Skribo - Reala Amo, Reala Kompato

Kiu el vi havas cent sxafojn kaj perdas unu el ili?
ne lasus la naŭdek naŭ en la dezerto
kaj iru post la perditan, ĝis li trovos ĝin?
Kaj kiam li trovas ĝin,
li metas ĝin sur siajn ŝultrojn kun granda ĝojo
kaj, post lia alveno hejmen,
li kunvokas siajn amikojn kaj najbarojn kaj diras al ili:
'Ĝoju kun mi, ĉar mi trovis mian perditan ŝafon.' 
Mi diras al vi, tute same
estos pli da ĝojo en la ĉielo pro unu pekulo, kiu pentas
ol pli ol naŭdek naŭ justuloj
kiuj ne bezonas penton. (Hodiaŭa Evangelio, Luk 15:1-10)

 

Ĝi estas eble unu el la plej teneraj kaj trankviligaj fragmentoj el la Evangelioj por tiuj, kiuj estas perditaj aŭ por tiuj, kiuj strebas al sankteco, kaj tamen, kiuj estas kaptitaj de peko. Kio tiras la kompaton de Jesuo al la pekulo, estas ne nur la fakto, ke unu el Liaj ŝafidoj estas perdita, sed tio ĝi pretas reveni Hejmen. Ĉar implicita en ĉi tiu evangelia trairejo estas ke la pekulo efektive volas reveni. La ĝojo en la Ĉielo ne estas ĉar la pekulo estis trovita de Jesuo sed ĝuste pro la pekulo pentas. Alie, la Bona Paŝtisto ne povus meti ĉi tiun pentintan ŝafidon sur Liajn ŝultrojn por reveni "hejmen".

Oni povas imagi, ke inter la linioj de ĉi tiu Evangelio estas dialogo tiucele...

Jesuo: Kompatinda animo, mi elserĉis vin, vi, kiu estas enŝlimigita kaj kaptita en la rubusoj de peko. Mi, kiu estas AMO mem, deziras malimpliki vin, preni vin, bandaĝi viajn vundojn kaj porti vin Hejmen, kie mi povas nutri vin en tutecon - kaj sanktecon. 

Ŝafido: Jes, Sinjoro, mi denove malsukcesis. Mi forvagis de mia Kreinto kaj tio, kion mi scias, estas vera: ke mi estas farita por ami Vin kaj mian proksimulon kiel min mem. Jesuo, pardonu min por ĉi tiu momento de egoismo, de intenca ribelo kaj nescio. Mi bedaŭras mian pekon kaj deziras reveni Hejmen. Sed en kia stato mi estas! 

Jesuo: Mia etulo, mi faris provizojn por vi — sakramenton per kiu mi volas resanigi, restarigi kaj porti vin Hejmen al la koro de Nia Patro. Ĉu animo similus kadukiĝantan kadavron tiel, ke laŭ homa vidpunkto ne ekzistus [espero pri] restarigo kaj ĉio jam perdiĝus, ne estas tiel ĉe Dio. La miraklo de Dia Kompato restarigas tiun animon plene. Ho, kiel mizeraj estas tiuj, kiuj ne profitas la miraklon de la Dia kompato! ^[1]Jesuo al Sankta Faŭstino, Dia Kompatemo en Mia Animo, Taglibro, n. 1448

Ŝafido: Kompatu min, Dio, laŭ Via kompatema amo; en Via granda kompato forviŝu miajn krimojn. Plene forlavu mian kulpon; kaj de mia peko purigu min. Ĉar mi konas miajn krimojn; mia peko ĉiam estas antaŭ mi. Puran koron kreu por mi, Dio; renovigu en mi spiriton firman. Redonu al mi la ĝojon de Via savo; subtenu min per volonteca spirito. Mia ofero, ho Dio, estas spirito rompita; koron humiligitan, ho Dio, Vi ne mokos.^[2]el Psalmo 51

Jesuo: Ho animo trempita en mallumo, ne malesperu. Ĉio ankoraŭ ne estas perdita. Venu kaj konfidu al via Dio, kiu estas amo kaj kompato ... Neniu animo timu alproksimiĝi al Mi, kvankam ĝiaj pekoj estas kiel skarlataj ... Mi ne povas puni eĉ la plej grandan pekulon, se li vokos Mian kompaton, sed sur la male, mi pravigas lin per Mia nesondebla kaj neesplorebla kompato. ^[3]Jesuo al Sankta Faŭstino, Dia Kompatemo en Mia Animo, Taglibro, n. 1486, 699, 1146

Ŝafido: Sinjoro Jesuo, kio estas ĉi tiuj vundoj en Viaj manoj kaj piedoj, kaj eĉ en Via flanko? Ĉu via korpo ne estis revivigita el la mortintoj kaj tute restarigita?

Jesuo: Mia etulo, ĉu vi ne aŭdis: “Mi portis viajn pekojn en Mia korpo sur la kruco, por ke, libera de peko, vi vivu por justeco. Per Miaj vundoj vi resaniĝis. Ĉar vi erarvagis kiel ŝafoj, sed vi nun revenis al la paŝtisto kaj gardisto de viaj animoj.^[4]kp. 1 Pet 2:24-25 Ĉi tiuj vundoj, infano, estas Mia eterna proklamo, ke Mi estas Mizerikordo mem. 

Ŝafido: Dankon, mia Sinjoro Jesuo. Mi ricevas Vian amon, Vian kompaton kaj deziras Vian resanigon. Kaj tamen, mi forfalis kaj ruinigis tion, kion Vi povus fari. Ĉu mi vere ne ruinigis ĉion? 

Jesuo: Ne disputu kun Mi pri via mizero. Vi donos al mi plezuron, se vi transdonos al mi ĉiujn viajn problemojn kaj ĉagrenojn. Mi amasigos sur vin la trezorojn de Mia graco. ^[5]Jesuo al Sankta Faŭstino, Dia Kompatemo en Mia Animo, Taglibro, n. 1485 Krom tio, se vi ne sukcesas profiti de okazo, ne perdu vian pacon, sed humiligu vin profunde antaŭ Mi kaj, kun granda fido, mergu vin tute en Mian kompaton. Tiel vi gajnas pli ol vi perdis, ĉar pli da favoro estas donita al humila animo ol la animo mem petas...  ^[6]Jesuo al Sankta Faŭstino, Dia Kompatemo en Mia Animo, Taglibro, n. 1361

Ŝafido: Ho Sinjoro, Vi estas ne nur Kompato sed Bono mem. Dankon, Jesuo. Mi metas min, denove, en Viajn Sanktajn brakojn. 

Jesuo: Venu! Ni rapidu al la domo de la Patro. Ĉar la anĝeloj kaj sanktuloj jam ĝojas pro via reveno... 

Ĉi tiu Dia Mizerikordo de Jesuo estas la koro de la Evangelio. Sed bedaŭrinde hodiaŭ, kiel mi skribis lastatempe, ekzistas kontraŭevangelio estiĝanta de an kontraŭeklezia kiu celas distordi ĉi tiun gloran veron de la propra Koro kaj misio de Kristo. Anstataŭe, an kontraŭkompata estas etendita - unu kiu parolas ion tian...

lupo: Kompatinda animo, mi elserĉis vin, vi, kiu estas enŝlimigita kaj kaptita en la rubusoj de peko. Mi, kiu estas TOLERANCO kaj INCLUSIVO mem, deziras resti ĉi tie kun vi — akompani vin en via situacio, kaj bonvenigi vin...  kiel vi estas. 

Ŝafido: Kiel mi estas?

Lupo: Kiel vi estas. Ĉu vi ne fartas jam pli bone?

Ŝafido: Ĉu ni revenu al la domo de la Patro? 

Lupo: Kio? Revenu al la subpremo mem, de kiu vi fuĝis? Revenu al tiuj arkaikaj ordonoj, kiuj forrabas vin de la feliĉo, kiun vi serĉas? Reveni al la domo de mortiĝo, kulpo kaj malĝojo? Ne, kompatinda animo, kio necesas estas, ke vi estu certa en viaj personaj elektoj, revivigita en via memestimo, kaj akompanita sur via vojo al memplenigo. Ĉu vi volas ami kaj esti amata? Kio estas malbona kun tio? Ni iru nun al la Domo de Fiereco, kie neniu neniam juĝos vin denove... 

Mi deziras, karaj fratoj kaj fratino, ke tio estu nura fikcio. Sed ne estas. Estas falsa Evangelio, kiu, sub la preteksto alporti liberecon, efektive sklavigas. Kiel Nia Sinjoro mem instruis:

Amen, amen, mi diras al vi, ĉiu, kiu pekas, estas sklavo de peko. Sklavo ne restas eterne en domo, sed filo ĉiam restas. Do se filo liberigos vin, tiam vi vere estos libera. (Joh 8: 34-36)

Jesuo estas tiu Filo, kiu liberigas nin - de kio? El la sklaveco de peko. Satano, tiu infera serpento kaj lupo, aliflanke...

… venas nur por ŝteli kaj buĉi kaj detrui; Mi venis, por ke ili havu vivon kaj havu ĝin pli abunde. Mi estas la Bona Paŝtisto. (John 10: 10)

Hodiaŭ, la voĉo de la kontraŭ-eklezio — kaj la mafio ^[7]cf. La Kreskanta Mafio, Barbaroj ĉe la Pordegoj, kaj La Reframers kiuj sekvas ilin — fariĝas pli laŭta, pli aroganta kaj pli maltolerema. La tento alfrontata de multaj kristanoj nun estas fariĝi timema kaj silenta; akomodi prefere ol liberigi la pekulo per la Bona Novaĵo. Kaj kio estas la Bona Novaĵo? Ĉu Dio amas nin? Pli ol tio:

… vi devas nomi lin Jesuo, ĉar Li savos Sian popolon el iliaj pekoj... Ĉi tiu diro estas fidinda kaj meritas plenan akcepton: Kristo Jesuo venis en la mondon, por savi pekulojn. (Mat 1:21; 1 Timoteo 1:15)

Jes, Jesuo venis, ne al konfirmita nin en nia peko sed al savi ni "de" ĝi. Kaj vi, kara leganto, estu Lia voĉo al la perditaj ŝafoj de ĉi tiu generacio. Ĉar pro via bapto, ankaŭ vi estas "filo" aŭ "filino" de la familio. 

Miaj fratoj, se iu el vi deflankiĝus de la vero kaj iu revenigos lin, tiu sciu, ke kiu revenigos pekulon el la eraro de lia vojo, tiu savos sian animon el morto kaj kovros multegon da pekoj... Sed kiel povas ili vokas Tiun, al kiu ili ne kredis? Kaj kiel ili povas kredi al Tiu, pri kiu ili ne aŭdis? Kaj kiel ili povas aŭdi sen iu por prediki? Kaj kiel homoj povas prediki se ili ne estas senditaj? Kiel estas skribite: "Kiel belaj estas la piedoj de tiuj, kiuj anoncas la evangelion!"(Jakobo 5:19-20; Rom 10:14-15)

 

 

—Mark Mallett estas la aŭtoro de La Nun Vorto, La Fina Alfrontiĝo, kaj kunfondinto de Retronombrado al la Regno

 

Rilata Legado

La Kontraŭ-Kompato

La Aŭtentika Kompato

La Granda Rifuĝejo kaj Sekura Haveno

Al Tiuj en Morta Peko