“ ព្រះវរបិតាសួគ៌អ្នក”
នៅថ្ងៃទី ៧ ខែមេសាឆ្នាំ ១៩១៩៖
កូនតូចៗរបស់ខ្ញុំដូចជាម្ដាយម្នាក់បង្រៀនកូនតូចរបស់គាត់ឱ្យបោះជំហានដំបូងរបស់គាត់ដូច្នេះខ្ញុំម្ដាយរបស់អ្នកអញ្ជើញអ្នកឱ្យផ្តល់ឱ្យខ្ញុំនូវដៃរបស់អ្នកដូច្នេះខ្ញុំអាចណែនាំអ្នក។ ដើរជាមួយគ្នាអ្នកនឹងមានអារម្មណ៍ថាប្រាកដថាជាជំហានរបស់អ្នក; មានតែតាមរយៈការប្រគល់ខ្លួនអ្នកទៅក្នុងការថែរក្សាខ្ញុំទេទើបអ្នកអាចប្រាកដថាបានទៅដល់គោលដៅត្រឹមត្រូវ។
កុំធ្វើដូចបងប្អូនប្រុសស្រីរបស់អ្នកដែលកំពុងតែស្លាប់ដោយសារការភ័យខ្លាចនៅគ្រានេះហើយត្រូវបានគេចាប់យកដោយអសន្តិសុខទាំងស្រុងនៅគ្រប់ជំហាន។ អ្នកមានខ្ញុំ៖ អ្នកមានសុវត្ថិភាព។ ផ្លូវខ្ញុំមានសុវត្ថិភាពហើយនាំអ្នកទៅរកបេះដូងមេត្តាករុណារបស់ព្រះយេស៊ូ។ លុះត្រាតែទ្រង់អភ័យទោសឱ្យអ្នកអ្នកអាចឆ្លងកាត់ច្រកដែលនឹងបើកចំហសម្រាប់អ្នកដូច្នេះបោះចោលទ្វារឋានសួគ៌បើកចំហ។ ដើរដោយស្ងប់ស្ងាត់ងាកមករកខ្ញុំក្នុងគ្រប់ស្ថានភាពមិនច្បាស់ហើយខ្ញុំនឹងដោះស្រាយវាសម្រាប់អ្នក។
ខ្ញុំដឹងច្បាស់ពីពេលវេលាដែលអ្នកកំពុងរស់នៅដូច្នេះគ្មាននរណាម្នាក់អាចផ្តល់ឱ្យអ្នកនូវអ្វីដែលច្បាស់ជាងអ្វីដែលខ្ញុំអាចធ្វើបានឡើយ។ ខ្ញុំស្រឡាញ់អ្នកហើយខ្ញុំសប្បាយចិត្តចង្អុលបង្ហាញទិសដៅត្រឹមត្រូវសម្រាប់អ្នក។ កុំភ័យខ្លាច៖ អធិស្ឋានហើយ ឲ្យ អ្នកដទៃអធិស្ឋានដោយធានាដល់បងប្អូនប្រុសស្រីរបស់អ្នកថាការអធិស្ឋានគឺជាថ្នាំដែលអាចព្យាបាលរាល់ជំងឺទាំងអស់មិនថារាងកាយឬខាងវិញ្ញាណ។ កុំធ្វេសប្រហែសនឹងអាហារប្រចាំថ្ងៃក្នុងភាពប្រាកដប្រជាដែលថាអ្នកកំពុងចិញ្ចឹមបីបាច់ថែរក្សាខ្លួនអ្នកជាមួយព្រះយេស៊ូ។ ពេលវេលាទាំងនេះនឹងកន្លងផុតទៅយ៉ាងឆាប់រហ័សប៉ុន្តែជីវិតដែលកំពុងរង់ចាំអ្នកនឹងមិនកន្លងផុតឡើយ។ ជឿពាក្យរបស់ខ្ញុំ: មានតែព្រះរាជបុត្រាខ្ញុំនិងប៉ារ៉ាខលប៉ុណ្ណោះ អាចជាសះស្បើយស្នាមរបួសការឈឺចាប់របស់អ្នកនិងកង្វល់ទាំងអស់របស់អ្នក។
ខ្ញុំសូមជូនពរអ្នកកូនតូចៗរបស់ខ្ញុំឱ្យមានភាពស្ងប់ស្ងាត់និងរីករាយនៅក្នុងជីវិតនេះពីព្រោះឆាប់ៗនេះយើងនឹងនៅជាមួយអ្នក។