យដ៏ទេវភាពរបស់ខ្ញុំពន្លឺនឹងធ្វើឱ្យពួកគេប៉ះនឹងអត្ថិភាពនៃអ្នកបង្កើតរបស់ពួកគេដោយដៃរបស់ពួកគេផ្ទាល់។ ហេតុដូច្នេះហើយវានឹងលែងចាំបាច់សំរាប់អ្នកដទៃនិយាយទៀតហើយ - ស្រមោលពពកនឹងលែងមានទៀតហើយ” ។ ហើយនៅពេលដែលគាត់កំពុងតែនិយាយនេះព្រះយេស៊ូវបានធ្វើឱ្យមានអំណរនិងពន្លឺចេញពីដួងចិត្តរបស់គាត់ដែលនឹងផ្តល់ជីវិតកាន់តែច្រើនដល់សត្វ។ ហើយដោយសង្កត់ធ្ងន់លើសេចក្ដីស្រឡាញ់លោកបានបន្ថែមថា៖ «តើខ្ញុំប្រាថ្នាយ៉ាងខ្លាំងចំពោះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ។ វានឹងបញ្ចប់នូវបញ្ហារបស់សត្វលោកនិងទុក្ខសោករបស់យើង។ ស្ថានសួគ៌និងផែនដីនឹងញញឹមជាមួយគ្នា ពិធីជប់លៀងនិងរបស់ពួកគេនឹងបំពេញតាមលំដាប់នៃការចាប់ផ្តើមនៃការបង្កើត។ យើងនឹងស្បៃមុខគ្របលើអ្វីៗទាំងអស់ដើម្បីកុំអោយមានការរំខានដល់ពិធីជប់លៀង។ (ថ្ងៃទី ២៩ ខែមិថុនាឆ្នាំ ១៩២៨)

ឥឡូវនេះនៅពេលដែលអ័ដាមបានច្រានចោលបំណងព្រះហឫទ័យរបស់យើងដោយការធ្វើរបស់គាត់ផ្ទាល់ក្រុមហ៊ុនហ្វត្រេរបស់យើងបានដកហូតជីវិតនិងអំណោយដែលគាត់ធ្លាប់កាន់។ ហេតុដូច្នេះហើយបានជាគាត់ស្ថិតនៅក្នុងទីងងឹតដោយគ្មានពន្លឺនៃពន្លឺនៃចំណេះដឹងអំពីការណ៍ទាំងអស់។ ដូច្នេះជាមួយនឹងការត្រឡប់មកវិញនៃជីវិតនៃឆន្ទៈរបស់ខ្ញុំនៅក្នុងសត្វនេះអំណោយទាននៃវិទ្យាសាស្រ្តដែលមិនចេះរីងស្ងួតនឹងត្រឡប់មកវិញ។ អំណោយនេះគឺមិនអាចញែកចេញពីព្រះដ៏ទេវភាពរបស់ខ្ញុំដូចជាពន្លឺគឺមិនអាចញែកចេញពីកំដៅបានហើយកន្លែងដែលវាគ្រប់គ្រងវាបង្កើតជាជម្រៅនៃព្រលឹងដែលភ្នែកពេញទៅដោយពន្លឺបែបនេះដែលមើលទៅភ្នែកដ៏ទេវភាពនេះនាងទទួលបានចំណេះដឹងអំពីព្រះនិង បង្កើតរបស់សម្រាប់អ្វីដែលអាចធ្វើទៅបានសម្រាប់សត្វមួយ។ ឥឡូវបំណងរបស់ខ្ញុំនឹងដកចេញហើយភ្នែកនៅតែខ្វាក់ពីព្រោះវាដែលបានធ្វើចលនាមើលឃើញបានចាកចេញនោះគឺចង់និយាយថាវាលែងជាជីវិតប្រតិបត្តិការរបស់សត្វទៀតហើយ។ (២២ ឧសភា ១៩៣២)

បន្ទាប់មកបាទ / ចាស!! នឹងការស៊ើបអង្កេតដែលឆន្ទះខ្ញុំដឹងពីរបៀបធ្វើហើយអាចធ្វើបាន។ អ្វីៗទាំងអស់នឹងត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរ ... ឆន្ទៈរបស់ខ្ញុំនឹងបង្ហាញឱ្យឃើញកាន់តែច្រើនដើម្បីបង្កើតភាពទាក់ទាញថ្មីនៃសម្រស់ស្រស់បំព្រងដែលមិនធ្លាប់មានពីមុនមកសម្រាប់ផ្ទៃមេឃនិងនៅលើផែនដីទាំងមូល។ (៩ មិថុនា ១៩២៩)

ដូច្នេះនៅពេលដែលព្រះដ៏ទេវភាពនិងមនុស្សត្រូវបានដាក់នៅក្នុងភាពសុខដុមផ្តល់អំណាចនិងរបបដល់ព្រះដូចដែលវាចង់បានដោយយើងធម្មជាតិរបស់មនុស្សបាត់បង់ផលប៉ះពាល់គួរឱ្យសោកសៅហើយនៅតែស្រស់ស្អាតដូចដែលវាបានចេញពីដៃច្នៃប្រឌិតរបស់យើង។ ឥឡូវនេះនៅក្នុងមហាក្សត្រីនៃស្ថានបរមសុខការងារទាំងអស់របស់យើងគឺនៅលើឆន្ទៈមនុស្សរបស់នាងដែលបានទទួលដោយក្ដីរីករាយការគ្រប់គ្រងរបស់យើង។ និងឆន្ទៈរបស់យើងដោយមិនមានការប្រឆាំងនឹងផ្នែករបស់នាងធ្វើកិច្ចការជាច្រើននៃព្រះគុណនិងដោយឆន្ទៈនៃព្រះដ៏មានព្រះទ័យខ្ញុំព្រះករុណានៅតែរក្សាភាពបរិសុទ្ធហើយមិនមានអារម្មណ៍សោកសៅនិងអំពើអាក្រក់ដែលសត្វដទៃទៀតមានអារម្មណ៍។ ដូច្នេះកូនស្រីរបស់ខ្ញុំនៅពេលបុព្វហេតុត្រូវបានដកចេញផលប៉ះពាល់នឹងចប់។ អូ! ប្រសិនបើអាទិទេពរបស់ខ្ញុំនឹងចូលទៅក្នុងសត្វហើយសោយរាជ្យលើពួកវាវានឹងហាមឃាត់រាល់អំពើអាក្រក់នៅក្នុងពួកគេហើយនឹងទាក់ទងទៅនឹងទំនិញទាំងអស់ដល់ព្រលឹងនិងរាងកាយ។ (ថ្ងៃទី ៣០ ខែកក្កដាឆ្នាំ ១៩២៩)

កូនស្រីខ្ញុំអ្នកត្រូវតែដឹងថារាងកាយមិនបានធ្វើអ្វីអាក្រក់ទេតែអំពើអាក្រក់ទាំងអស់ត្រូវបានធ្វើឡើងដោយឆន្ទៈរបស់មនុស្ស។ មុនពេលធ្វើអំពើបាបអ័ដាមមានជីវិតពេញលេញនៃឆន្ទៈដ៏ទេវភាពរបស់ខ្ញុំនៅក្នុងព្រលឹងគាត់។ គេអាចនិយាយបានថាគាត់បានពេញទៅនឹងមាត់ស្បូនជាមួយវាដល់កម្រិតដែលវាហូរហៀរនៅខាងក្រៅ។ ដូច្នេះដោយឆន្ទៈនៃឆន្ទៈរបស់ខ្ញុំមនុស្សនឹងបញ្ចូលពន្លឺនៅខាងក្រៅហើយបញ្ចេញក្លិនរបស់អ្នកបង្កើត - ក្លិនក្រអូបនៃភាពបរិសុទ្ធភាពបរិសុទ្ធនិងសុខភាពពេញលេញ។ ក្លិនក្រអូបនៃភាពបរិសុទ្ធនិងភាពរឹងមាំដែលចេញមកពីក្នុងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះអង្គប្រៀបបីដូចជាពពកស្រាល ៗ ជាច្រើន។ ហើយរាងកាយត្រូវបានតុបតែងដោយការដកដង្ហើមទាំងនេះដែលជាការរីករាយដែលបានឃើញគាត់ស្រស់ស្អាតមានថាមពលភ្លឺថ្លាមានសុខភាពល្អណាស់ជាមួយនឹងព្រះគុណដ៏អស្ចារ្យ ... [បន្ទាប់ពីការដួលរលំរាងកាយ] បានចុះខ្សោយហើយនៅតែជាកម្មវត្ថុនៃអំពើអាក្រក់ទាំងអស់។ នៅក្នុងអំពើអាក្រក់ទាំងអស់របស់ឆន្ទៈមនុស្សដូចដែលវាបានចែករំលែកក្នុងអំពើល្អ ... ដូច្នេះប្រសិនបើមនុស្សនឹងបានជាសះស្បើយដោយទទួលបានជីវិតជាថ្មីពីបំណងប្រាថ្នារបស់ខ្ញុំនោះអំពើអាក្រក់ទាំងអស់នៃធម្មជាតិរបស់មនុស្សនឹងគ្មានជីវិតទៀតទេ ប្រសិនបើដោយ, វេទមន្ត។ (៧ កក្កដា ១៩២៨)

ការបង្កើតដែលជាអេកូនៃសេឡេស្ទៀលលែនឌិនមានតន្ត្រីដង្ហែព្រះរាជពិធីដង្ហែមេឃព្រះអាទិត្យសមុទ្រនិងអ្វីៗទាំងអស់មានសណ្តាប់ធ្នាប់និងភាពសុខដុមរមនាល្អឥតខ្ចោះក្នុងចំណោមពួកគេហើយពួកគេដើរជុំវិញជាបន្តបន្ទាប់។ បទបញ្ជានេះភាពសុខដុមរមនានិងការធ្វើដំណើរនេះដោយមិនឈប់ឈរបង្កើតបានជាបទភ្លេងគួរឱ្យសរសើរនិងតន្ត្រីដែលអាចនិយាយបានដូចជាដង្ហើមរបស់ឧត្តមហ្វីហ្វីផ្លុំចូលទៅក្នុងរបស់ដែលបានបង្កើតទាំងអស់ដូចជាឧបករណ៍តន្រ្តីជាច្រើនហើយបង្កើតបានស្អាតបំផុត ក្នុងចំណោមចង្វាក់ភ្លេងទាំងអស់ដូចជាប្រសិនបើសត្វអាច it វាពួកគេនឹងនៅតែត្រេកត្រអាល។ ឥលូវនេះព្រះរាជាណាចក្រនៃកំពូលស្តេចត្រេឌីតនឹងមានសំឡេងអេកូនៃតន្រ្តីសេឡេស្ទាលនិងមេកានិចនៃតន្រ្តីនៃការបង្កើត។ (២៨ មករា ១៩២៧)

[បន្ទាប់ពីនិយាយអំពីភាពរីករាយនៃធម្មជាតិផ្សេងៗពីលើភ្នំខ្ពស់រហូតដល់ផ្កាតូចបំផុតនោះព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅកាន់លូសាថា] ឥឡូវនេះកូនស្រីរបស់ខ្ញុំតាមលំដាប់នៃធម្មជាតិរបស់មនុស្សក៏នឹងមានអ្នកខ្លះដែលឡើងហួសមេឃលើភាពបរិសុទ្ធនិងនៅក្នុង សម្រស់ ព្រះអាទិត្យខ្លះសមុទ្រសមុទ្រខ្លះមានផ្កាស្រស់កំពស់ភ្នំខ្លះផ្កាតូចៗខ្លះរុក្ខជាតិតូចខ្លះដើមឈើខ្ពស់ជាងគេ។ ហើយទោះបីមនុស្សត្រូវដកខ្លួនចេញពីឆន្ទៈខ្ញុំក៏ដោយខ្ញុំនឹងគុណរាប់សតវត្សរ៍ដើម្បីឱ្យមាននៅក្នុងធម្មជាតិរបស់មនុស្សរបៀបរៀបរយនិងគុណធម៌នៃវត្ថុដែលបានបង្កើតនិងភាពស្រស់ស្អាតរបស់ពួកគេហើយដើម្បីឱ្យវាមានភាពអស្ចារ្យលើសលុបគួរឱ្យកោតសរសើរនិង វិធី enchanting ។ (១៥ ឧសភា ១៩២៦)

តើអ្នកចង់អោយសករាជដ៏រុងរឿងនៃសេចក្តីស្រលាញ់នេះមកដល់ឆាប់ៗទេ? សូមរួសរាន់ឡើងការមកដល់របស់វា!