ហេតុអ្វីអ្នកបម្រើរបស់ព្រះ Luisa Piccarreta?

អ្នកដែលមិនទាន់បាន heard ការណែនាំត្រឹមត្រូវអំពីវិវរណៈនៅលើព្រះគម្ពីរ អំណោយទាននៃការរស់នៅស្របតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលព្រះយេស៊ូបានប្រគល់ដល់លូសាសាពេលខ្លះមានការងឿងឆ្ងល់ដោយសេចក្តីខ្នះខ្នែងរបស់ពួកអ្នកដែលមានសេចក្តីណែនាំនេះថា៖ «ហេតុអ្វីបានជាសង្កត់ធ្ងន់យ៉ាងខ្លាំងទៅលើសាររបស់ស្ត្រីថោកទាបនេះមកពីប្រទេសអ៊ីតាលីដែលបានស្លាប់ជាង ៧០ ឆ្នាំទៅហើយនោះ?

អ្នកអាចរកឃើញសេចក្តីណែនាំបែបនេះនៅក្នុងសៀវភៅ ភ្នំពេញក្រោននៃប្រវត្តិសាស្ត្រ, ភ្នំពេញក្រោននៃភាពបរិសុទ្ធ, ព្រះអាទិត្យនៃឆន្ទៈរបស់ខ្ញុំ (បោះពុម្ពផ្សាយដោយវ៉ាទីកង់ផ្ទាល់) មគ្គុទេសក៍ទៅសៀវភៅឋានសួគ៌ (ដែលមានលក្ខណៈពិសេស) ស្នាដៃរបស់លោក Fr. Joseph Iannuzzi និងប្រភពដទៃទៀត។ នេះមកពី លើលូសានិងអ្នកនិពន្ធរបស់នាង:

លូសាសាបានកើតនៅថ្ងៃទី ២៣ ខែមេសាឆ្នាំ ១៨៦៥ (ថ្ងៃអាទិត្យមួយដែលក្រោយមកចនប៉ូលប៉ូលទី ២ បានប្រកាសថាជាថ្ងៃបុណ្យនៃសេចក្តីគោរពដ៏ទេវភាពថ្ងៃអាទិត្យនេះបើយោងតាមសំណូមពររបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងសំណេររបស់ St. Faustina) ។ នាងជាកូនស្រីម្នាក់ក្នុងចំណោមកូនស្រី ៥ នាក់ដែលរស់នៅក្នុងទីក្រុងតូចមួយនៃទីក្រុងកូរ៉ាតូប្រទេសអ៊ីតាលី។

តាំងពីដំបូងនាងលូសាត្រូវបានរងទុក្ខដោយអារក្សដែលបានបង្ហាញខ្លួននាងនៅក្នុងក្តីសុបិន្តគួរឱ្យភ័យខ្លាច។ ជាលទ្ធផលនាងបានចំណាយពេលច្រើនម៉ោងអធិស្ឋានរ៉ូសារីនិងអំពាវនាវឱ្យមានការការពារ នៃពួកបរិសុទ្ធ។ រហូតទាល់តែនាងក្លាយជា“ បុត្រីម៉ារី” ដែលសុបិន្តអាក្រក់បានបញ្ចប់នៅអាយុដប់មួយឆ្នាំ។ នៅឆ្នាំបន្ទាប់ព្រះយេស៊ូបានចាប់ផ្តើមនិយាយជាមួយនាងជាពិសេសនៅខាងក្នុងបន្ទាប់ពីទទួលបានការរួបរួមបរិសុទ្ធ។ នៅពេលនាងមានអាយុ ១៣ ឆ្នាំទ្រង់បានលេចមកឯនាងតាមការនិមិត្តដែលនាងបានឃើញពីយ៉ផ្ទះរបស់នាង។ នៅតាមផ្លូវខាងក្រោមនាងបានឃើញហ្វូងមនុស្សនិងទាហានប្រដាប់អាវុធកំពុងដឹកនាំអ្នកទោសបីនាក់។ នាងបានទទួលស្គាល់ថាព្រះយេស៊ូជាម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកគេ។ ពេលទ្រង់យាងមកដល់ក្រោមយ៉រនាងបានលើកក្បាលហើយស្រែកថា៖ព្រលឹងជួយខ្ញុំ! រំជួលចិត្តយ៉ាងខ្លាំងលូសាបានលះបង់ខ្លួនពីថ្ងៃនោះមកជាព្រលឹងជនរងគ្រោះក្នុងការធ្វើបាបសំរាប់អំពើបាបរបស់មនុស្សជាតិ។

នៅអាយុប្រហែលជា ១៤ ឆ្នាំ Luisa បានចាប់ផ្តើមមានទស្សនៈវិស័យនិងការសញ្ជឹងគិតអំពីព្រះយេស៊ូនិងម៉ារីរួមជាមួយការរងទុក្ខខាងរាងកាយ។ នៅគ្រាមួយព្រះយេស៊ូបានយកមកុដបន្លាមកលើក្បាលនាងធ្វើឱ្យនាងបាត់បង់ស្មារតីនិងមានសមត្ថភាពបរិភោគបានពីរឬបីថ្ងៃ។ រឿងនោះបានវិវត្តទៅជាបាតុភូតអាថ៌កំបាំងដែលលូសាសាចាប់ផ្តើមរស់នៅលើអរព្រះគុណតែម្នាក់ឯងជា“ នំប៉័ងប្រចាំថ្ងៃ” របស់នាង។ រាល់ពេលដែលនាងត្រូវបានបង្ខំឱ្យបរិភោគតាមការសារភាពរបស់នាងនាងមិនអាចរំលាយចំណីអាហារដែលចេញមកប៉ុន្មាននាទីក្រោយមកនៅដដែលនិងស្រស់ហាក់ដូចជាមិនធ្លាប់ញ៉ាំ។

ដោយសារភាពអាម៉ាស់របស់នាងចំពោះក្រុមគ្រួសាររបស់នាងដែលមិនយល់ពីមូលហេតុនៃការរងទុក្ខរបស់នាងលូសាបានសុំឱ្យព្រះអម្ចាស់លាក់ការសាកល្បងទាំងនេះពីអ្នកដទៃ។ ភ្លាមៗនោះព្រះយេស៊ូបានយល់ព្រមតាមសំណូមពររបស់នាងដោយអនុញ្ញាតឱ្យរាងកាយរបស់នាងសន្មត មានសភាពដូចជាសភាពរឹងដែលហាក់ដូចជាស្ទើរតែដូចជានាងបានស្លាប់ទៅហើយ។ វាគ្រាន់តែនៅពេលដែលបូជាចារ្យម្នាក់បានធ្វើសញ្ញានៃឈើឆ្កាងនៅលើដងខ្លួនរបស់នាងដែលលូសាសាបានទទួលសតិបញ្ញាឡើងវិញ។ ស្ថានភាពអាថ៌កំបាំងដ៏អស្ចារ្យនេះបានបន្តរហូតដល់មរណភាពរបស់នាងក្នុងឆ្នាំ ១៩៤៧ បន្ទាប់មកមានពិធីបុណ្យសពមួយដែលមិនមានអ្វីគួរឱ្យកត់សម្គាល់។ ក្នុងអំឡុងពេលនោះនៅក្នុងជីវិតរបស់នាងនាងមិនមានជំងឺរាងកាយទេ (រហូតដល់នាងបានចុះចាញ់នឹងជំងឺរលាកសួតនៅចុងបញ្ចប់) ហើយនាងមិនដែលជួបប្រទះនឹងគ្រែគេងទេទោះបីជាត្រូវបានគេដាក់នៅលើគ្រែតូចរបស់នាងអស់រយៈពេលហុកសិបបួនឆ្នាំក៏ដោយ។

ដូចគ្នានឹងការបើកសម្តែងដ៏អស្ចារ្យនៅលើសេចក្តីមេត្តាដ៏ទេវភាពដែលព្រះយេស៊ូបានប្រគល់ឱ្យទៅ St. ការខិតខំចុងក្រោយរបស់ព្រះនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ (មុនពេលការយាងមកជាលើកទី ២ របស់ទ្រង់ ក្នុងព្រះគុណ) ដូច្នេះការបើកសម្តែងរបស់គាត់ចំពោះទេវភាពនឹងប្រគល់ទៅឱ្យអ្នកបំរើរបស់ព្រះ Luisa Piccarreta ។ ការខិតខំចុងក្រោយរបស់ព្រះនៃការញែកចេញជាបរិសុទ្ធ។ សេចក្តីសង្គ្រោះនិងការរាប់ជាបរិសុទ្ធ៖ សេចក្តីប្រាថ្នាចុងក្រោយពីរដែលព្រះជាម្ចាស់មានសំរាប់កូន ៗ ជាទីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់។ អតីតគឺជាគ្រឹះសម្រាប់អ្នកក្រោយ; ដូច្នេះវាសមហេតុផលដែលវិវរណៈរបស់ហ្វុសស៊ីណាត្រូវបានគេស្គាល់ជាទូទៅ។ ប៉ុន្តែចុងក្រោយព្រះមិនគ្រាន់តែចង់ ឲ្យ យើងទទួលយកសេចក្ដីមេត្ដាករុណារបស់ទ្រង់ប៉ុណ្ណោះទេតែថាយើងទទួលយកជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ទ្រង់ជាជីវិតរបស់យើងហើយប្រែក្លាយដូចជាអង្គទ្រង់ផងដែរ - ដែលអាចទៅរួចសម្រាប់សត្វលោក។ ខណៈពេលដែលការបើកសម្តែងរបស់ Faustina ពួកគេតែងតែសំដៅទៅលើភាពបរិសុទ្ធថ្មីនៃការរស់នៅក្នុងព្រះដ៏ទេវភាព (ដូចការបើកសម្តែងរបស់អបិយជំនឿដែលបានយល់ព្រមយ៉ាងពេញលេញនៃ ២០ ។^thសតវត្សទី) វាត្រូវបានទុកឱ្យលូស្សាជាអ្នកប្រកាសបឋមនិងជាលេខាធិការនៃ“ ភាពបរិសុទ្ធថ្មីនិងដ៏ទេវភាព” នេះ (ដូចដែលសម្តេចប៉ាបប៉ូលចនទី ២ បានហៅវា) ។ 

ខណៈដែលវិវរណៈរបស់លូសាគឺមានលក្ខណៈគ្រិស្តអូស្សូដក់យ៉ាងពេញលេញ (សាសនាចក្របានបញ្ជាក់ម្តងហើយម្តងទៀតនិងបានយល់ព្រមយ៉ាងច្រើនរួចទៅហើយ) យ៉ាងណាក៏ដោយពួកគេផ្តល់នូវអ្វីដែលជាការនិយាយដោយត្រង់ទៅសារដ៏អស្ចារ្យបំផុតដែលអាចស្រមៃបាន។ សាររបស់ពួកគេពិតជាគួរឱ្យងឿងឆ្ងល់ណាស់ដែលការសង្ស័យគឺជាការល្បួងដែលមិនអាចជៀសរួចហើយធ្វើឱ្យវារីករាយ នឹង ត្រូវបានហៅសម្រាប់, ប៉ុន្តែសម្រាប់ការពិតដែលថាជាធម្មតាគ្មានមូលដ្ឋានសមហេតុផលនៅតែមានការសង្ស័យភាពត្រឹមត្រូវរបស់វា។ ហើយសារនេះគឺបន្ទាប់ពី ៤០០០ ឆ្នាំនៃការរៀបចំក្នុងប្រវត្ដិសាស្រ្ដនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះនិង ២០០០ ឆ្នាំក្រោយនៃការរៀបចំកាន់តែផ្ទុះឡើងនៅក្នុងប្រវត្ដិសាស្ដ្រសាសនាចក្រសាសនាចក្រត្រៀមខ្លួនជាស្រេចដើម្បីទទួលបានមកុដរបស់នាង។ នាងបានត្រៀមខ្លួនរួចជាស្រេចដើម្បីទទួលនូវអ្វីដែលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានដឹកនាំនាងឆ្ពោះទៅគ្រប់ពេល។ វាមិនមែនជាភាពបរិសុទ្ធនៃអេដែននោះទេ - គឺភាពបរិសុទ្ធដែលម៉ារាបានរីករាយតាមរបៀបដ៏ប្រសើរជាងអាដាមនិងអេវ៉ាទៅទៀត។ហើយឥឡូវនេះវាអាចរកបានសម្រាប់ការសួរ។ ភាពបរិសុទ្ធនេះត្រូវបានគេហៅថា“ ការរស់នៅតាមឆន្ទៈរបស់ព្រះ” ។ វាគឺជាព្រះគុណនៃព្រះគុណ។ វាគឺជាការសំរេចបានពេញលេញនៃការអធិស្ឋាន“ ព្រះវរបិតារបស់យើង” នៅក្នុងព្រលឹងដែលថាព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះនឹងត្រូវបានធ្វើនៅក្នុងអ្នកដូចអ្វីដែលបានធ្វើដោយពួកបរិសុទ្ធនៅស្ថានសួគ៌។ វាមិនជំនួសការលះបង់និងការអនុវត្តន៍ដែលមានស្រាប់ដែលស្ថានសួគ៍បានស្នើសុំពីយើងទេ - ជាញឹកញាប់ការធ្វើពិធីគោរពបូជាការអធិស្ឋានរ៉ូរីរីការតមអាហារការអានព្រះគម្ពីរការថ្វាយខ្លួនចំពោះម៉ារីធ្វើកិច្ចការមេត្តាករុណា។ សូមអំពាវនាវរកភាពបន្ទាន់និងលើកតម្កើងកាន់តែខ្លាំងឡើងព្រោះឥឡូវនេះយើងអាចធ្វើអ្វីៗទាំងអស់នេះតាមរបៀបដែលព្រះជាម្ចាស់បានបែងចែក។ 

ប៉ុន្ដែព្រះយេស៊ូវក៏បានមានបន្ទូលប្រាប់លូសាសាដែរថាទ្រង់មិនស្កប់ស្កល់នឹងព្រលឹងពីរបីនៅទីនេះហើយរស់នៅក្នុងភាពបរិសុទ្ធ“ ថ្មី” នេះទេ។ ទ្រង់នឹងនាំរាជរបស់វា នៅលើពិភពលោកទាំងមូល នៅក្នុងសករាជដ៏រុងរឿងនៃសន្តិភាពសកល។ មានតែការអធិស្ឋាន“ ព្រះវរបិតារបស់យើង” ប៉ុណ្ណោះដែលនឹងសំរេចបាន។ ហើយការអធិស្ឋាននេះគឺជាការអធិស្ឋានដ៏អស្ចារ្យបំផុតដែលមិនធ្លាប់មានគឺជាពាក្យទំនាយដ៏ពិតដែលបានថ្លែងដោយបបូរមាត់នៃព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ។ ព្រះរាជាណាចក្ររបស់ទ្រង់នឹងមកដល់។ គ្មានអ្វីហើយគ្មាននរណាម្នាក់អាចបញ្ឈប់វាបានទេ។ តែតាមរយៈលូសាសាព្រះយេស៊ូវបានអង្វរយើងទាំងអស់គ្នាអោយធ្វើជាអ្នកដែលប្រកាសព្រះរាជាណាចក្រនេះ។ ដើម្បីរៀនបន្ថែមទៀតអំពីឆន្ទៈរបស់ព្រះ (ដូចដែលគាត់បានបង្ហាញពីជម្រៅរបស់វាដល់លូសាសា); ដើម្បីរស់នៅក្នុងឆន្ទៈរបស់ខ្លួនយើងហើយដូច្នេះរៀបចំដីសម្រាប់រជ្ជកាលសកលរបស់ខ្លួន; ដើម្បីផ្តល់ឱ្យគាត់នូវឆន្ទៈរបស់យើងដូច្នេះគាត់អាចផ្តល់ឱ្យយើងនូវផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់។ 

“ ព្រះយេស៊ូវខ្ញុំទុកចិត្តលើអ្នក។ សូមអោយព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះអង្គបានសំរេច។ ខ្ញុំផ្តល់ឱ្យអ្នកនូវឆន្ទៈរបស់ខ្ញុំ; សូមប្រគល់មក ឲ្យ ខ្ញុំវិញ” ។

«សូម ឲ្យ រាជាណាចក្ររបស់លោកបានមកដល់។ សូមអោយព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះអង្គបានសំរេចនៅផែនដីដូចនៅស្ថានបរមសុខដែរ»។

ទាំងនេះជាពាក្យដែលលោកយេស៊ូកំពុងសុំ ឲ្យ យើងមាននៅក្នុងចិត្ដគំនិតនិងបបូរមាត់។ (សូមមើល នៅលើលូសានិងអ្នកនិពន្ធរបស់នាង សម្រាប់ការសង្ខេបខ្លីស្តីពីការធ្វើវិកលចរិតដ៏គួរឱ្យកត់សម្គាល់របស់លូសានិងស្ថានភាពខាងសាសនានៃសំណេររបស់នាង) ។