Луз – Љубовта е најголемата реалност…

Возљубени деца на моето безгрешно срце, Божествената љубов ја покажува својата послушност. Ова е денот на големата лекција за љубовта кон ближниот: искуствена љубов, љубов родена во постапките кон другите, љубов која не се воздржува во давање на оние кои имаат потреба, љубов што моите деца ја отелотворуваат во себе во нареди да работиме и да постапувам според ликот на мојот Син.

Кој ќе ја одбие љубовта кон сиромашниот, љубовта што помага, која излегува во пресрет, која ја ублажува болката, која се дава за својот брат и му помага да го носи својот секојдневен крст – љубовта што вели „да“ кога е во нејзина достигне и споделува зборови за помош, за блискост, за братство?

Со Неговото „Да“ на Отецот, мојот Божествен Син се предаде себеси за гревовите на човештвото и ги роди. Тоа е голема љубовна мистерија која се одбележува овој Велики четврток. Без разлика за кого, како и кога, љубовта е најголемата реалност среде крстовите на секое мое дете. Во миењето на нозете, мојот Божествен Син ви покажува што е да се стане мал за вашите најблиски тогаш да бидат живи сведоштва за Божествената Љубов.

Возљубени деца, мојот Божествен Син ви го дава сведоштвото за Неговата љубов, љубовта кон одрекувањето. Човечките суштества мора да се одречат од она што го сакаат, од своите преференции. Кој се откажува од своите вкусови и човечки желби, влегува во полнотата на љубовта: колку повеќе им се даваш на своите браќа и сестри, толку си поголем. Љубовта што ја учи мојот Божествен Син е љубовта за споделување и помагање на својот брат да го носи својот крст кога е премногу тежок; тоа е да се сака ближниот во секое време, а уште повеќе кога тие страдаат.

Љубовта значи слобода за ближниот да избере и да каже кога да престане, кога сака помош или љубовта што му се нуди. Затоа, молете се, деца мои! Ќе дојде моментот кога ќе се скрши срцето од камен, а љубовта.

Возљубени деца на моето Срце, мојот Божествен Син им се предава на Своите сакани апостоли, со што ја роди институцијата Свето свештенство, како спомен на Неговото помирување, не само за апостолите, туку така што во ова сегашно време секој од Неговите деца можат да учествуваат во оваа незаборавна света вечера. Кршејќи го лебот, Тој го благослови, им го даде на Своите апостоли и им рече: „Земете, јадете, ова е Моето Тело“. Потоа ја зеде чашата со виното, ја благослови и им ја даде на Своите апостоли, велејќи им: „Ова е во спомен на Мојата Крв, која се пролева за простување на вашите гревови“. (сп. Мт. 26:26-28)

Возљубени деца, оваа света вечера се празнува со многу голема свеченост за светата тајна Евхаристија, но во исто време и со чувства на тага поради затворањето на мојот Божествен Син. Што му вели мајката на синот пред да замине?

Се гледаме во очи и си зборуваме без зборови. Споени заедно во Татковата волја, нашите срца се прегрнуваат и, повеќе од кое било друго време, стануваат едно. Ги прифаќаме и ги живееме настаните во просторот на еден момент кој ќе трае до крајот на времето. Со таа прегратка, душите ќе бидат охрабрени во нивните моменти на страдање, на радост, на надеж, на милосрдие и на вера. Ништо не останува без овошје. Мојот благослов кон мојот Божествен Син мајките треба да го повторат на нивните деца, а мојот благослов го носи, во исто време, благословот на Јосиф, Неговиот наводен татко.

Мојот Божествен Син заминува, но јас не сум сам: одам со Него мистично. Го споделувам Неговото самодавање за подоцна да ме даде на човештвото, со тоа да стане Мајка на човештвото.

Возљубени деца, исполнувајте ја четвртата заповед; родители, сакајте ги вашите деца. Имајте го на ум законот на љубовта: љубете се еден со друг како што Јас ве љубев вас (Јн.13:34-38).

Те носам во моето мајчинско срце. 

Мајка Марија

Поздравете ја Марија најчиста, замислена без грев

Поздравете ја Марија најчиста, замислена без грев

Поздравете ја Марија најчиста, замислена без грев

Коментар на Луз де Марија

Браќа и сестри, обединети во бескрајната љубов, да се молиме со нашите срца:

Храбра мајка,

смирен како мал полски цвет,

се криеш во себе

омилената роза на таткото,

на кого погледнал

да ја исполни Неговата волја од љубов.

Денес ве придружувам во секој момент;

се чини дека си далеку од твојот Син, 

но вие сте поблиску

отколку кое било суштество може да замисли,

бидејќи живееш споен со Него во едно срце. 

Coredemptrix, Тажна мајка,

Твоето страдање ме онесвестува.

Ти ме погледна,

предавање на оној на кого си родила.

Како да не те сакам!

Како да не ти се заблагодарам!

Како да не те пофалам,

ако си го дал својот Пресвет Син

за да бидам слободен!

Добро знам дека нема син без мајка;

Срце благословено, Богородица пречиста, избрана на Отецот, 

Сакам да бидам покрај тебе,

не за да ме прицврстиш за своите пазуви,

но да те спојам со мојот,

кои, иако недостојни за тебе,

те признава како кралица. 

Денеска посакувам да бидам тој што чекаш

да ви прави друштво,

оној кој се приближува со покајание до твојот Син

и Го признава како Господар и Господар на неговиот/нејзиниот живот.

Како што го сакаш, помогни ми да го сакам, 

да не бидам јас мачителот

кој го камшикува твојот сакан Син.

Дај ми ја твојата љубов за да го сакам Него,

дај ми ги рацете да го избришам Неговото божествено лице,

дај ми, мајко, твоите очи да видат како што тој гледа, 

дај ми ја твојата вера да не го негирам повеќе. 

Мистична роза, помош на христијаните,

ти си суштината на љубовта,

кој денес пред мене вели:

„Гледај, ова е мојот Син: Јас се откажувам од него заради тебе –

вака те сакам, вака те сакам,

со љубовта на мојот Син; вака те сакаме“.

Да се ​​молиме:

Не сум трогнат, Боже мој, да Те сакам

до небото Ти ми вети,

ниту пак е пеколот од кој толку се плашам

тоа ме поттикнува да престанам да те навредувам поради тоа.

Ти ме движиш, Господи! Ме трога да те видам

прикован на крст и исмеан,

Трогнат сум од глетката на твоето рането тело,

Трогнат сум од навредите против Тебе и од твојата смрт.

На крајот на краиштата, твојата љубов е таа што ме движи,

и на таков начин,

дека и да нема рај, ќе те сакам,

и да нема пекол, ќе се плашам од Тебе.

Не мора да ми дадеш ништо за да те сакам,

Зашто, дури и да не се надевав на она на што се надевам,

Би те сакал исто како што те сакам тебе.

(Сонет на Христос Распнат, анонимен шпански, порано припишан на Света Тереза ​​од Авила)